ประสบการณ์ครั้งแรกในชีวิต กับการออกนอกประเทศ....
เราเลือกที่จะไปปีนัง เริ่มต้นด้วยการจองตั๋วเครื่องบิน กรุงเทพ-หาดใหญ่ เราไปนอนหาดใหญ่1คืน เพื่อจะขึ้นรถไฟไทยรอบเช้า 7.30น ที่สถานีรถไฟชุมทางหาดใหญ่ ปลายทางปาดังเบซาร์ ค่าตั๋ว 50บาท ไม่สามารถจองล่วงหน้าได้ เป็นการซื้อแล้วเดอนทางเลย
8.25น เราถึงปลายทางปาดังเบซาร์ฝั่งมาเลย์ สุดสายพอดีไม่ต้องคิดมาก ต้องลงทุกคน แล้วก็เดินเข้าไปในอาคารเพื่อจ๊อบพาสปอร์ตออกจากไทย แล้วเดินวนไปอีกฝั่ง เพื่อจ๊อบพาสปอร์ตเข้ามาเลย์ คนอื่นอาจจะเฉยๆ แต่เราตื่นเต้นไปอีกจ้าาา ซึ่งทุกอย่างก็ผ่ายไปได้ด้วยดี
เสร็จแล้วกับตม. เอากระเป๋าผ่านเครื่องสแกน เสร็จแล้วเดินขึ้นชั้น2 เพื่อซื้อตั๋วรถไฟไปลงบัตเตอร์เวิธ อ่านมาเยอะ ก็จะรออะไรหล่ะ เข้าช่องขายตั๋ว บอกว่าบัตเตอร์เวิธ ยกนิ้วว่า2ที่ เอาเงินจ่ายไปคนละ 11.2ริงกิต (แลกไปด้วยเรต 7.91) ได้ตั๋วแล้ว ไม่ได้ระบุเวลา แต่รถไฟที่นี่มาทุก1ชั่วโมง หน้าช่องขายตั๋วก็เขียนว่ารอบต่อไปคือ 10.25น เวลามาเลย์จะเร็วกว่าเรา1ชม.
ระหว่างรอเวลาเราก้อเปลี่ยนซิมมือถือ เราซื้อ sim2fly ของAIS มาจากดอนเมือง แล้วเปิดโรมมิ่ง ใช้งานได้เลย พอถึงเวลา10.25 รถไฟหน้าตาสวยงามก็มาจอดที่ชานชลา ขึ้นไปนั่งได้เลยไม่ได้ระบุที่นั่ง ลักษณะคล้าย BTS MRT บ้านเรา บอกสถานีต่อไปเรื่อยๆ 2ชั่วโมงพอดีเราก็ถึงปลายทาง บัตเตอร์เวิธ
12.25น รถไฟตรงเวลาเลยทีเดียว เราก็เดินขึ้นบันไดไปชั้นสองเพื่อเข้าอาคารแล้วเดินออกมาที่จอดรถบัส เพื่อขึ้นบัสฟรีไปลงเฟอรี่ ง่ายๆไม่ยากเลยเดินตามๆเค้าไป ซื้อตั๋วเฟอร์รี่อีกคนละ 1.2ริงกิต ได้ตั๋วมาแล้วเป็นกระดาษเล็กๆแตะกับเครื่องสแกนเหมือนตอนเข้า BTS บ้านเราเลย แล้วเดินไปขึ้นเรือ ไม่นานเฟอรี่ก็ข้ามฝั่งไปยังเกาะปีนัง ใช้เวลาประมาณ15นาที
ระหว่างนั้นตั้งแต่อยู่บนรถไฟมาเลย์2ชม.ด้วยเวลาเช้าที่เรากินมาน้อย เริ่มหิวละ ขึ้นเฟอรี่มีร้านขายขนมเล็กๆอยู่ก็ได้ขนมกับน้ำมารองท้องไว้ก่อน บนรถไฟเรามีขนมติดตัวมาแต่เค้ามีป้ายห้ามรับประทานอาหาร เพราะฉะนั้นใครเดินทางด้วยวิธีนี้ หาอะไรมากินก่อนนะจ้ะ เพราะใช้เวลาพอสมควรเลยหล่ะ
ถึงแล้วปีนัง ไปไหนดี....
