ความตอนที่แล้ว >>>> https://ppantip.com/topic/38247100


วันที่สาม วันนี้เป็นวันที่เราแยกกันเที่ยว เพื่อนอีกคนเธออยากไปเมืองลั่วหยางเพื่อไปถ้ำหลงเหมิน และวัดกวนอู เรากับน้องอีกสามคน จะไปเที่ยวสุสานจักรพรรดินีบูเช็คเทียน หรือ Qianling Mausoleum สามารถอ่านข้อมูลเพิ่มได้ตามลิงค์ด้านล่างคะ
https://www.travelchinaguide.com/attraction/shaanxi/xian/qianling/

บอกตรง ๆ ว่า เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับ กังวลใจกลัวว่าจะพาน้อง ๆ ไปหลง ก่อนนอนหลังจากกราบพระ ก็ขอพระท่านว่าหากท่านที่อยู่ที่ตรงนั้น อยากให้เราไปก็ให้เราไปถึงโดยสวัสดิภาพ พบผู้คนที่มีน้ำใจ ให้เราสามคนเดินไป-กลับด้วยความปลอดภัย

วันนี้เราไปตั้งต้นกันที่สถานีรถไฟที่เราเดินทางไปสุสานกองทัพทหารดินเผาฯ เพื่อเข้าไปสอบถามเจ้าหน้าที่ ณ ศูนย์บริการนักท่องเที่ยว คนเดิมที่เราสอบถามไปเมื่อวันก่อน พอเธอเห็นหน้าเราสามคน เธอทำหน้าเหมือนเหนื่อยหน่าย แบบว่า “มากันอีกแระ” และวันนี้เธอก็บอกข้อมูลไม่เหมือนเมื่อวาน เราส่งน้องที่ภาษาดีที่สุดเข้าไปเจรจา ถามคุณเธอไปคุณเธอก็ตอบไม่ค่อยได้ อ้ำ ๆ อึ้ง ๆ และโบยบอกว่าให้เราข้ามไปฝั่งตรงข้ามที่เป็นบริการห้องน้ำว่าทางโน้นจะมีเจ้าหน้าที่พูดภาษาอังกฤษได้ดีกว่า และสามารถอธิบายให้เราทราบถึงวิธีการเดินทางไปได้

เราสามคนก็ข้ามไปฝั่งบริการห้องน้ำ และเข้าไปถามเจ้าหน้าที่ที่นั่งให้บริการอยู่ และถามว่า ‘Can you speak English?’เจ้าหน้าที่ที่เราถามก็ชี้ไปฝั่งตรงข้าม เราก็เจอเจ้าหน้าที่หญิงคนหนึ่งท้วม ๆ เธอแสดงท่าทีกระตือรือร้น และตอบคำถามด้วยสำเนียงภาษาอังกฤษ พร้อมเขียนโพ้ยเป็นภาษาจีนให้พวกเราด้วย น่าเสียดายที่เธอมานั่งอยู่ตรงนี้ น่าจะไปนั่งประจำอยู่ตรงนั้นมากกว่า ปลดตรงนั้นมานั่งตรงนี้ท่าจะดีกว่า

เราก็ถามเธอถึง Tourist bus สายต่าง ๆ ที่เราอ่านเจอมา เธอก็อธิบายว่า Tourist bus สายต่าง ๆ ที่มีคนเคยรีวิวไว้ ปัจจุบันได้เลิกให้บริการไปหมดแล้ว ... เวรกรรม ... เธอบอกให้เรานั่งรถไฟฟ้าใต้ดินไปลงที่สถานี Honcheng Road เพื่อไปยัง West Bus Station ตรงนั้นจะมีรถบัสที่สามารถพาเราไปถึงได้

เราสามคนก็เดินออกมา และไปยังสถานีรถไฟฟ้าที่ลงเมื่อวาน ที่นี่ลืมบอกไปทุกสถานีรถไฟฟ้าจะมีป้ายเขียนว่า Metro ทางลงจะเป็นบันไดคะ แต่ทางขึ้นจะเป็นบันไดเลื่อน ถ้าทางขึ้นและลงเป็นอย่างที่บอก จุดนั้นจะเป็น Metro คะ ถ้าทางขึ้นและทางลงเป็นบันได ให้ตะกายลงและตะกายขึ้น จุดตรงนั้นจะเป็นอุโมงค์สำหรับข้ามถนน

