สวัสดีค่ะ วันนี้มีเรื่องจะมาระบาย
เราแอบชอบรุ่นพี่คนนึงที่มหาลัยได้ประมาณปึนึงแล้วค่ะ แต่ก่อนเราไม่เคยสนใจเขาเลยแต่ช่วงต้นปีเราเจอเขาบ่อยมากที่มอ บังเอิญเจอแม้กระทั่งห้างแถวบ้าน เราเลยรู้สึกสนใจและชอบทำให้ตามสืบเรื่องของพี่เขาจนได้คอนแทคส่วนตัวมา แต่เรายังไม่ได้ทำอะไรกับคอนแทคตรงนั้นเพราะเราคิดว่ามันคือพื้นที่ส่วนตัว อีกอย่างพี่เขาเป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูงมากๆเราเลยคิดว่าเขาอาจจะไม่ชอบหรือไม่ตอบถ้าเราแอดไป แต่ประเด็นมันอยู่ที่ว่าเราไปบังเอิญเจอเขาอยู่กับผญที่คาดว่าน่าจะเป็นแฟนกัน นั่นเป็นอีกครั้งที่เราตัดใจจะเลิกชอบเขาเพราะเขามีแฟนแล้ว โดยปกติแล้วถ้าเราชอบใครแล้วเรารู้ว่าคนนั้นมีแฟนเราจะเลิกชอบ ตัดใจจากคนนั้นทันทีแต่กลับพี่คนนี้เราเลิกไม่ได้ แต่เราไม่เคยคิดจะแย่ง เราคงแอบชอบพี่เขาแบบนี้ต่อไปเงียบๆ และเราคิดว่าเราคงไม่เหมาะสมที่จะชอบเขาด้วยซ้ำเพราะเขาดีทุกอย่างทั้งหน้าตา สติปัญญา ฐานะและอีกหลายๆอย่างที่เราคิดว่าคนแบบเราไม่ควรคิดที่จะชอบเขาด้วยซ้ำ ถ้าเป็นแฟนคงไม่เหมาะสมอย่างยิ่ง เมื่อเปรียบเทียบกับแฟนของเขาเราเห็นได้ชัดว่าเขาเหมาะสมกันมาก เราได้แต่นึกเสียใจว่าทำไมเวลาชอบใครเราไม่เคยสมหวังสักครั้ง ไม่รู้ว่าเป็นเวรกรรมที่เราเคยเทคนอื่นด้วยรึเปล่า หรืออาจจะรูปร่างหน้าตา
ขอบคุณทุกคนที่หลงเข้ามาอ่านนะคะ แค่อยากจะระบายความในใจ และสุดท้ายเราจะตัดใจให้ได้ค่ะ ขอบคุณค่ะ