ปกติจะรีวิวการเดินทางท่องเที่ยวด้วยรถไฟไปหลายที่  วันนี้จะรีวิวเส้นทางกลับบ้านเกิดตัวเอง บ้านเกิดในจังหวัดที่ไม่มีสถานีรถไฟ  อย่าง จ.พะเยา    รีวิวนี้อาจไม่มีสถานที่ให้ท่องเที่ยวแนะนำให้  จะเน้นการเดินทางด้วยรถไฟ  และการต่อรถสาธารณะ ในจังหวัดจนถึงตำบลที่เราอยู่  นั่งคือ ต.บ้านถ้ำ อ.ดอกคำใต้ จ.พะเยา   เผื่อไว้เป็นแนวทางสำหรับคนที่ยังไม่เคยเดินทางไปจังหวัดพะเยาด้วยรถไฟนะคะ

เราเป็นคนต่างจังหวัด เราเป็นคนเหนือ เราเป็นคนจังหวัดพะเยา บ้านเราไม่มีสถานีรถไฟ บ้านเราไม่มีเส้นทางรถไฟมาถึง บ้านบนดอย บ่มีแสงสี แต่มีทีวีและมีน้ำประปา  ตอนนี้ก็กำลังรอการมาถึงของรถไฟอย่างใจจดใจจ่อ  เอาเป็นว่ามาเมื่อไหร่ค่อยรีวิวจริงอีกที  เราแค่คิดว่า ยังมีอีกหลายจังหวัดในประเทศไทยที่ไม่มีเส้นทางรถไฟผ่านนะ แต่ถ้าเราอยากนั่งรถไฟไปจังหวัดนั้นๆเราต้องทำยังไง  เราว่ามันไปได้  เพราะอาณาเขตมันต้องติดต่อกันได้หมดสิ  ต้องไปได้  มหากาพย์การต่อรถจึงเกิดขึ้น ยอมเสียเวลาไปหลายชั่วโมงเลย เพราะปกตินั่งรถทัวร์กลับบ้าน

ทุกๆ จังหวัดเรานั่งรถไฟไปเที่ยวได้ค่ะ ทุกๆ จังหวัดมีรถสาธารณะเชื่อมจังหวัดเข้าหากันหมด มันไม่ยากถ้าเราจะนั่งรถไฟไปเที่ยวแต่ละจังหวัด แต่ต้องวางแผนละเอียดกว่าชาวบ้านเขาหน่อย ยอมเหนื่อยกว่าชาวบ้านเขาหน่อย ที่ไปมาก็มี ระนอง แม่ฮ่องสอน น่าน ที่ไม่มีเส้นทางรถไฟ แต่เราก็ยังพยายามไปเนาะ ทีนี้มาถึงจังหวัดบ้านเกิดอย่างจังหวัดพะเยาบ้าง มาดูวิธีการต่อรถกัน

หลายคนเคยรีวิวรถไฟใหม่ไปเยอะมากแล้วเนาะ เราจะไม่เน้นข้อมูลมากเท่าไหร่ เพราะทุกคนติดต่อ 1690 Call Center การรถไฟ ก็รู้ทุกอย่างแล้ว  

การเดินทางมาขึ้นรถไฟที่ถูกต้องคือ ควรมาถึงสถานีก่อนเวลาสัก 30 นาที รถไฟออกตรงเวลามาก ถ้าไม่ทันก็ตกรถไฟ

ตอนเย็นๆ ก่อนขึ้นรถไฟถ้าเวลาเหลือก็ถ่ายรูปเล่นไปก่อน ที่นี่สถานีกรุงเทพ นั่งกินกาแฟ ซื้อขนมและเครื่องดื่มขึ้นไปกินได้

