เรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ได้ผ่านมาแล้วประมาณ 4ปี เกิดขึ้นประมาณปี 57
ผมเป็นพนักงานเสิร์ฟร้านอาหารแห่งหนึ่งในจังหวัดเลย
ผมทำงานที่นี่มาประมาณปีกว่าๆ ได้แล้วมั้ง
ด้วยความที่ทำงานเสิร์ฟกลางคืน จึงมักที่จะเลิกดึก ตี2 ตี3 หรือบางทีกินเหล้าก็ยันหว่างอะครับ (ซอดแจ้ง)
ที่ร้านมีพนักงานไม่เยอะ ไม่ถึงสิบคน
ร้านปิดเที่ยงคืน แต่พนักงานก็ต้องอยู่เฝ้าร้าน
รอลูกค้ากลับจนหมด ส่วนใหญ่จะมีแต่ขาประจำ บางทีก็ไปร่วมวงกับเค้าด้วย
มีเด็กเสิร์ฟคนหนึ่งชื่อว่า "พี่เบ๊นซ์"
คนส่วนใหญ่จะเรียกแกว่า "พี่แหยม"
เพราะเป็นคนจังหวัดยโสธร
แกเป็นคนตลกๆ
มีอยู่คืนหนึ่งผมกับพี่แหยมได้นั่งกินเหล้ากัน
แล้วพี่เพื่อนพี่แหยมชื่อว่า "นัตตี้" มานั่งกินด้วย
กินกันไปก็พอสนุก คุยกันเฮฮา
ช่วงประมาณตี3 พี่แหยมก็พูดว่า
"พวกเคยฟังเดอะช็อคมั้ยวะ"
พี่นัตตี้ : เคย ก็ว่าก็หลอนดีนะ
ผม : ไม่เคยเลย รู้จักแต่คนอวดผี (อันนี้จริงๆ)
พี่แหยม : นัตตี้เคยฟังเรื่องนี้ปะ ไอ้ที่มันไปหลบใต้เตียงแล้วตายอ่ะ เรื่องอะไรวะกูก็ลืม
พี่นัตตี้ : ไอ้นี่ปะ แอบตายใต้เตียง ถ้าใช่กูเคยฟัง กูว่าหลอนดีว่ะ
พี่แหยม : เออๆ น่าจะใช่ แล้วอีกเรื่องนึง
ที่มันไปที่เก็บกระดูกคนตาย แล้วเจอรูปผู้หญิงคนหนึ่ง แล้วมันบอกว่าสวยดี แล้วอะไรต่อซักอย่างนี่แหละ
พี่นัตตี้ : เรื่องเล่าจากความฝัน
พี่แหยม : เออๆ ใช่ๆ ก็
หลอนสัสๆ
จากนั้นก็กินเหล้ากันไปสักพักได้ ก็เริ่มปิดไฟในร้าน แล้วเปิดแค่แสงไฟในบาร์
ผมเลยพูดไปว่า
"อยากฟังเรื่องผีอ่ะพี่ เปิดให้ผมฟังหน่อย ไม่เคยฟังเดอะช็อคเลย"
พี่แหยมก็เอาโทรศัพท์ไปเสียบกับลำโพงร้าน
แล้วก็เปิดฟังเรื่องแอบตายใต้เตียงเป็นเรื่องแรก
ตามด้วยเรื่องที่สองที่ผมฟังแล้วโคตรหลอน
"เรื่องเล่าจากความฝัน"
พอฟังเสร็จเริ่มพากันหลอน กลัวละ
ห้องน้ำก็ไม่กล้าไป พอตี5 ก็เลยแยกย้ายพากันจะกลับบ้าน
พอเดินออกมาถึงหน้าร้านพี่แหยมลืมเสื้อกันหนาว เลยเดินเข้าไปเอา
ผมกับพี่นัตตี้รออยู่ข้างหน้า
"เอ็มมมมม" พี่แหยมเรียกผม
ผมได้ยินแต่ไม่ตอบ เพราะอยากกลับบ้านละ
"บักเอ็ม อยู่ไหนวะ" เสียงพี่แหยมเริ่มเหมือนคนตกใจกับอะไรบางอย่าง
ผมเลยตอบไปว่า "อยู่ข้างนอกพี่ เมื่อกี้เดินออกมาพร้อมกันลืมซะละ"
"เอาดีๆอยู่ไหน"
"ข้างนอกเนี่ยพี่"
ผมกับพี่นัตตี้มองหน้ากัน เหมือนจะคิดเหมือนกันว่าต้องมีอะไรที่ไม่ปกติแล้ว
"
อยู่ข้างนอกได้ไง กูเห็นนั่งจับแก้วเหล้าอยู่"
