สวัสดีค่ะ จขกท คุยอยู่กับผช.คนนึงที่เขาบอกว่าชอบเรา คิดเกินพี่น้องมานานแล้ว (อายุห่างกัน 9 ปี) แต่นานๆ จะทักมาคุยกัน เราเลยลองทักไปก่อนดูบ้าง เขาไม่อ่าน/ตอบช้า/ไม่ตอบ  เราเลยหายไปบ้าง พอเราหายไปเขาก็ทัก/โทร มาอีก เราก็ใจอ่อนอีก หลังจากนั้นก็หายจากการสนทนาไปอีกเป็นเดือนๆ  แต่เนื่องจากเราทำงานอยู่ที่เดียวกันเจอหน้ากันก็คุยแบบคนปกติ ชวนไปเที่ยวด้วยกันบ่อย จนเวลาผ่านไปเป็นปี เราก็ถามเขาว่าคิดยังไงกันแน่ เขาก็บอก "ทำไมต้องถามอีกรู้อยู่แล้ว ความสัมพันธุ์/ผูกพันธุ์มันก็ต้องมีกันบ้าง เป็นแบบนี้ไม่ให้เรียกว่าคบกันแล้วให้เรียกว่าอะไร" แต่พอหลังจากไปเที่ยวด้วยกันเสร็จก็เข้าลูปเดิม ไม่ทัก/ไม่อ่าน/ตอบช้า/ไม่ตอบ มาเจอที่ทำงานเขาก็คุยปกติอีก เราอยากเลิกคิดถึงเขา อยากถอยออกมาจากความสัมพันธุ์ที่ไม่ชัดเจน (เรามองว่ามันไม่ชัดเจน) แต่มันยากสำหรับเราไปเสียแล้ว เรากลับเป็นฝ่ายรู้สึกมากกว่า คนเราถ้าคบกันมันต้องแชท/โทร หรือคิดถึงกันบ้าง ไม่ใช่รอคุยกันตอนเจอหน้าอย่างเดียว ความคิดถึงของเรามันมีให้ทุกคืน แต่มันไปไม่เคยถึง อยากบอก แต่พอไม่อ่านเราก็เสียความรู้สึก.