5 สิงหาคม 2558
เมื่อกี้ ขณะที่ ป้าเมิงกรู กำลังซ้อนรถมอเตอร์ไซค์ซึ่งจอด กำลังรอกลับรถมาที่หน้าคลินิก มีรถกะบะ เบรคเกือบชนรถมอเตอร์ไซค์แก ในขณะที่รถมอเตอร์ไซค์อีกคัน อยู่ในเลนซ้าย ร่วงลงไปในคูข้างทาง ป้าแกเลยด่าใหญ่ บอกว่า" รีบไปหาพ่อเมิงเหรอ ถ้าชนกรู กรูป่านนี้ไม่ได้มานั่งอยู่แล้ว ไปอยู่วัดแล้ว ด่า ๆๆๆๆ (ขนาดแกไม่ได้เป็นอะไร ด่าเยอะกว่าเจ้าเด็กที่ร่วงลงในคูซะอีก) ขนาดญาติพาแกเดินข้ามถนนเข้ามาในร้านแล้ว แกยังด่ารถกะบะต่อ
ป้า: หมอ ๆ
หมอจิ๋ว: อะไร
ป้า : หมอ ซื้อเก้าอี้ใหม่ได้แล้ว ม้านั่งตรงหน้าร้านมันขาหักหมดแล้ว
หมอจิ๋ว: ก็คนไปนั่งมันตัวใหญ่ ขาม้านั่ง ก็เลยหัก เลยวางไว้ที่พื้น
ป้า: ก็วันก่อน กรูไปนั่ง มันเลยคาตรูดกรูเลย เนี่ย หมอซื้อใหม่ได้แล้ว
หมอจิ๋ว: อ้าว เจอตัวแล้ว กะจะหาอยู่ว่าใครทำม้านั่งพัง ป้านี่เอง
ป้า: นั่นแหละ ซื้อใหม่ได้แล้ว
หมอจิ๋ว : เดี๋ยว รอให้ป้าลดน้ำหนักก่อนค่อยซื้อให้ เดี๋ยวพังอีก
ป้า : +^+ ลดยังไงเล่า หลานซื้ออะไรมาตั้งให้ กินเพ ทุเรียน กินจนผอมอีตายอยู่แล้ว
หมอจิ๋ว : +^+ งั้น อย่าตามใจปาก หรือ กินแล้วออกกำลังกายบ้าง
อีกซักพัก ถึงคิวแกตรวจ
หมอจิ๋ว : วันนี้ เป็นอะไรอ่ะป้า
ป้า: เนือย
หมอจิ๋ว : เนือยก็ไปกินข้าวดิ (เนือยภาษาใต้แปลว่าหิว)
ป้า: เหนื่อยโว้ย อะไรวะ แค่นี้ก็ฟังไม่ออก
หมอจิ๋ว: +^+ เหนื่อยหอบ หรือเหนี่อยเพลียล่ะ
ป้า : ไม่รู้ ก็มันเหนื่อย ขาบวมหมดแล้ว (แกมีโรคประจำตัวเป็น โรคหัวใจโต)
หมอจิ๋ว: แล้ว ยาที่ได้มาจากรพ. ยังกินอยู่รึเปล่าล่ะ
ป้า: ไม่ได้กินมาสองอาทิตย์แล้ว ไม่ได้ไปตามนัด กลัวหมอด่า
หมอจิ๋ว: +^+ ป้าในรพ. ไม่มีหมอคนไหน เขากล้าด่าป้าหรอก ขนาดวันนี้ ป้าด่ารถกะบะตั้งแต่ก่อนเข้าร้าน แล้ว ด่าเรื่องม้านั่งอีก หมอรพ.นี้เขาไม่กล้ามีเรื่องกับป้าหรอก อย่าว่าแต่ ในอำเภอนี้เลย ประเทศนี้ รวมถึง ในโลกนี้เลย ไม่มีใครเขากล้ามีเรื่องกับป้าหรอก
ป้า : + ^ + เออ ๆ
(ตกลง ตรวจดู ที่แกเหนื่อย น่าจะมาจากหัวใจโต เพราะขาดยา กับมีอาการของโรคกระเพาะ)
