สวัสดีค่ะ พี่อ้อยพี่ฉอด นู๋มีเรื่องอยากปรึกษาค่ะ ว่านู๋จะเอายังไงต่อกับชีวิตนู๋ดี เรื่องมีอยู่ว่า...
นู๋กับแฟนแต่งงานกันมา6ปีละค่ะ แฟนนู๋คนไทยค่ะ ใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศด้วยกัน มีลูกด้วยกัน 1 คน ตอนนี้4ขวบแล้วค่ะ เรารู้จักผ่านพินบีบีค่ะ เราครบกันซึ่งนู๋ก้อรุ้ว่า เค้าชอบกินเหล้า เมาทุกวัน จะเรียกว่าติดก้อน่าจะใช่ค่ะ เจ้าชู้ด้วย แต่เพราะความคิดที่ว่า ถ้าเราคบเค้า โอกาสที่เราจะได้มาอยู่ต่างประเทศมันดีมาก เราจะได่ทำงาน มีเงินเก็บส่งเสียทางบ้าน นู๋มีลูกติด 1 คนค่ะ ซึ่งเค้าก้อทำให้เรารู้ว่า เค้าไม่ได้รังเกียจเรา เลยตัดสินใจแต่งงานกัน จดทะเบียนสมรส ขอวีซ่า ช่วงที่รอวีซ่านี่ นู๋รอเค้าเกือบ 3 ปีค่ะ ที่เราไม่ได่อยู่ด้วยกัน นู๋จะขอเล่าถึงปัจจุบันที่เป็นปัญหาเลยนะค่ะ
ปัญหาแรก คือ สามีนู๋ติดเหล้าค่ะ ต้องกินทุกวัน กินแล้วเค้าจะพาล เค้าจะใช้คำพูดด่านุ๋แรงๆ ทำพฤติกรรมแปลกๆเหมือนคนบ้า พูดจาเหมือนคนไม่รู้เรื่อง เค้าเคยทำร้ายร่างกายนู๋ค่ะ แล้วที่สำคัญ สามีนู๋ไม่ค่อยมีความเป็นผู้นำ ไม่กล้าตัดสินใจทำอะไรด้วยตัวเอง เวลามีปัญหาเค้ามักมีจะมีพ่อแม่เข้ามาช่วยเหลืออยู่ตลอด จากลายเปนความเคยชิน อะไรก็คือพ่อและแม่ ไม่เว้นแม้แต่เริ่องเลกๆที่เค้าสามารถทำด่วยตัวเองได้ เค้าถูกเลี้ยงมาแบบตามใจค่ะ
เค้ามีนอกใจนู๋นะค่ะ เค้าดื่มแล้วไม่กลับบ้าน นู๋เลยตัดสินใจพาลูกหนีกลับเมืองไทยเพื่อให้เค้าคิดได้ แต่มันก้อไม่ได่ทำให่เค้าคิดได่คะ เค้าเอาผญคนอื่นมานอนที่บ้าน ไปไหนมาไหนด้วยกัน ช่วงที่นุ๋ไม่อยู่ นู๋เจ้บปวดมากค่ะ แต่เค้าก้อเลือกครอบครัว นู๋ก้อให้อภัยเค้า คิดว่าคนเรามันผิดพลาดได้ ขอแค่เค้ากลับเนื้อกับตัวใหม่ นู๋คิดว่าเวลามันจะทำให้เราครอบครัวนู๋กลับมามีความสุขอีกครั้ง แต่เวลามันไม่ได้ทำให่เค้ารู้สึกผิด และไม่ได้ทำให้เรารู้สึกถูกเติมเต็มในส่วนที่เค้าได้ทำขาดหายไปเลย เค้าดิ้มเหล้า นู๋เคยขอให่เค้าเบาลง และขอให้เค้าค่อยเลิกๆ แต่เค้าก้อไม่เคยทำให้นู๋รู้สึกเลยค่ะ ว่าเค้าพยายามทำเพื่อเราและลูก
