คบกับแฟนมาเกือบ 6 ปี ถูกบอกเลิกด้วยสาเหตุว่าเราเห็นแก่ตัว หมายถึง เค้าไม่มีอิสระ ไม่เป็นตัวเอง เค้าอยากออกแบบชีวิตเค้าเอง คือไม่ให้ยุ่งเรื่องส่วนตัว ต้องบอกว่าหลังๆที่เราเป็นแบบนี้ เพราะเค้าเคยนอกใจไปคุยกับผู้หญิงคนอื่นพอจับได้ ก็บอกว่าเลิกคุยกัน เราเบอกเลิก เค้าตามง้อ เราให้อภัยเพราะยังรักมาก แต่มันมีความระแวงตลอดเวลาหลังเกิดเหตุ(เค้าทำงานที่เดียวกัน) พอเลิกกันได้ 3 สัปดาห์ เปิดตัวแฟนใหม่ในโซเชียลเลยจ้า แฟนใหม่ก็คือผู้หญิงคนนั้น ที่เคยแอบคุยกันเมื่อ 1 ปีที่แล้ว ยืนกอดกันหวานชื่นมาก ในขณะที่เรายังน้ำตาตกใน เจ็บช้ำมาก เพราะก่อนหน้าวันที่จะถูกบอกเลิก เค้ายังบอกรักเราอยู่เลย เค้าบอกว่าทำตามหน้าที่ เพราะยังไม่ได้เลิกกัน รักษาน้ำใจว่างั้น แล้วค่อยทำร้ายกันทีเดียวซินะ วันที่บอกเลิก เค้าบอกว่าไม่รู้สึกอะไรกับเราอีกต่อไปแล้ว เราร้องไห้หนักมาก ไม่มีคำปลอบโยนใดๆ ไม่มีคำขอโทษ เหมือนคนที่ไม่เคยรักกันเลย เราบอกว่าขอโอกาสปรับปรุงตัว เค้าบอกไม่ต้อง เรามีคนใหม่แล้ว!!! (แต่วันนั้นไม่ยอมบอกว่าเป็นใคร)
จนวันนี้ก็เกือบเดือนแล้ว เรายังทำใจไม่ได้เลย ทั้งๆที่เค้าพูดจากับเราไม่ดีเลย เหมือนคนละกัน และล่าสุดยังโดนด่าเมื่อไหร่จะเลิกยุ่งกับเค้าซักที เพราะหลังจากนั้น เราพยายามตามง้อตามขอคืนดีตลอด
ช่วงนี้อารมณ์แปรปรวนมาก ใจนึงก็ยังรอเค้ากลับมา (ทั้งๆที่รู้ว่าเค้าไม่ได้รัก และมีคนอื่นแล้ว คบซ้อนด้วย TT) ใจนึงก็อยากตัดใจสวดมนต์แผ่เมตตาให้ทุกคืน ใจนึงก็สาปแช่งให้เค้าทั้ง 2 เจ็บช้ำแบบเราบ้าง (ผู้หญิงก็รู้ว่ามีแฟนแล้ว แต่ก็ไม่ได้โทษเค้าฝ่ายเดียว เพราะตบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอก)
ปล. โสดตอนอายุใกล้ 30 นี่มันเขวมาก บอกอาการไม่ถูกเลย
เพื่อนๆมีวิธีผ่านพ้นความรู้สึกแบบนี้ไปได้อย่างไรคะ ช่วยแชร์กันหน่อย ไม่มีแรงจะทำอะไรเลยจริงๆ
ทำยังไงให้ลืมแฟนเก่าทั้งๆที่ยังรักซักที ทรมานหัวใจมาก
จนวันนี้ก็เกือบเดือนแล้ว เรายังทำใจไม่ได้เลย ทั้งๆที่เค้าพูดจากับเราไม่ดีเลย เหมือนคนละกัน และล่าสุดยังโดนด่าเมื่อไหร่จะเลิกยุ่งกับเค้าซักที เพราะหลังจากนั้น เราพยายามตามง้อตามขอคืนดีตลอด
ช่วงนี้อารมณ์แปรปรวนมาก ใจนึงก็ยังรอเค้ากลับมา (ทั้งๆที่รู้ว่าเค้าไม่ได้รัก และมีคนอื่นแล้ว คบซ้อนด้วย TT) ใจนึงก็อยากตัดใจสวดมนต์แผ่เมตตาให้ทุกคืน ใจนึงก็สาปแช่งให้เค้าทั้ง 2 เจ็บช้ำแบบเราบ้าง (ผู้หญิงก็รู้ว่ามีแฟนแล้ว แต่ก็ไม่ได้โทษเค้าฝ่ายเดียว เพราะตบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอก)
ปล. โสดตอนอายุใกล้ 30 นี่มันเขวมาก บอกอาการไม่ถูกเลย
เพื่อนๆมีวิธีผ่านพ้นความรู้สึกแบบนี้ไปได้อย่างไรคะ ช่วยแชร์กันหน่อย ไม่มีแรงจะทำอะไรเลยจริงๆ