ทุกสถานีรถไฟฟ้า สมบัติทุกคนจะต้องผ่านเครื่องสแกน ตัวก็จะต้องเข้า Gate way เข้าไปก็จะมีตู้ซื้อตั๋วอัตโตมัติ ซึ่งจะมีสองภาษา ภาษาจีนกับภาษาอังกฤษ เพียงเรากดเลือกสถานีรถไฟฟ้าที่เราจะไปลง และกดใส่จำนวนคน เครื่องมันคำนวณราคาออกมาว่าจะต้องจ่ายเป็นเงินเท่าไหร ใส่แบงค์มันก็จะทอนเงินออกมาให้ พร้อมบัตรโดยสาร อันนี้ไม่ยาก ค่อย ๆ ทำ ใจเย็น ๆ

แล้วเราก็มาถึงสถานีที่เจ้าหน้าที่บอก เราก็เข้าไปถามเจ้าหน้าที่ที่เราเจอ เธอพูดได้แต่ภาษาจีน เราก็ส่งโพ้ยที่เป็นภาษาจีนให้เจ้าหน้าที่คนนั้นดู อันนี้ขอเตือนนะคะว่าคนที่เราถามควรเป็นเจ้าหน้าที่ที่แต่งกายแบบเจ้าหน้าที่ หรือเจ้าหน้าที่ตำรวจที่เราควรเข้าไปถาม อย่าไปถามพวกที่เข้ามาจะขายบริการทัวร์ให้เรา อาจโดยหลอกได้ เพราะครั้งแรกที่ไปกับพี่ ๆ เข้าไปถามเรื่องจะเช่ารถกับพวกที่มาเดินขายทัวร์ มันพาพวกเราไปกักร้านขายผิซิ่วให้พวกเราเข้าไปดู พอเข้าไปมันปิดประตูขัง เรากับพี่อีกคนหนีมาตั้งหลักกันหน้าโรงงาน น่ากลัวมาก ตั้งแต่นั้นมาจำขึ้นสมองเลย ขนาดว่าพี่ ๆ เขาเชี่ยวแล้วนะ


เจ้าหน้าที่เธอน่ารักมาก พอได้อ่านโพ้ยนั้นก็พาพวกเราสามชีวิตมาส่งที่สถานีรถ และส่งเราต้องให้เจ้าหน้าที่ผู้หญิงอีกคนเพื่อพาเราไปซื้อตั๋วเดินทางไปยังเมือง Qian โดยเจ้าหน้าที่ที่ขายตั๋วขอพาสปอร์ตเราสามคน เพื่อออกตั๋วรถบัส และจ่ายค่าโดยสารคนละ 25.50 หยวน (เที่ยวไปเที่ยวเดียว) จำได้ว่าเป็นช่องหมายเลข 4 และเราก็ถือตั๋วไปเข้าช่องเพื่อออกไปยังลานจอดรถบัสโดยสาร ตั๋วมันลงเวลา 09.40 น. เราคิดว่ามันเป็นรถเที่ยว 09.40 น. ก็เอาตั๋วไปให้คนที่นั่งประจำอยู่ที่ท่ารถแต่ละคันดู เพราะไม่รู้ว่าเราจะต้องขึ้นรถคันไหน จะตกรถ เขาก็ดูแล้วไล่เราออก เราก็งง พอรถคันใหม่เข้ามาจอดแทนที่รถที่เพิ่งออกไป คนที่นั่งอยู่ท่ารถคนเดิม ก็เรียกเราเพื่อขอดูตั๋ว และให้เราขึ้นไปนั่งบนรถ นั่งได้ตามใจฉันไม่ต้องนั่งตามเลขที่ระบุ รถบัสโดยสารที่นี่เต็มก็ออกคะ จะไม่มีการยืน ดีมากเลย รถวิ่งไปไกลมากออกไปนอกเมือง สามคนไม่ได้ดูทางเลย หลับกันทั้งสามคนเลย เชื่อใจว่าถ้าเจ้าของสุสานอยากให้เรามาเยี่ยมก็ขอให้สะดวกลุล่วงไปด้วยดี เราตื่นมาเห็นเขาสองลูกข้างทางบนยอดเขามีคล้ายสถูปสี่เหลี่ยมผืนผ้ายอดเขาละสถูป น่าจะเป็นที่นี่ และก็ใช่จริง ๆ รถบัสโดยสารคันที่เรานั่นก็เลี้ยวเข้าสถานีจอดรถ ทุกคนลงจากรถหมด เราก็ลงตาม บอกน้อง ๆ ว่าคงจะถึงแล้วหละ