แลกๆเค้าไม่เปนแบบนี่นะค่ะ แต่พออยู่กินกันมา นิสัยเค้าเริ่มเปลี่ยน ด่าทอ ดูถูก เหยียดหยามศักศรีเรา ทุกครั้งที่โดนเค้าด่า นู๋รู้สึกเจ็บปวดมาก จนความอดทนของนู๋มันแย่ลงทุกวัน นู๋และลูกต้องเห็นสภาพสามีดิ่มทุกวัน นู๋ส่งลูกไปรร.ตอนเช้าค่ะ ตอนเที่ยงนู๋จะออกไปทำงานจน22:00 ถึงจะกลับเข้าบ้าน คนที่ไปรับลูกที่โรงเรียนก็อคือเค้า เค้าป้อนข้าว อาบน้าม ดูแลลูกกลังจากเลืกงานค่ะ แต่เค้าจะติดเกมส์ ติดเหล้า และปล่อยให้ลูกดูยูทูปทุกวัน จนวันนึงนู๋ทะเลาะกับเค้าแรงมากค่ะ เพราะเค้าติดเกมหนักมาก เค้าทำงานนะค่ะ แต่เค้าใช้เวลากับเหล้าและหน้าจอมากเกินไป นู๋เห็นแล้วนู๋รู้สึกว่า นี้ไม่คืดจะช่วยหรือทำอะไรเลย นู๋ทำงานทุกวัน วันหยุดก็ไม่มี จับมือถือ 24 ชม ขอร้องก็ไม่ฟัง อีกปัญหามาจากหนี้สินที่เคยกู้มาใช้ด้วยกัน แต่พักหลังมาเริ่มแย่ค่ะ เพราะป่วยเป็นภูมิแพ้ มีช่วงก่อนหน้านี้ที่นู๋ไม่สามารถทำงานได้เพราะตัวเองป่วย และลูกก้อป่วยเลยต้องหยุดกันหมด ค่าใช้จ่ายเยอะร่วมกับหนี้สินที่มีปัญหากับเจ้าหนี้ ที่เครียกันไม่ลงตัวเอง สาเหตุนี่ก้อทำให้เค้าและนู๋เครียดค่ะ เราสองคนทะเลาะกัน เค้าเมาแล้วด่าทอนู๋ ว่านู๋เป็นคนสร้างปันหา ให้เค้ารับหน้าคนเดียว ก่อนหน้านี้นู๋หาเงินใช้เองค่ะ เค้าก้อกินและใช้กับนู๋ แต่พอมีปัญหา นู๋กลับผิด นู๋ก้อรู้สึกผิดนะค่ะ ที่ทำให่ครอบครัวเดือดร้อน แต่ก้อพยามแก้ไขอยู่ แต่คำพูดที่คอยซ้ำเตืมของเค้า มันทำร้ายจืตใจและกำลังใจของนู๋ นอนร้องไห้กอดลูกทุกวันค่ะ เจ็บปวดกับคำว่าคำดูถูก เค้าพูดกับนู๋ว่า ถ้าไม่มีปัญญาใช้ จะให้คนมาจับตัวนู๋แล้วให้เค้าเอาไปขายที่ซ่อง (คล้ายสมัยก่อนที่เรียกว่ายากูซ่าค่ะ) นู๋ไม่คิดว่ามันจะออกมาจากคำพูดของสามีนู๋ และเค้าก้อหาว่าเราเป็นผู้หญิง
ผู้หญิงไม่ดี(ขอโทดสำหรับคำไม่สุภาพด้วยนะค่ะ) ตั้งแต่วันนั้นมา นู๋ขอเลิกค่ะ และขอหย่า และบอกกับเค้าว่า ขอตัดสินใจกลับไทย แล้วจะนำเงินส่งมาให้จ่ายทางนี่ และจะขอเอาลูกกลับไทยด้วย วันนั้นนู๋พาลูกเดินออกจากบ้าน เพราะถ้าอยู่นู๋ไม่อยากให้ลูกเหนพ่อมแม่ทะเลาะกัน นู๋กลัวเค้าทำร้ายร่างกายนู๋ด้วยค่ะ นู๋เลยบอกให้เค้าไปนอนที่อื่นถ้าอยากให้เข้าบ้าน เค้าก้อไปนอนที่อื่นค่ะ แต่แค่คืนเดียว เค้าก้อกลับมา แต่นู๋ไม่คุยกับเค้า ผ่านมา1 อาทิดย์ละค่ะ ที่นู๋ไม่ได่คุยกับเค้า และเค้าก้อมีท่าทางที่จะอยากคุยกับเรา ไม่มีคำขอโทษ กลับบ้านช้า ไปหาเล่นเกมที่บ้านคนอื่น