ตั้งแต่มัธยมเรารู้สึกเบื่อหน่ายชีวิต บางครั้งก็ร้องไห้ออกมาโดยไม่มีเหตุผล บางครั้งก็ถามกับตัวเองอยู่ตลอดเวลาว่าเกิดมาทำไม คือรู้สึกว่าไม่มีเหตุผลที่จะมีชีวิตอยู่ต่อเลยค่ะ ไม่มีแม้แต่เป้าหมายในชีวิตอีกด้วย แต่ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดมากอะไรจนกระทั่งตอนนี้ขึ้นปีสองอาการมันเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆค่ะ ตอนนี้ลุกลามมาจนถึงไม่ไปเรียนจนต้องดรอปหมดทุกตัวเพราะไม่มีความรู้สึกว่าจะต้องเรียนไปเพื่ออะไร ไม่รู้สึกว่าต้องคิดถึงอนาคตเลย คิดอยากตายตลอดเวลาอีกด้วย ตอนนี้ิคิดว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้าสะสมมาหลายปีจนกระทบกับอะไรหลายๆอย่างมาก โดยเฉพาะการไม่ไปเรียน แยกตัวออกมาจากสังคมไม่ค่อยคุยกับเพื่อนในมหาวิทยาลัย งานกลุ่มก็ไม่ไปทำแล้วค่ะ คือปล่อยทุกอย่างเลยตอนนี้
คราวนี้ก็เลยหาข้อมูลจนกระทั่งพบว่าตัวเองคล้ายกับจะเป็นโรคซึมเศร้า เลยอยากจะไปพบจิตแพทย์ แต่ว่าปัญหาคือที่พะเยาไม่มีจิตแพทย์เลยค่ะ จะให้ไปตจว.ก็ไม่มีทุนทรัพย์ อีกอย่างเรื่องแบบนี้พ่อกับแม่ก็ไม่เข้าใจด้วยค่ะเคยลองตะล่อมถามแล้วแต่เขาไม่เปิดรับเลย ตอนนี้ก็เลยเครียดมากค่ะไม่รู้จะทำยังไง มันกระทบกับการเรียนแล้วชีวิตประจำวันหนักมากเลยค่ะตอนนี้ ไม่รู้จะทำยังไงต่อไปดี
คิดว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้า
คราวนี้ก็เลยหาข้อมูลจนกระทั่งพบว่าตัวเองคล้ายกับจะเป็นโรคซึมเศร้า เลยอยากจะไปพบจิตแพทย์ แต่ว่าปัญหาคือที่พะเยาไม่มีจิตแพทย์เลยค่ะ จะให้ไปตจว.ก็ไม่มีทุนทรัพย์ อีกอย่างเรื่องแบบนี้พ่อกับแม่ก็ไม่เข้าใจด้วยค่ะเคยลองตะล่อมถามแล้วแต่เขาไม่เปิดรับเลย ตอนนี้ก็เลยเครียดมากค่ะไม่รู้จะทำยังไง มันกระทบกับการเรียนแล้วชีวิตประจำวันหนักมากเลยค่ะตอนนี้ ไม่รู้จะทำยังไงต่อไปดี