เดี๋ยวมาต่อนะครับ.....ขอตัวอาบน้ำก่อน
ฟังเดอะช็อคที่ร้านเหล้า....(เรื่องผี)
ผมเป็นพนักงานเสิร์ฟร้านอาหารแห่งหนึ่งในจังหวัดเลย
ผมทำงานที่นี่มาประมาณปีกว่าๆ ได้แล้วมั้ง
ด้วยความที่ทำงานเสิร์ฟกลางคืน จึงมักที่จะเลิกดึก ตี2 ตี3 หรือบางทีกินเหล้าก็ยันหว่างอะครับ (ซอดแจ้ง)
ที่ร้านมีพนักงานไม่เยอะ ไม่ถึงสิบคน
ร้านปิดเที่ยงคืน แต่พนักงานก็ต้องอยู่เฝ้าร้าน
รอลูกค้ากลับจนหมด ส่วนใหญ่จะมีแต่ขาประจำ บางทีก็ไปร่วมวงกับเค้าด้วย
มีเด็กเสิร์ฟคนหนึ่งชื่อว่า "พี่เบ๊นซ์"
คนส่วนใหญ่จะเรียกแกว่า "พี่แหยม"
เพราะเป็นคนจังหวัดยโสธร
แกเป็นคนตลกๆ
มีอยู่คืนหนึ่งผมกับพี่แหยมได้นั่งกินเหล้ากัน
แล้วพี่เพื่อนพี่แหยมชื่อว่า "นัตตี้" มานั่งกินด้วย
กินกันไปก็พอสนุก คุยกันเฮฮา
ช่วงประมาณตี3 พี่แหยมก็พูดว่า
"พวกเคยฟังเดอะช็อคมั้ยวะ"
พี่นัตตี้ : เคย ก็ว่าก็หลอนดีนะ
ผม : ไม่เคยเลย รู้จักแต่คนอวดผี (อันนี้จริงๆ)
พี่แหยม : นัตตี้เคยฟังเรื่องนี้ปะ ไอ้ที่มันไปหลบใต้เตียงแล้วตายอ่ะ เรื่องอะไรวะกูก็ลืม
พี่นัตตี้ : ไอ้นี่ปะ แอบตายใต้เตียง ถ้าใช่กูเคยฟัง กูว่าหลอนดีว่ะ
พี่แหยม : เออๆ น่าจะใช่ แล้วอีกเรื่องนึง
ที่มันไปที่เก็บกระดูกคนตาย แล้วเจอรูปผู้หญิงคนหนึ่ง แล้วมันบอกว่าสวยดี แล้วอะไรต่อซักอย่างนี่แหละ
พี่นัตตี้ : เรื่องเล่าจากความฝัน
พี่แหยม : เออๆ ใช่ๆ ก็
จากนั้นก็กินเหล้ากันไปสักพักได้ ก็เริ่มปิดไฟในร้าน แล้วเปิดแค่แสงไฟในบาร์
ผมเลยพูดไปว่า
"อยากฟังเรื่องผีอ่ะพี่ เปิดให้ผมฟังหน่อย ไม่เคยฟังเดอะช็อคเลย"
พี่แหยมก็เอาโทรศัพท์ไปเสียบกับลำโพงร้าน
แล้วก็เปิดฟังเรื่องแอบตายใต้เตียงเป็นเรื่องแรก
ตามด้วยเรื่องที่สองที่ผมฟังแล้วโคตรหลอน
"เรื่องเล่าจากความฝัน"
พอฟังเสร็จเริ่มพากันหลอน กลัวละ
ห้องน้ำก็ไม่กล้าไป พอตี5 ก็เลยแยกย้ายพากันจะกลับบ้าน
พอเดินออกมาถึงหน้าร้านพี่แหยมลืมเสื้อกันหนาว เลยเดินเข้าไปเอา
ผมกับพี่นัตตี้รออยู่ข้างหน้า
"เอ็มมมมม" พี่แหยมเรียกผม
ผมได้ยินแต่ไม่ตอบ เพราะอยากกลับบ้านละ
"บักเอ็ม อยู่ไหนวะ" เสียงพี่แหยมเริ่มเหมือนคนตกใจกับอะไรบางอย่าง
ผมเลยตอบไปว่า "อยู่ข้างนอกพี่ เมื่อกี้เดินออกมาพร้อมกันลืมซะละ"
"เอาดีๆอยู่ไหน"
"ข้างนอกเนี่ยพี่"
ผมกับพี่นัตตี้มองหน้ากัน เหมือนจะคิดเหมือนกันว่าต้องมีอะไรที่ไม่ปกติแล้ว
"
เดี๋ยวมาต่อนะครับ.....ขอตัวอาบน้ำก่อน