ผมก็เคยได้ยินที่พรานใหญ่เล่าให้ฟังเหมือนกันครับ แกบอกว่างูแพ้ตะขาบ มันจะไม่กล้าสู้ตะขาบเลย ซึ่งมันน่าแปลกมากจริงๆ
แกเคยเล่าให้ผมฟังด้วยว่าสมัยหนุ่มๆมีคนมาจ้างแกให้ช่วยพาไปตามหาพี่น้องที่หายในป่าลึก
แกก็รับคำจ้างวาน พอเข้าไปป่าลึกมากๆ ปรากฎว่าแกไปเจอต้นพริกขนาดห้าคนโอบ ตะขาบตัวเท่าต้นซุง
เจอผีกองกอย ไหนจะบอกว่าเจอเสือเขี้ยวดาบ ยิ่งกว่านั้นแกบอกว่าแกไปเจอนครลับแลกลางป่าด้วย
สุดท้ายแกก็ไปเจอคนที่หายไป แล้วไปช่วยเขาสู้เพื่อช่วยเหลือเจ้าชายของเมืองลับแลกอบกู้ราชบัลลังค์จนสำเร็จ
แกถึงค่อยกลับออกมา ผมก็นั่งฟังที่แกเล่ามา เป็นนิทานข้างกองไฟไป

ครั้งหนึ่งผมเคยเห็นรอยเท้าสัตว์ ผมถามแกว่ารอยเสือหรือเปล่า
แกตอบว่า "อ๋อ รอยอีเห็นน่ะครับ อีเห็นตัวเมียเดินหลงกับลูกหาลูกไม่เจอ เดินไปร้องไห้ไปเอาเท้าหน้าปาดน้ำตาไป"

ที่ผมเคยได้ยินมาก็เป็นเรื่อง หมู ไก่ และตะขาบ นี่ล่ะครับ
- หมูกัดไก่ตายแล้วกิน
- ไก่จิกตะขาบตายโดยที่ตะขาบทำอะไรไม่ได้เลย
- หมูตัวใหญ่เบ้อเริ่มเจอตะขาบตัวนิดเดียวกัดก็ตายแล้ว
วนกันแบบนี้น่ะครับ