มีความรู้สึกเหมือนหลอกตัวเองอยู๋ค่ะ

คือทะเลาะกกับแฟนเรื่องที่เราไม่ไว้ใจ แต่เราดันพลาดไปปรึกษาพี่ที่ทำงานเค้า พี่ที่ทำงานเลยไปต่อว่าเค้า ว่าทำไมยังไม่รุ้จักพออีก
เค้าเลยโมโหมาก หายจากเราไปเลย สองอาทิตย์ ใจเราก็คิดว่าเค้าแค่โกรธ เลยเข้าไปหาเค้า ถามตรงๆว่าจะไปต่อไหม ให้เรารอต่อไปไหม
คำตอบที่ได้คือ ' ไม่ต้องรอ ไม่ไปต่อแล้ว  ' ก็คือชัดเจนค่ะ แต่เราถามไปคำนึงว่าให้อภัยเราได้ไหม เค้าบอกแค่ว่าไม่รุ้ (ตอนนั้นคือเค้าพูดด้วยอารมล้วนๆค่ะ)

เดินหนีไม่คุยกับเรา บอกเราแค่ว่า ชอบคุณกับพี่ที่ทำงานเค้ามากก็ไปบอกคุยกันเองสิ
สุดท้ายปิดประตูบ้านใส่หน้าเรา เรานั่ง งง ร้องไห้อยู๋พักใหญ่ บอกตรงๆว่าทำใจไม่ได้เลยค่ะ
เหมือนเราร็สึกโทษตัวเอง ว่าเป็นเพราะความคิดไปเองของเราที่ทำให้ทุกอย่างมันพัง

แต่เค้าก็เคยคุยกับ ผญ คนนึงที่ทำงานใกล้ชิดกันนะคะ แต่บอกเราว่าเลิกคุยแล้ว มีวันนึงเราไปเจอเบอร์โทรออกหากัน พอเราถามเค้าก็บอกว่าไม่รุ้จักเบอร์
คือโกหก ซึ่งๆหน้าเลย มันเลยทำให้ความระแวง สงสัย คิดไปเอง วนเวียนในหัวเราตลอด

เค้ามั่นใจในตัวเองสูง ว่าเราอยู่ไม่ได้แน่ถ้าไม่มีเค้า เพราะทุกที ไม่ว่าจะผิดถูกเราเป็นคนง้อตลอดเลย

ครั้งนี้ เราไม่รุ้ว่าเค้าาอยากกไปจริงๆหรือแค่ดัดนิสัยเรา จริงๆเราอาจจะร็คำตอบอยู่แล้ว แต่ก็มีความหวังเล็กๆว่าเค้าคงแค่โกรธมั๊ง เด๋วคงกลับมาเอง

เราจะจัดการกับความรุ้สึกแบบนี้ยังไงดีคะ ทรมานมากๆเลย