เรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องจริงทั้งหมดนะครับ

ผมเป็นคนหนึ่งที่โชคดีที่มีโอกาสได้ใกล้ชิดหรือสนิทสนมกับคนที่มีชื่อเสียงหลายคน ไม่ว่าจะเป็นดารา นักร้อง ไปจนถึงนักบอลทีมชาติ ทั้งๆ ที่ผมก็เป็นแค่แฟนคลับธรรมดาคนหนึ่ง ไม่ได้อยู่ในวงการอะไรแบบเป็นคนวงใน สาเหตุหลักที่ทำให้ผมมีโอกาสนั้นก็คงเป็นเพราะพวกพี่ๆ บางคนเขาก็เรียนที่เดียวกับผม หรือบางคนที่ไม่ได้เรียนมหาลัยเดียวกันก็ยังมีรสนิยมหรือความสนใจอะไรบางอย่างที่คล้ายกัน ก็เลยได้ทำความรู้จักกันจนมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ซึ่งพวกพี่ๆ เขาก็วางตัวเป็นกันเองกับผม ไม่หยิ่ง พอมีโอกาสได้เจอกันก็คุยกันสนุกทีเดียว

ทีนี้มีบางคนสงสัยว่าทำไมคนดังที่ผมมีโอกาสได้ใกล้ชิดในทุกวงการถึงมีแต่ผู้ชายด้วยกัน ไม่มีผู้หญิงสักคน ผมบอกเลยว่าถ้าแค่ชอบหรือชื่นชมเฉยๆ จะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงก็ได้ แต่ถ้าถึงขนาดได้เข้าไปใกล้ชิดขอเลือกผู้ชายด้วยกันดีกว่า เพราะผมรู้สึกว่าเวลาอยู่กับเพศเดียวกันมันสบายๆ ทำตัวปกติได้ ไม่ต้องแอ๊บเหมือนตอนอยู่กับเพศตรงข้าม แล้วอีกอย่าง ถ้าได้ใกล้ชิดคนดังที่เป็นเพศตรงข้าม (โดยเฉพาะคนที่ยังโสด) มันพร้อมจะคิดเกินเลยตลอด ทั้งๆ ที่รู้ว่าแทบจะเป็นไปไม่ได้ ผมเคยแอบปลื้มรุ่นพี่ที่เป็นดาราอยู่คนหนึ่ง ตอนนั้นพอเห็นเขามีข่าวกับผู้ชายก็บอกไม่ถูกว่าห่วงหรือหวงกันแน่

ที่จริงดาราหรือคนดังเพศตรงข้ามที่ผมสนิทก็มีนะครับ (ส่วนใหญ่เรียนที่เดียวกัน) ก็ยอมรับครับว่าเคยคิดกับเขาไปไกลกว่านั้น แต่ต้องบอกว่ามันไม่เหมือนพวกติ่งที่ชอบมโนว่าตัวเองเป็นแฟนกับดาราหรือศิลปินที่ตัวเองชอบนะครับ อันนี้ผมหมายถึงกรณีที่ผมรู้จักเขาและเขาก็รู้จักผม แต่ตอนนี้ผมไม่อยากเพ้ออะไรแบบนั้นอีกเพราะรู้ว่ามันคงเป็นไปไม่ได้ เลยตัดสินใจว่าต่อไปนี้ถ้าตัวเองมีโอกาสได้ใกล้ชิดสนิทสนมกับดาราหรือคนดัง ขอให้เป็นผู้ชายด้วยกันจะดีกว่า เพราะรู้สึกว่าวางตัวง่ายกว่า ที่สำคัญคือไม่ต้องกังวลว่าจะคิดอะไรเกินเลยด้วย

ผมเลยอยากรู้ว่าผิดไหมที่ตัวเองคิดอะไรเกินเลยกับดาราหรือคนดังเพศตรงข้ามที่มีโอกาสได้ใกล้ชิดกันแบบนั้น แล้วการที่ผมเลือกว่าถ้าได้ใกล้ชิดคนดังขอเป็นผู้ชายดีกว่าผู้หญิงนี่ผมเยอะไปรึเปล่า แล้วก็ขอถามเพื่อนๆ หน่อยนะครับว่าถ้าคุณมีโอกาสได้ใกล้ชิดดาราหรือคนดังที่ชื่นชอบเนี่ย คุณอยากสนิทกับคนดังที่เป็นเพศเดียวกันหรือเพศตรงข้ามครับ