สวัสดีค่ะ
ดิฉันเป็นคนทั่วๆไปที่ไม่มีโอกาสจะได้เรียนมหาลัยอย่างคนอื่นเค้าเลยต้องทำงานแต่พอสมัครงานใหม่ๆทำงานได้ไม่กี่วัน ดิฉันทำงานเป็นผู้ช่วยกุ๊กค่ะ ชม.ละ30บาทวันนึงทำ6ชม. เงินเดือนจะออกทุกวันที่1ค่ะ ฉันทำงานได้6วัน ลาป่วย1วัน ซึ่งอยู่แล้วค่าใช้จ่ายมันมากกว่าเงินเดือน ฉันเลยรับงานนอกมาทำคือถ่ายรูปในงานศพพี่ที่สนิทกันตอนเรียนมหาลัยปี1เค้าจ้าง800ใน1วันเราเลยไปรับงานแล้วลางานนี้  เพื่อหาเงินเพิ่ม
ฉันเป็นคนพูดตรงๆเลยบอกนายจ้าง ไปว่าวันนี้หนูขอลาไปรับงานนอกนะค่ะพี่ที่ร้านเค้าบอกว่าได้(เตือนว่าจะไล่ออก) ต่อมาเลยโทไปถามพี่ที่ทำงานด้วยกันเค้าเป็นเด็กมหาลัยปี4ที่มาทำพาสทามที่ร้านพี่เค้าเลยบอกว่าวุฒิแค่ม.6จะเลือกงานหรอ?
เราก็ แบบ...เราช๊อตเงินป่ะได้วันละ90-180เราจะพอหรอ..
เราไม่ได้มีพ่อแม่ให้คอยขูดรีดเงินเมื่อไหร่ก็ได้หนิฉันเดินด้วยตัวเองมาตั้งแต่เด็กๆงานไหนเงินดีกว่าก็ควรเลือกมั้ยโอกาสมันไม่ได้มีกันง่ายๆ อยากรู้ว่าฉันผิดมั้ยที่ไปเลือกงานที่เงินเยอะกว่า??
คำๆนี้เลยเกิดขึ้นก็เลยสงสัยว่าคนที่จบสูงกับคนที่จบแค่ม.6 การศึกษาสูงสามารถบอกได้หรอว่าคุณทำงานเป็น? คำดูถูกแบบนี้ใครเคยโดนบ้างค่ะแล้วรับมืออย่างไร?
แต่สำหรับฉันมันคือแรงผลักดันให้ฉันเดินต่อไปมากกว่าเดิมข้ามจุดที่เค้าเคยว่าเราไว้คนไม่มีเงินไม่มีทำงานมาตั้งแต่เด็กๆไม่เข้าใจหรอกว่ามันเป็นยังไงชีวิตที่สุขสบายพร้อมเครื่องอำนวยความสะดวกแค่แบมือตังก็มา~~