เงินไม่มีแต่มีเงินซื้อเหล้ากิน มันยิ่งทำให้นู๋มั่นใจค่ะ ว่าผู้ชายคนนี้แย่มาก ไม่มีความคิด แล้ววันนี้ก้อเหมือนเดิมค่ะ ด่านู๋ คำๆเดิม ผู้หญิงไม่ดี ปัญญาอ่อน บ้า มันยิ่งทำให้นู๋รู้สึกอยากกลับไทยไปให้เร็วที่สุด ความสุขมันไม่มีเลยค่ะ ตอนนี้นู๋อดทนตั้งใจทำงาน และเก็บเงินจะซื้อตั๋วกลับไทย นู๋สับสนค่ะพี่อ้อยพี่ฉอด ว่านู๋ควรทำยังไงกับสามีนู๋ดี และนู๋ก้อรู้ว่า ถ้านู๋นำลูกกลับไทย เค้าคงไม่ยอมแน่นอน นู๋ทรมานหัวใจค่ะพี่ สงสารลูกมากๆ นู๋คิดว่าทำไมนู๋ต้องทน นู๋จำเป็นต้องทนไหม นู๋ไม่รู้จะหาทางออกยังไง เพื่อให้ชีวิตของตัวเองออกจากตรงนี้ จะไปดีไหม หรืออดทนดี
สามีติดเหล้า เมาแล้วชอบด่า เราเอาเรื่องนี้ไปคุยกับพี้อ้อยพี่ฉอด มีความคิดเห็นยังไงกับชีวิตเราบ้างค่ะ
นู๋กับแฟนแต่งงานกันมา6ปีละค่ะ แฟนนู๋คนไทยค่ะ ใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศด้วยกัน มีลูกด้วยกัน 1 คน ตอนนี้4ขวบแล้วค่ะ เรารู้จักผ่านพินบีบีค่ะ เราครบกันซึ่งนู๋ก้อรุ้ว่า เค้าชอบกินเหล้า เมาทุกวัน จะเรียกว่าติดก้อน่าจะใช่ค่ะ เจ้าชู้ด้วย แต่เพราะความคิดที่ว่า ถ้าเราคบเค้า โอกาสที่เราจะได้มาอยู่ต่างประเทศมันดีมาก เราจะได่ทำงาน มีเงินเก็บส่งเสียทางบ้าน นู๋มีลูกติด 1 คนค่ะ ซึ่งเค้าก้อทำให้เรารู้ว่า เค้าไม่ได้รังเกียจเรา เลยตัดสินใจแต่งงานกัน จดทะเบียนสมรส ขอวีซ่า ช่วงที่รอวีซ่านี่ นู๋รอเค้าเกือบ 3 ปีค่ะ ที่เราไม่ได่อยู่ด้วยกัน นู๋จะขอเล่าถึงปัจจุบันที่เป็นปัญหาเลยนะค่ะ
ปัญหาแรก คือ สามีนู๋ติดเหล้าค่ะ ต้องกินทุกวัน กินแล้วเค้าจะพาล เค้าจะใช้คำพูดด่านุ๋แรงๆ ทำพฤติกรรมแปลกๆเหมือนคนบ้า พูดจาเหมือนคนไม่รู้เรื่อง เค้าเคยทำร้ายร่างกายนู๋ค่ะ แล้วที่สำคัญ สามีนู๋ไม่ค่อยมีความเป็นผู้นำ ไม่กล้าตัดสินใจทำอะไรด้วยตัวเอง เวลามีปัญหาเค้ามักมีจะมีพ่อแม่เข้ามาช่วยเหลืออยู่ตลอด จากลายเปนความเคยชิน อะไรก็คือพ่อและแม่ ไม่เว้นแม้แต่เริ่องเลกๆที่เค้าสามารถทำด่วยตัวเองได้ เค้าถูกเลี้ยงมาแบบตามใจค่ะ