ลงมาก็เดินเข้าไปตัวอาคารเพื่อเดินออกด้านหน้า เจอพวกคนขับรถรับจ้างมาล้อมหน้าล้อมหลัง เราก็โบกมือและสั่นหน้า กลัวจะโดนฟัน พอออกไปตั้งหลักได้ เราก็หันมาปรึกษากัน และเห็นว่าควรเข้าไปถามเจ้าหน้าที่ดีกว่า ก็ไม่เห็นมีเจ้าหน้าที่เลยสักคน เห็นแต่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย เลยเข้าไปหาและส่งโพ้ยภาษาจีนให้เขาอ่าน เขาก็แนะนำให้เราจ้างรถเช่า ทำท่าทางเหมือนจะบอกว่าเนี่ยแระคนนี้ โอเค คนนี้ก็คนนี้หวะ ก็ตกลงว่าจะไปส่งถึง Qianling Mausoleum ราคา 20 หยวน นั่งรถออกมามันก็จอดรถพูดอะไรก็ไม่รู้แต่มีอยู่คำหนึ่งฟังออกน่าจะไป Famen Templeแต่เราทำเป็นไม่รู้เรื่อง เขาเลยพาเรามาซื้อตั๋วเข้าไปในบริเวณสุสาน คนละ 102 หยวน จะดูได้ 4 สุสาน ตามที่เจอข้อมูลในเว็บคือ Qianling Mausoleum, Tomb of Crown Prince Zhanghuai, Tomb of Prince Yide, Tomb of Princess Yongtai

พอซื้อตั๋วเสร็จคนขับรถของเราก็เรียกเพื่อนแท็กซี่อีกคันให้มาคุยกับพวกเรา โดยการใช้แอพแปลภาษาช่วย โดยเขาพูดภาษาจีนใส่แอพ และให้แอพแปลเป็นภาษาอังกฤษ สรุปใจความได้ว่า เขาจะให้ขับถพาเราไปชมสุสานต่าง ๆ โดยจะขอคิดค่าบริการ 150 หยวน (ราคานี้ไม่รวม 20 หยวนแรก) โดยบอกเราว่ายังไม่ต้องจ่ายเงินก่อนให้จ่ายเขาเมื่อเขาส่งพวกเรากลับไปขึ้นรถบัสโดยสาร เราก็หันมาปรึกษากัน ราคารับได้ โอเคตามนั้น



เป็นความคิดที่ถูกมากที่เช่ารถพาเที่ยว เพราะแต่ละสุสานมันโคตระ...ไกลกันมาก ๆ เลย เดินไม่ไหวแน่ ๆ มีคนหนึ่งไปและได้รีวิวไว้ว่าตอนไปสุสานของจักรพรรดินีบูเช็คเทียนต้องขึ้นบันได้ 543 ขั้น แค่ฟัง จะไหวไหมหวะ พอเช่ารถถึงได้รู้ว่าเขาพาเราขึ้นมาตรงทางเข้าเลย ไม่ต้องตะกายบันไดให้เหนื่อย ประหยัดพลังงานไปได้โขเลย กว่าเราจะเข้าไปในเขตสุสานของจักรพรรดินีบูเช็คเทียนได้ก็จะเที่ยงแล้ว ดีที่อากาศมันเย็น ที่นี่อากาศเริ่มเย็นก็จริง แต่พอแดดออก ร้อนคะ ดีตรงที่มันลมเย็น ๆ พัด แต่ขอโทษนะคะ บนรถโดยสารเขาไม่เปิดแอร์คะ กระจกก็เปิดไม่ได้ อึดอัดมาก เจอกันตั้งแต่รถบัสโดยสารประจำทางในเมือง รถที่ไปสุสานทหารดินเผา น้องที่ไปด้วยบอกว่าเขาคงชินกับการอยู่กับฮีทเตอร์ แล้วคนจีนแต่ละคน เสื้อกันหนาวจัดเต็ม วันมานี้เราใส่แค่เสื้อมีฮู้ดแค่ตัวเดียว เอาอยู่






