จากบันทึกของพวกเจ้าหน้าที่อเมริกาที่เดินทางออกจากพนมเปญก่อนแตกในพศ. 2518 นั้น ยังกะหนังคนละม้วนกับที่ไซ่ง่อน
ในขณะที่ไซ่ง่อน คนเวียดนามหนีทะลักออกประเทศทุกวิถีทาง ตั้งแต่ขอเกาะเรืออเมริกาออกไป จนถึงเป็นมนุษย์เรือ
แต่กับที่พนมเปญ เหมือนอ่านมาจะเจอมาว่า พอเห็นจนท.อเมริกาขึ้นรถขึ้นเครื่อง ชาวบ้านยังโบกมือส่งฝรั่งหน้าระรื่น คนเขมรที่ส่วนอื่นๆก็ไม่ต่างกันนัก น้อยมากที่คิดจะหลบหนี ถ้าไม่ใช่คนเขมรที่อยู่ในพท.สู้รบรู้ว่าอะไรจะตามมา ส่วนมากก็เหมือนไม่อะไรกับคอมมิวนิสต์
ขนาดข้าราชการ หรือ ทหารเขมรทัพลอนนอลเอง ก็มีแต่พวกที่ปะทะกับเขมรแดง จนรู้เห็นความโหดของเขมรแดงเท่านั้นที่หลบหนีออกประเทศ ส่วนใหญ่ที่ไม่รู้ พอเขมรแตกก็ไปมอบตัวกับยมฑูตดื้อๆ?
สมัยนั้น การสื่อสารแย่ขนาดเลยเรอะครับ คนเขาถึงไม่รู้ว่า เขมรแดงนั้นเถื่อน...
ทำไมก่อนเขมรแตก คนเขมรดูไม่ตื่นตัวกับภัยเขมรแดงเลย?
ในขณะที่ไซ่ง่อน คนเวียดนามหนีทะลักออกประเทศทุกวิถีทาง ตั้งแต่ขอเกาะเรืออเมริกาออกไป จนถึงเป็นมนุษย์เรือ
แต่กับที่พนมเปญ เหมือนอ่านมาจะเจอมาว่า พอเห็นจนท.อเมริกาขึ้นรถขึ้นเครื่อง ชาวบ้านยังโบกมือส่งฝรั่งหน้าระรื่น คนเขมรที่ส่วนอื่นๆก็ไม่ต่างกันนัก น้อยมากที่คิดจะหลบหนี ถ้าไม่ใช่คนเขมรที่อยู่ในพท.สู้รบรู้ว่าอะไรจะตามมา ส่วนมากก็เหมือนไม่อะไรกับคอมมิวนิสต์
ขนาดข้าราชการ หรือ ทหารเขมรทัพลอนนอลเอง ก็มีแต่พวกที่ปะทะกับเขมรแดง จนรู้เห็นความโหดของเขมรแดงเท่านั้นที่หลบหนีออกประเทศ ส่วนใหญ่ที่ไม่รู้ พอเขมรแตกก็ไปมอบตัวกับยมฑูตดื้อๆ?
สมัยนั้น การสื่อสารแย่ขนาดเลยเรอะครับ คนเขาถึงไม่รู้ว่า เขมรแดงนั้นเถื่อน...