จังหวัดที่มีเส้นทางรถไฟใกล้จังหวัดพะเยาที่สุดคือจังหวัดลำปางกับลำพูน แต่เนื่องจากรถไฟไปถึงเช้ามืด ที่สถานีลำพูน เป็นสถานีเล็กๆ ไม่ใหญ่มาก มีแต่รถมอเตอร์ไซค์รับจ้างไม่กี่คัน แต่ลำปางมีรถสองแถวต่อเข้าเมืองเยอะ เราเลยเลือกลง จ.ลำปางค่ะ ราคาตั๋ว 844 บาท อันนี้เราไปซื้อก่อนที่เขาจะปรับขึ้นราคานะ (ตอนนี้ปรับราคาแล้ว เท่าไหร่ก็ให้ติดต่อ 1690 อีกทีนะคะ) ตอนไปซื้อ จนท.ดูแลดีค่ะ บอกว่าถ้าผู้หญิงเดินทางคนเดียว แนะนำให้ไป Ladies & Children Car  ส่วนที่นั่งชั้นอื่น  รถไฟแบบอื่นก็มีอีกหลายแบบ  ถ้าจะไปก็ไปได้เช่นกัน ให้ลองหาข้อมูลกันอีกทีนะคะ

เดินทางกับขบวน 9 อุตราวิถี กรุงเทพ-เชียงใหม่ แต่เราลง จ.ลำปาง เวลาถึงประมาณ ตี 5 นิดๆ เผื่อเวลาไว้ ถึงช้าก็ยังถือว่าถึงเช้า

ถ้าใครไปไม่ถูกว่าขบวนไหน ยังไง ไปถาม จนท.ได้ มีเพียบ ที่ยืนๆ อยู่เต็มไปหมด

สะดวก เพราะมีรายละเอียดให้ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ บนรถไฟใหม่ ชาวต่างชาติเลยเยอะเป็นพิเศษ

นึกถึงละครเรื่องเก้าอี้ขาวในห้องแดง (ซึ่งไม่เคยดู) แต่นี่ เก้าอี้แดงในห้องขาว

สะอาดและสบายตาค่ะ เหมาะกับการพักผ่อนนอนหลับยาวๆ หลับลึกๆ

น้ำดื่ม จนท.แจกให้ฟรีนะคะ ไม่ต้องซื้อ

ชั้น 1 ค่าโดยสารก็เพิ่มขึ้นตามนั้น หลายคนบ่นแพง แต่ตั๋วเต็มตลอดเลยจ้าชั้น 1

เราก็เดินไปเดินมา เล่นกับประตูระบบสัมผัสนี่ตลอดอะ  หาของเล่นเฉย  เอ้า  งี้ก็ได้

กลายเป็นของเล่นของเราไป เรานี่นิสัยไม่ดีเลย

ห้องน้ำสำหรับคนหัวล้านนะคะ เอ๊ย! ม่ายช่าย ห้องน้ำหญิง

ห้องน้ำสะอาด ไม่มีหน้าต่างลมตึง เวลากดน้ำนี่อานุภาพในการทำลายล้างสูงมาก

มีคำแนะนำการใช้ ข้อควรระวัง ติดเกือบทุกอุปกรณ์

ถ่ายที่สถานีกรุงเทพ

สำหรับใครที่นั่งยาวๆ ไปจังหวัดไกลๆ เอาคอมมาทำงานได้นะ งานเสร็จไปเยอะเลยแหละ เราก็เอาไป แต่เปิดคอมปุ๊บ หลับปั๊บเลยจ้า

ทำไมเราไม่ค่อยดูเลย ปกติเราจะฟังเสียงประกาศจากสถานี  และนอนเล่นโทรศัพท์ ดู Google maps ส่วนตัว ไม่ก็บางเส้นเดินทางบ่อยก็จำได้เอง

ออกเดินทางกันตอนกลางคืน ข้างทางก็จะค่อยๆ มืดลง ไม่เห็นวิวแล้ว สองสามทุ่มก็ปูเตียงนอน

แต่ก็ไม่ค่อยมีคนนอน เพราะมีคนหิวมากกว่าคนง่วง ค่ำๆ ก็มาละ คนก็จะเริ่มเต็มตู้เสบียง นี่ขนาดเดินทางวันธรรมดา