คนไข้ด่ากับมอเตอร์ไซค์หน้าร้าน
เมื่อกี้ ขณะที่ ป้าเมิงกรู กำลังซ้อนรถมอเตอร์ไซค์ซึ่งจอด กำลังรอกลับรถมาที่หน้าคลินิก มีรถกะบะ เบรคเกือบชนรถมอเตอร์ไซค์แก ในขณะที่รถมอเตอร์ไซค์อีกคัน อยู่ในเลนซ้าย ร่วงลงไปในคูข้างทาง ป้าแกเลยด่าใหญ่ บอกว่า" รีบไปหาพ่อเมิงเหรอ ถ้าชนกรู กรูป่านนี้ไม่ได้มานั่งอยู่แล้ว ไปอยู่วัดแล้ว ด่า ๆๆๆๆ (ขนาดแกไม่ได้เป็นอะไร ด่าเยอะกว่าเจ้าเด็กที่ร่วงลงในคูซะอีก) ขนาดญาติพาแกเดินข้ามถนนเข้ามาในร้านแล้ว แกยังด่ารถกะบะต่อ
ป้า: หมอ ๆ
หมอจิ๋ว: อะไร
ป้า : หมอ ซื้อเก้าอี้ใหม่ได้แล้ว ม้านั่งตรงหน้าร้านมันขาหักหมดแล้ว
หมอจิ๋ว: ก็คนไปนั่งมันตัวใหญ่ ขาม้านั่ง ก็เลยหัก เลยวางไว้ที่พื้น
ป้า: ก็วันก่อน กรูไปนั่ง มันเลยคาตรูดกรูเลย เนี่ย หมอซื้อใหม่ได้แล้ว
หมอจิ๋ว: อ้าว เจอตัวแล้ว กะจะหาอยู่ว่าใครทำม้านั่งพัง ป้านี่เอง
ป้า: นั่นแหละ ซื้อใหม่ได้แล้ว
หมอจิ๋ว : เดี๋ยว รอให้ป้าลดน้ำหนักก่อนค่อยซื้อให้ เดี๋ยวพังอีก
ป้า : +^+ ลดยังไงเล่า หลานซื้ออะไรมาตั้งให้ กินเพ ทุเรียน กินจนผอมอีตายอยู่แล้ว
หมอจิ๋ว : +^+ งั้น อย่าตามใจปาก หรือ กินแล้วออกกำลังกายบ้าง
อีกซักพัก ถึงคิวแกตรวจ
หมอจิ๋ว : วันนี้ เป็นอะไรอ่ะป้า
ป้า: เนือย
หมอจิ๋ว : เนือยก็ไปกินข้าวดิ (เนือยภาษาใต้แปลว่าหิว)
ป้า: เหนื่อยโว้ย อะไรวะ แค่นี้ก็ฟังไม่ออก
หมอจิ๋ว: +^+ เหนื่อยหอบ หรือเหนี่อยเพลียล่ะ
ป้า : ไม่รู้ ก็มันเหนื่อย ขาบวมหมดแล้ว (แกมีโรคประจำตัวเป็น โรคหัวใจโต)
หมอจิ๋ว: แล้ว ยาที่ได้มาจากรพ. ยังกินอยู่รึเปล่าล่ะ
ป้า: ไม่ได้กินมาสองอาทิตย์แล้ว ไม่ได้ไปตามนัด กลัวหมอด่า
หมอจิ๋ว: +^+ ป้าในรพ. ไม่มีหมอคนไหน เขากล้าด่าป้าหรอก ขนาดวันนี้ ป้าด่ารถกะบะตั้งแต่ก่อนเข้าร้าน แล้ว ด่าเรื่องม้านั่งอีก หมอรพ.นี้เขาไม่กล้ามีเรื่องกับป้าหรอก อย่าว่าแต่ ในอำเภอนี้เลย ประเทศนี้ รวมถึง ในโลกนี้เลย ไม่มีใครเขากล้ามีเรื่องกับป้าหรอก
ป้า : + ^ + เออ ๆ
(ตกลง ตรวจดู ที่แกเหนื่อย น่าจะมาจากหัวใจโต เพราะขาดยา กับมีอาการของโรคกระเพาะ)