หาบัสไป komtar ก่อนละกัน เห็นคนยืนรอรถเยอะๆ ก็เข้าไปสอบถามกันหน่อย จะไป komtar ยังไงดี เค้าก็ชี้ที่รถบัสคันที่จอดตรงหน้าเรา แต่ยังไม่เปิดให้ขึ้น รอเวลาก่อนจ้า... เราคุยกับเค้าด้วยคำสั้นๆสั้นมากๆ กลัวดอกพิกุลจะล่วง? เปล่าเลยจ้าาาา เราพูดภาษาอังกฤษได้นิดหน่อยมากๆๆ เยส โน โอเค แต้งกิ้ว บ๊ายบายยย...
komtar? >>เค้าก็ชี้ที่บัส >>how much? >> Free >> ยิ้มสิจ้ะรออะไร แปลว่ามาถูกทางแล้ว เพราะอ่านมาแล้วว่าฟรีนะจ้ะพี่จ๋า
ไม่นานก็มาถึงแล้ว komtar ศูนย์รวมอะไรๆหลายๆอย่าง เราก้อประหนึ่งเดินเข้าห้าง แต่ทำไมดูเงียบๆ มีแต่ขายมือถือ IT ต่างๆนาๆ เดินหาซิมให้แฟน ก็มีแต่แบบเป็นแพคเกจแพงๆ เราอ่านมาว่าใช้ซิม digi แต่ตอนนั้นหิวมาก เจอป้าย Food ก็เดินตามลายแทงเลยจ้ะ ประมาณฟู้ดคอร์ทแหละ แต่มีแค่4-5ร้าน ก็เลยจัดข้าวมันไก่ไป รสชาติแปลกๆแต่โอเคดีนะ 6ริงกิตได้ไก่ย่างกับหมูกรอบมากิน น้ำเปล่าอีก1.5ริงกิต กินเสร็จเก็บขวดไว้จ้ะ เอาไว้เติมน้ำที่โรงแรม
ที่พักเราชื่อ The sovereign จองมาสองคืนราคารวม 1053บาท ตกคืนละ500นิดๆ เอาไว้แค่นอนกับอาบน้ำ อย่าหรูหรามาก ทริปประหยัดของเรา เราต้องรอด
อิ่มท้องแล้วจ้า... เดินหาที่พักหรือจะนั่งรถดีนะ ในแผนที่บอกว่า850เมตร เดินมั้ย ลองเดินละกัน หลงนิดหน่อย เพราะเดินเร็วกว่าจีพีเอสที่หมุนไม่ทันเรา ก็ลังเลเอ๊ะจะทางไหนดีนะ สุดท้ายก็ลองมั่วๆมาถึงที่พักจนได้
ภาษากายก็มาอีกแล้ว นอกจากเฮลโล้วววด้วยเสียงแล้วนั้น เราก็รีบเปิดในมือถือว่าจองมาแล้วจ้าาา เค้าพูดอะไรไม่รู้ฟังไม่ออกสักคำ จับใจความได้เพียง 54ริงกิต ชัวร์มั้ยไม่รู้ จ่ายแบงค์ใหญ่ก่อนละกัน ยืนไป 100ริงกิต ได้ตังทอนกลับมาก็โอเค ที่อ่านมาคือค่ามัดจำคีย์การ์ด50ริงกิต และค่าภาษีในฐานะเป็นชาวต่างชาติ คนละ2ริงกิต ได้กุญแจห้องมาแล้ว ก็พุ่งไปเลยจ้าาาาา...