การที่มีคนไทยมาเยี่ยมเยียนสุสานฯ นี้น้อยมาก ข้อมูลก็มีไม่มาก เราผู้นำทีมก็ไม่ทราบจริง ๆ ว่าเขามาดูอะไรกัน อันนี้บอกให้ทุกคนได้ทราบ เราก็เดินตามคนอื่น ๆ ขึ้นไปบนยอดเขา ยิ่งเดินก็ยิ่งชันขึ้น ๆ ถ้าประมาณเป็น 100% เราน่าจะเดินกันได้สัก 80% จนหันมาถามกันเอง ขึ้นมาดูอะไรกันเนี่ย เพราะเริ่มเหนื่อยกับต้องสู้กับแรงโน้มถ่วงของโลก ต้องค่อย ๆ เดิน เราเลยหยุดพัก ให้น้องที่ภาษาเธอดีที่สุด ลองถามคนที่เดินกลับลงมา โชคดีเจอสาวสวยเธอเดินลงมากับเพื่อนอีก 2 คน พอจะพูดได้นิดหน่อย และได้ความว่าบนนั้นมีแต่กองหิน และมีหญิงแก่ ๆ คนหนึ่งนั่งเย็บผ้าอยู่ มีเท่านั้นจริง ๆ พอได้ฟัง เราก็ขำ และสรุปว่าเราควรลงกันดีกว่า ขึ้นไปถ้าเห็นแค่นั้นกะวิว ไม่ขึ้นดีกว่า เราก็ค่อย ๆ ลงมา





ตอนลงมามันเร็วกว่าตอนขึ้นอีก เดินลงมาก็มาถ่ายรูปกัน ก็เห็นคล้ายแผ่นศิลาจารีกสีขาวขนาดใหญ่มาก อยู่ทางซ้ายมือและมีคนเข้าไปถ่ายรูป เราก็เดินเข้าไปดู ถึงได้ถึงบางอ้อ นี่เองคือ “ศิลาไร้อักษร” ของจักรพรรดินีบูเช็คเทียน ทุกคนที่มาที่นี่มาดูแค่ตรงนี้เอง

สนใจอ่านเพิ่มเติมได้ที่ >> http://www.ch3thailand.com/news/scoop/8981

มีเพลงให้ฟังด้วยจากซี่รีย์บูเช็คเทียน มีซับไทยประกอบด้วย สนใจกดตามลิงค์นะคะ >https://www.youtube.com/watch?v=r01iaJn9xWI<







เราออกจากสุสานประมาณบ่ายสาม ออกมาก็มีคนให้เรียกให้พวกเราขึ้นรถ เราก็ว่าคนที่เรียกมันไม่ใช่คนขับรถที่เราจ้างมานี่หว่า รถที่เราเช่ามามันเป็นรถยนต์ส่วนบุคคล แต่คันนี้มันมีป้ายแท็กซี่ น้องที่ไปด้วยก็บอกเนี่ยแระใช่ เอาใช่ก็ใช่ พอรถเลี้ยวออกมา รถเช่าคนเราก็ขับเข้ามา ถึงได้รู้ว่าเราคิดดูแล้ว คันที่เรานั่งไม่ใช่รถที่เราเช่า เขามาส่งเราที่ทางเข้า Tomb of Prince Yide รถคันที่ส่งเราก็กลับออกไป รถคันที่เราเช่าก็มาจอดแล้วชี้บุ้ยใบ้ให้เรารู้ว่ากลับลงมาแล้วขึ้นคันนี้นะ โอเค

ข้อมูลเพิ่มเติมของสุสานเจ้าชาย Yide > https://www.travelchinaguide.com/attraction/shaanxi/xian/qianling/yide.htm


>>> เชิญติดตามตอนต่อไป >>> https://ppantip.com/topic/38247289