ตู้สะเบียงคนก็จะเยอะเป็นพิเศษ ถ้าจะมานั่งเงียบๆ ชิลๆ ก็ใกล้ๆ เวลาปิดตอนห้าทุ่มนู่นแหละ จำราคาไม่ค่อยได้ รู้สึกสตรอเบอรี่ปั่น 50-60 บาท เกี๊ยวกุ้ง 45-50 ประมาณนี้ กินแล้ว ลืมแล้ว ขี้แล้วด้วย

กินอิ่ม นอนอุ่น เตรียมนอน เวฟร้อน ใช้ได้ นี่พยายามให้แคปชั่นคล้องจองกันแค่นั้น

ของเยอะค่ะ แต่แป๊บๆ ก็ไม่ค่อยเหลือ ความจริงซื้อจากข้างนอกมาได้นะ เผื่อไว้ วันไหนคนเยอะเสบียงอาจหมด ข้อดีของการเดินทางด้วยรถไฟคือพกอาหารและเครื่องดื่มขึ้นมาได้ แต่กินในที่นั่งตัวเองนาจา  ไม่ให้นำอาหารตัวเองมาห้องเสบียง

ราคาอาหารก็ไม่แพงมาก บางอย่างแพงกว่าข้างนอกนิดหน่อย ซื้อแล้วก็เอาไปนั่งกิน เล่น wifi ได้
แต่เรื่อง wifi แล้วแต่พื้นที่การใช้ด้วย รถวิ่งอยู่ในป่าในเขาสัญญาณก็หาย คล้ายๆ มือถือเรา

เอาหนังสือไปอ่านได้ เอางานไปทำได้ สงบเงียบค่ะ เงียบชนิดที่แทบไม่ได้ยินเสียงประกาศแต่ละสถานี
หลับสบายเลย สำหรับคนที่ต้องการเดินทางด้วยรถไฟและพักผ่อนจริงๆ  นอนกลางคืน  ตื่นเช้า  อารมณ์โฮสเทลเคลื่อนที่ ซื้อที่นอนคืนนึง

มีม่านเพื่อความเป็นส่วนตัว ไม่ถึงกับดับไฟมืดสนิทนะคะ แต่ดูเหมือนแต่ละคนไม่ค่อยนอนกันหรอก นู่น อยู่ตู้เสบียงนู่น5555 ก็บอกว่าคนหิวเยอะกว่าคนง่วง

ร.ฟ.ท. 2560 ห่มถูกทิศ

ควรใส่ชุดพร้อมนอนกึ่งพร้อมลุยอย่าใส่ชุดนอนไม่ได้นอนมา

ตี 5 นิดถึง ถึงลำปาง

ถึงลำปางด้วยความงัวเงีย เพราะไม่ค่อยนอน ปกติกลางคืนก็ไม่ค่อยนอนอยู่แล้ว มาบนรถนอนเลยไม่นอนเลย งงมะ?  นี่ยังงงตัวเองเลย  เพื่อนมักจะบอกเราว่ามันเป็นอมตะ มันคนไม่นอน ตีสองตีสามจะลั้ลลามาก  เออ....แล้วมารถนอนทำไมวะ

เดี๋ยวเขาหาว่ามาไม่ถึงลำปาง

ตอนนั้นยังอยู่ในช่วงไว้ทุกข์อยู่ อันนี้เราเพิ่งมาเขียนรีวิวทีหลัง

ไม่ได้มาซื้อตั๋วที่ลำปางนานมาก

ถึงลำปางแล้ว โอ๊ยตื่นเต้นกว่านั่งรถไฟมาอีก เพราะนี่คือการนั่งรถไฟมาต่อรถกลับบ้านที่ต่างจังหวัดครั้งแรกของเราเหมือนกัน ไปทางไหนต่อดี (ทำเสียงเหมือนไม่รู้)

ดูไปงั้น ขากลับไม่ได้กลับทางนี้ กลับรถทัวร์