นั่งรถไฟไปเที่ยวปีนัง 3วัน2คืน ครั้งแรกกับการออกนอกประเทศ
ประสบการณ์ครั้งแรกในชีวิต กับการออกนอกประเทศ....
เราเลือกที่จะไปปีนัง เริ่มต้นด้วยการจองตั๋วเครื่องบิน กรุงเทพ-หาดใหญ่ เราไปนอนหาดใหญ่1คืน เพื่อจะขึ้นรถไฟไทยรอบเช้า 7.30น ที่สถานีรถไฟชุมทางหาดใหญ่ ปลายทางปาดังเบซาร์ ค่าตั๋ว 50บาท ไม่สามารถจองล่วงหน้าได้ เป็นการซื้อแล้วเดอนทางเลย
8.25น เราถึงปลายทางปาดังเบซาร์ฝั่งมาเลย์ สุดสายพอดีไม่ต้องคิดมาก ต้องลงทุกคน แล้วก็เดินเข้าไปในอาคารเพื่อจ๊อบพาสปอร์ตออกจากไทย แล้วเดินวนไปอีกฝั่ง เพื่อจ๊อบพาสปอร์ตเข้ามาเลย์ คนอื่นอาจจะเฉยๆ แต่เราตื่นเต้นไปอีกจ้าาา ซึ่งทุกอย่างก็ผ่ายไปได้ด้วยดี
เสร็จแล้วกับตม. เอากระเป๋าผ่านเครื่องสแกน เสร็จแล้วเดินขึ้นชั้น2 เพื่อซื้อตั๋วรถไฟไปลงบัตเตอร์เวิธ อ่านมาเยอะ ก็จะรออะไรหล่ะ เข้าช่องขายตั๋ว บอกว่าบัตเตอร์เวิธ ยกนิ้วว่า2ที่ เอาเงินจ่ายไปคนละ 11.2ริงกิต (แลกไปด้วยเรต 7.91) ได้ตั๋วแล้ว ไม่ได้ระบุเวลา แต่รถไฟที่นี่มาทุก1ชั่วโมง หน้าช่องขายตั๋วก็เขียนว่ารอบต่อไปคือ 10.25น เวลามาเลย์จะเร็วกว่าเรา1ชม.
ระหว่างรอเวลาเราก้อเปลี่ยนซิมมือถือ เราซื้อ sim2fly ของAIS มาจากดอนเมือง แล้วเปิดโรมมิ่ง ใช้งานได้เลย พอถึงเวลา10.25 รถไฟหน้าตาสวยงามก็มาจอดที่ชานชลา ขึ้นไปนั่งได้เลยไม่ได้ระบุที่นั่ง ลักษณะคล้าย BTS MRT บ้านเรา บอกสถานีต่อไปเรื่อยๆ 2ชั่วโมงพอดีเราก็ถึงปลายทาง บัตเตอร์เวิธ
12.25น รถไฟตรงเวลาเลยทีเดียว เราก็เดินขึ้นบันไดไปชั้นสองเพื่อเข้าอาคารแล้วเดินออกมาที่จอดรถบัส เพื่อขึ้นบัสฟรีไปลงเฟอรี่ ง่ายๆไม่ยากเลยเดินตามๆเค้าไป ซื้อตั๋วเฟอร์รี่อีกคนละ 1.2ริงกิต ได้ตั๋วมาแล้วเป็นกระดาษเล็กๆแตะกับเครื่องสแกนเหมือนตอนเข้า BTS บ้านเราเลย แล้วเดินไปขึ้นเรือ ไม่นานเฟอรี่ก็ข้ามฝั่งไปยังเกาะปีนัง ใช้เวลาประมาณ15นาที
ระหว่างนั้นตั้งแต่อยู่บนรถไฟมาเลย์2ชม.ด้วยเวลาเช้าที่เรากินมาน้อย เริ่มหิวละ ขึ้นเฟอรี่มีร้านขายขนมเล็กๆอยู่ก็ได้ขนมกับน้ำมารองท้องไว้ก่อน บนรถไฟเรามีขนมติดตัวมาแต่เค้ามีป้ายห้ามรับประทานอาหาร เพราะฉะนั้นใครเดินทางด้วยวิธีนี้ หาอะไรมากินก่อนนะจ้ะ เพราะใช้เวลาพอสมควรเลยหล่ะ
ถึงแล้วปีนัง ไปไหนดี....