เค้ามีนอกใจนู๋นะค่ะ เค้าดื่มแล้วไม่กลับบ้าน นู๋เลยตัดสินใจพาลูกหนีกลับเมืองไทยเพื่อให้เค้าคิดได้ แต่มันก้อไม่ได่ทำให่เค้าคิดได่คะ เค้าเอาผญคนอื่นมานอนที่บ้าน ไปไหนมาไหนด้วยกัน ช่วงที่นุ๋ไม่อยู่ นู๋เจ้บปวดมากค่ะ แต่เค้าก้อเลือกครอบครัว นู๋ก้อให้อภัยเค้า คิดว่าคนเรามันผิดพลาดได้ ขอแค่เค้ากลับเนื้อกับตัวใหม่ นู๋คิดว่าเวลามันจะทำให้เราครอบครัวนู๋กลับมามีความสุขอีกครั้ง แต่เวลามันไม่ได้ทำให่เค้ารู้สึกผิด และไม่ได้ทำให้เรารู้สึกถูกเติมเต็มในส่วนที่เค้าได้ทำขาดหายไปเลย เค้าดิ้มเหล้า นู๋เคยขอให่เค้าเบาลง และขอให้เค้าค่อยเลิกๆ แต่เค้าก้อไม่เคยทำให้นู๋รู้สึกเลยค่ะ ว่าเค้าพยายามทำเพื่อเราและลูก
แลกๆเค้าไม่เปนแบบนี่นะค่ะ แต่พออยู่กินกันมา นิสัยเค้าเริ่มเปลี่ยน ด่าทอ ดูถูก เหยียดหยามศักศรีเรา ทุกครั้งที่โดนเค้าด่า นู๋รู้สึกเจ็บปวดมาก จนความอดทนของนู๋มันแย่ลงทุกวัน นู๋และลูกต้องเห็นสภาพสามีดิ่มทุกวัน นู๋ส่งลูกไปรร.ตอนเช้าค่ะ ตอนเที่ยงนู๋จะออกไปทำงานจน22:00 ถึงจะกลับเข้าบ้าน คนที่ไปรับลูกที่โรงเรียนก็อคือเค้า เค้าป้อนข้าว อาบน้าม ดูแลลูกกลังจากเลืกงานค่ะ แต่เค้าจะติดเกมส์ ติดเหล้า และปล่อยให้ลูกดูยูทูปทุกวัน จนวันนึงนู๋ทะเลาะกับเค้าแรงมากค่ะ เพราะเค้าติดเกมหนักมาก เค้าทำงานนะค่ะ แต่เค้าใช้เวลากับเหล้าและหน้าจอมากเกินไป นู๋เห็นแล้วนู๋รู้สึกว่า นี้ไม่คืดจะช่วยหรือทำอะไรเลย นู๋ทำงานทุกวัน วันหยุดก็ไม่มี จับมือถือ 24 ชม ขอร้องก็ไม่ฟัง อีกปัญหามาจากหนี้สินที่เคยกู้มาใช้ด้วยกัน แต่พักหลังมาเริ่มแย่ค่ะ เพราะป่วยเป็นภูมิแพ้ มีช่วงก่อนหน้านี้ที่นู๋ไม่สามารถทำงานได้เพราะตัวเองป่วย และลูกก้อป่วยเลยต้องหยุดกันหมด ค่าใช้จ่ายเยอะร่วมกับหนี้สินที่มีปัญหากับเจ้าหนี้ ที่เครียกันไม่ลงตัวเอง สาเหตุนี่ก้อทำให้เค้าและนู๋เครียดค่ะ เราสองคนทะเลาะกัน เค้าเมาแล้วด่าทอนู๋ ว่านู๋เป็นคนสร้างปันหา ให้เค้ารับหน้าคนเดียว ก่อนหน้านี้นู๋หาเงินใช้เองค่ะ เค้าก้อกินและใช้กับนู๋ แต่พอมีปัญหา นู๋กลับผิด นู๋ก้อรู้สึกผิดนะค่ะ ที่ทำให่ครอบครัวเดือดร้อน แต่ก้อพยามแก้ไขอยู่ แต่คำพูดที่คอยซ้ำเตืมของเค้า มันทำร้ายจืตใจและกำลังใจของนู๋ นอนร้องไห้กอดลูกทุกวันค่ะ เจ็บปวดกับคำว่าคำดูถูก เค้าพูดกับนู๋ว่า ถ้าไม่มีปัญญาใช้ จะให้คนมาจับตัวนู๋แล้วให้เค้าเอาไปขายที่ซ่อง (คล้ายสมัยก่อนที่เรียกว่ายากูซ่าค่ะ) นู๋ไม่คิดว่ามันจะออกมาจากคำพูดของสามีนู๋ และเค้าก้อหาว่าเราเป็นผู้หญิง