เคยอ่านเรื่องนี้ตอนสมัยเรียนมหาวิทยาลัยแล้วชอบมาก
อยากให้ช่อง 3 พิจารณาเรื่องนี้
เจตน์  ราชโยธิน หนุ่มหล่อ มาดดี รองประธานของบริษัทสิ่งพิมพ์ยักษ์ใหญ่ และเข้ามาเป็น อาจารย์พิเศษให้กับวิชา พับลิโอพิเนียน จนเป็นที่โจษขานไปทั่วภาควิชาสื่อสารมวลชน
แก่นจันทน์ สาวน้อยปีสี่ ที่ซน แก่น ไปตามประสา เด็กเรียนดีประจำคณะ แต่ไม่ได้ลงเรียนวิชาที่เจตน์มาสอน แต่ด้วยความอยากรู้ว่า อ.เจตน์ของเพื่อนสาวจะแน่สักแค่ไหนเลยมานั่งเรียนดูเล่นๆจากการชักชวนของออม



คำโปรยของ นิยาย
เจตน์  ราชโยธิน
คืออาจารย์พิเศษ สอนวิชาพับริคโอพีเนี่ยน
มาดเฉียบขาด บาดตา ที่กำลังเป็นที่โจษขานไปทั่วภาควิชาสื่อสารมวลชน
สำหรับแก่นจันทน์ เขาเปรียบเหมือนชายหนุ่มบนหอคอยสูง
ที่เก็บเอาไปฝันน่ะก็พอได้ แต่ไม่สมควรจะปีนป่ายอย่างยิ่ง!
__________________________________________________________
“เหอะ จันทน์ว่าแล้ว นี่ถ้าให้เดานะ จันทน์ว่า อาจารย์เจตน์สุดหล่อของออม
คงจะหว่านเสน่ห์กับนักศึกษาสาวๆเต็มที่ล่ะซิ”
แก่นจันทน์นินทาเขากับเพื่อนในลิฟท์ ซึ่งพอหันไป ...ก็เจอะกับเขาเข้าอย่างจัง
คุณพระคุณเจ้า!...จากชุดที่เขาใส่ที่มองยังก็ไม่ใช่นักศึกษาแน่ๆ
นั่นยังไม่เท่ากับใบหน้าที่…เอ้อ แบบนี้เรียกว่าหล่อไหม ก็ไม่เถียง
เขาดูคมสัน ดวงตาฉายแววกระด้างและถือดี
ผู้ชายคนนี้ดูไม่ใช่จืดๆและอ่อนๆอย่างเพื่อนผู้ชายในคณะของหล่อนเลยสักคนเดียว
“ผมคิดว่า คนที่จะมาเป็นอาจารย์ย่อมตระหนักในหน้าที่และคุณสมบัติของตัวเองก่อนจะก้าวขึ้นมาสอนใคร พอๆกับที่หลายคนก็คาดหวังว่า นักศึกษาจะรู้จักสิทธิและหน้าที่อันเหมาะสมของตัวเองนะครับ”
เขามองหล่อนตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าที่ทำให้รู้สึกร้อนวูบไปทั้งหน้า
ก่อนจะก้มมองนาฬิกาข้อมือแล้วถึงหันมาเล่นงานหล่อนอีกว่า
“KB503…ผมสอนห้องนั้น” บอกเสร็จเขาก็ผละไปห้อง KB503 ทันที
ทิ้งให้แก่นจันทน์ยืนกำโทรศัพท์แน่นราวกับถูกสาบก็ไม่ปาน
สมองสรุปและรู้สึกเหมือนตัวเองได้กรำศึกหนักทั้งที่ช่วงเวลานั้นผ่านไปไม่กี่วินาที
และศึกครั้งนี้ก็เห็นท่าจะยืดเยื้อเสียอีก เมื่อเขาหันมาถามด้วยเสียงท้าทายว่า
“คุณอยากรู้ไม่ใช่หรือว่า ผม สักแค่ไหน…เชิญครับ”

เจตน์  ราชโยธิน ติ๊ก เจษฎาภรณ์/โป๊ป ธนวรรธน์
แก่นจันทร์ มิว นิษฐา/แต้ว ณัฐพร