หาบัสไป komtar ก่อนละกัน เห็นคนยืนรอรถเยอะๆ ก็เข้าไปสอบถามกันหน่อย จะไป komtar ยังไงดี เค้าก็ชี้ที่รถบัสคันที่จอดตรงหน้าเรา แต่ยังไม่เปิดให้ขึ้น รอเวลาก่อนจ้า... เราคุยกับเค้าด้วยคำสั้นๆสั้นมากๆ กลัวดอกพิกุลจะล่วง? เปล่าเลยจ้าาาา เราพูดภาษาอังกฤษได้นิดหน่อยมากๆๆ เยส โน โอเค แต้งกิ้ว บ๊ายบายยย...
komtar? >>เค้าก็ชี้ที่บัส >>how much? >> Free >> ยิ้มสิจ้ะรออะไร แปลว่ามาถูกทางแล้ว เพราะอ่านมาแล้วว่าฟรีนะจ้ะพี่จ๋า
ไม่นานก็มาถึงแล้ว komtar ศูนย์รวมอะไรๆหลายๆอย่าง เราก้อประหนึ่งเดินเข้าห้าง แต่ทำไมดูเงียบๆ มีแต่ขายมือถือ IT ต่างๆนาๆ เดินหาซิมให้แฟน ก็มีแต่แบบเป็นแพคเกจแพงๆ เราอ่านมาว่าใช้ซิม digi แต่ตอนนั้นหิวมาก เจอป้าย Food ก็เดินตามลายแทงเลยจ้ะ ประมาณฟู้ดคอร์ทแหละ แต่มีแค่4-5ร้าน ก็เลยจัดข้าวมันไก่ไป รสชาติแปลกๆแต่โอเคดีนะ 6ริงกิตได้ไก่ย่างกับหมูกรอบมากิน น้ำเปล่าอีก1.5ริงกิต กินเสร็จเก็บขวดไว้จ้ะ เอาไว้เติมน้ำที่โรงแรม
ที่พักเราชื่อ The sovereign จองมาสองคืนราคารวม 1053บาท ตกคืนละ500นิดๆ เอาไว้แค่นอนกับอาบน้ำ อย่าหรูหรามาก ทริปประหยัดของเรา เราต้องรอด
อิ่มท้องแล้วจ้า... เดินหาที่พักหรือจะนั่งรถดีนะ ในแผนที่บอกว่า850เมตร เดินมั้ย ลองเดินละกัน หลงนิดหน่อย เพราะเดินเร็วกว่าจีพีเอสที่หมุนไม่ทันเรา ก็ลังเลเอ๊ะจะทางไหนดีนะ สุดท้ายก็ลองมั่วๆมาถึงที่พักจนได้
ภาษากายก็มาอีกแล้ว นอกจากเฮลโล้วววด้วยเสียงแล้วนั้น เราก็รีบเปิดในมือถือว่าจองมาแล้วจ้าาา เค้าพูดอะไรไม่รู้ฟังไม่ออกสักคำ จับใจความได้เพียง 54ริงกิต ชัวร์มั้ยไม่รู้ จ่ายแบงค์ใหญ่ก่อนละกัน ยืนไป 100ริงกิต ได้ตังทอนกลับมาก็โอเค ที่อ่านมาคือค่ามัดจำคีย์การ์ด50ริงกิต และค่าภาษีในฐานะเป็นชาวต่างชาติ คนละ2ริงกิต ได้กุญแจห้องมาแล้ว ก็พุ่งไปเลยจ้าาาาา...