ปกติเป็นคุณแม่ Full time ค่ะ
ลูกเพิ่งคลอดได้เดือนนิดๆ เรากับสามีก็ช่วยกันเลี้ยงมาตลอด แรกๆ ก็ติดๆขัดๆเพราะพ่อแม่มือใหม่กันทั้งนั้นค่ะ แต่ก็หาข้อมูล ปรึกษาหมอ แล้วก็เลี้ยงแบบแนวทางของเรา(เน้นแบบมีเหตุมีผล)มาตลอด

พอดีวันนึงสามีไม่อยู่บ้าน จะต้องไปธุระต่างจังหวัด
เลยให้แม่สามีมาช่วยเราดูลูก
บ้านแม่สามีกับบ้านเราอยู่ข้างๆกันค่ะ

แค่เค้ามาช่วยวันสองวัน นี่เรารู้สึกเครียดมากเลยค่ะ
รู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง
คือปกติเราเลี้ยงลูกมา เราจะเข้าใจอาการเค้า ว่าเป็นแบบนี้เพราะอะไร เวลาแบบนี้จะเป็นแบบไหน

แต่พอเค้ามาเลี้ยง นี่เรารู้สึกแบบอึดอัดมากเลยค่ะ

ลูกเราร้องจะกินนมก่อนนอน ก็ว่าลูกเราหิวน้ำ ไปเอาน้ำมาป้อน ดีนะแค่ใส่สลิ๊ง ไม่ได้ใส่ขวด แล้วลูกเราไม่ค่อยกิน บ้วนๆ เราบอกไปแกก็เถียงว่าเด็กต้องกินน้ำเยอะๆล้างคอ

พอดึกๆลูกเราท้องอืด แบบร้องแล้วเด้งๆ
ปกติลูกเราจะอืดช่วงกลางคืนแทบทุกวัน
ต้องจับเรอ พาดบ่า กันตลอด
แต่พอเค้ามาช่วย ก็จับเรอนะ แต่ก็ยัดนมเข้าไปอีก แถมป้อนน้ำต่ออีก เราบอกแล้วว่าลูกท้องอืด ไม่ต้องกินแล้ว ก็ไม่ฟัง ฮ่วย

ลูกเราเข้าเต้าแล้วมันร้อง เด้งๆ ดีดๆ ผละออกจากหัวนม แต่ก็ร้องจะกินต่อ และก็มีน้ำนมไหล
อันนี้อาการน้ำนมพุ่งเข้าคอ เราก็กะจะเอาปั๊มมาปั๊มออกก่อนบ้าง แล้วให้เข้าเต้าต่อ แกก็หาว่านมเราไม่ไหล ให้เอานมใส่ขวดให้ลูกกินเลย

คือ......เราอึดอัดมากเลยเจงๆ
เหมือนการเลี้ยงสมัยก่อน กับตอนนี้มันคนละขั้วโลกเลยค่ะ เค้าเลี้ยงแบบใช้ความรู้สึก แต่เราใช้เหตุผล

เหนื่อยมากเลยค่ะ จัดการปัญหาแบบของเราไม่ได้เลย

คือเข้าใจว่ารุ่นพ่อรุ่นแม่ก็เลี้ยงเรามา
แต่เท่าที่สังเกต เค้าแทบจะไม่รู้เหตุผลอะไรตามข้อมูลที่ถูกต้องเลยค่ะ แล้วก็คิดแทนเด็ก คิดเองตลอด

เลี้ยงลูกเองสบายใจกว่าจริงๆค่ะ
เหนื่อยกายหน่อย แต่เราไม่เหนื่อยใจค่ะ

ใครมีอะไรมาแลกเปลี่ยนกันได้นะคะ
เครียดค่ะ หาที่ระบาย 55555