สปอยล์เรื่องย่อ

ดวงวิญญาณของปิ่นเมือง คุณหญิงแห่งเจ้าคุณเสมาเมือง หรือ "พี่เมือง"
ผู้ถูกผูกติดอยู่กับเรือนที่เธอเคยมีชิวิตอยู่ ไว้ด้วยความรู้สึกผิดที่มีต่อสามี

ในยุคปัจจุบัน เมื่อภูมิไทย ผู้มาอยู่ใหม่ในบ้านที่เธอเคยอยู่ พบรูปของเธอ และต้องการจะสืบค้นตัวตน
และเรื่องราวในอดีตของเธอ เธอจึงปรากฏตัวขึ้น เพื่อเล่าเรื่องราวในอดีตทั้งหมดให้เขาฝัง
และขอร้องให้เขาหยุดสืบค้น เพราะเรื่องอื้อฉาวที่เกิดขึ้นในอดีตนี้จะทำลายเกียรติของสามีเธอ

ปิ่นเมืองแต่งงานกับเจ้าคุณเสมาเมือง ผู้เป็นอดีตพี่เขย หลังการเสียชีวิตของพี่สาว
ด้วยความเห็นชอบของครอบครัว ที่อยากให้เธอไปดูแลหลานชาย(ลูกของพี่สาว)

แต่ยิ่งนานไป ความเงียบขรึม และช่องว่างระหว่างวัย ก็ทำให้คู่สามีภรรยายิ่งเหินห่าง
เมื่อ "พิรัชต์" เพื่อนรักในวัยเยาว์ของปิ่นเมือง ผู้มีศักดิ์เป็นหลานอาของสามีเธอกลับเข้ามาในชีวิต
ก็ทำให้ปิ่นเมืองไขว้เขวและปันใจ แต่ก็ไม่ยอมปันกาย แต่ ก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้เจ้าคุณเสมาเมืองเข้าใจผิด

ปิ่นเมือง กับเจ้าคุณเสมาเมืองแยกทางกัน แต่ปิ่นเมืองก็ไม่ยอมลงเอยกับพิรัชต์ให้เป็นที่เสื่อมเสีย
แถมลูกชายคนเดียว ที่เกิดกับอดีตภรรยา ก็มาตายเสียด้วยการจมน้ำ
ที่กำ้กึ่งว่าจะเป็นอุบัติเหตุ หรือฆ่าตัวตายเพราะเสียใจที่ครอบครัวแตกสลาย เพราะเขาเองก็รักและสนิทสนม
กับปิ่นเมือง ผุ้ที่เป็นทั้งน้า และแม่เลี้ยง

เจ้าคุณเสมาเมืองเคียดแค้นชิงชัง ไปจนถึงสาปแช่งปิ่นเมือง จนแทบจะถึงวาระสุดท้าย จนถึงบั้นปลายชีวิต ถึงได้ยอมให้อภัย

ส่วนปิ่นเมือง จากไปก่อนหน้านั้นแล้วในช่วงสงครามโลก และแม้จะไปเสียชีวิตไกลถึงปีนัง
จากการทิ้งระเบิด ระหว่างที่ไปเป็นครูสอนหนังสือ ในโรงเรียนคอนแวนต์ที่เธอเรียนมา
แต่จะเพราะความชิงชังและคำสาปแช่งของเจ้าคุณเสมาเมือง หรือความรู้สึกผิดในใจตัวเอง
ก็ทำให้วิญญาณของปิ่นเมืองกลับมาสิงสถิตย์อยู่ในบ้านที่เธอใช้ชีวิตคู่ ตราบจนถึงปัจจุบัน
รอคอยการปรากฏตัวของดวงวิญญาณเจ้าคุณเสมาเมือง เพื่อจะได้กล่าวคำขอโทษ
แต่ก็ไม่เคยได้พบ และไม่เคยได้รับรู้เลย ว่าเจ้าคุณเสมาเมืองได้ให้อภัยเธอไปนานแล้ว

ภูมิไทยยังคงสืบค้นเรื่องราวในอดีต จนไปพบบันทึกของเจ้าคุณที่เมืองน่าน
ที่เจ้าคุณไปทำราชการ และใช้ชีวิตอยู่ในช่วงสุดท้ายของชีวิต
ในช่วงท้ายบันทึกของเจ้าคุณ เขียนไว้ว่าเขาให้อภัยปิ่นเมืองแล้ว
ภูมิไทยนำสมุดบันทึกเล่มนั้นมาให้ปิ่นเมือง เพื่อให้รู้ว่าเจ้าคุณเสมาเมืองให้อภัยเธอนานแล้ว
และก็ถึงเวลาที่ปิ่นเมืองจะให้อภัยตัวเองบ้างเสียที

......................................................................................

เจ้าคุณเสมาเมือง เป็นติ๊ก พิรัชต์เป็นสน คือดีงามมาก เหมาะสมทั้งคู่

ปิ่นเมือง เป็นผู้หญิงสวยคมคาย เก๋ไก๋และล้ำสมัยในยุคนั้น
แต่โดนกรอบจารีตเล่นงานหนัก เพราะเธอ "ใหม่" เกินจะทำใจเข้าใจสถานะของสตรีในยุคนั้น
แต่ก็ "เก่า" เกินจะลุกขึ้นมาไขว่คว้าหาอิสรภาพให้ตัวเอง ไม่ว่ายามมีชีวิตอยู่หรือตายไปแล้ว
บทนี้ต้องใหม่ ดาวิกา จริงๆ เดินออกมาจากหนังสือเลย