ก็เคยสัญญานะว่าเราจะไม่ทิ้งกัน แต่วันเวลาที่ผ่านมาอดทนมาตลอด บางช่วงก็ดี บางช่วงก็แย่ หรือว่ามันคือสีสันของความรัก อยากพารักของเราไปให้ถึงปลายทาง สุดท้ายทุกวันนี้อยากพาตัวเองเดินออกมา แต่ก็อดเห็นน้ำตาของเขาไม่ได้ ตัดใจไม่ได้ซักที หรือถ้ามันจะจบเราต้องกล้าที่จะเจ็บ แล้วเขาก็อาจจะเจ็บ หรือว่า แค่เรา ยอมทนเจ็บเพื่อไม่ยอมให้เรื่องราวจบ
จะอยู่ก็กลัวช้ำใจ จะจากไป ก็ไม่อยากเห็นเขาเสียน้ำตา