เรามีน้องสาวต่างบิดาอยู่หนึ่งคน ซึ่งคุณแม่ค่อนข้างเกลียดน้องตอนเด็กๆค่ะ
คุณแม่มักจะทำร้ายน้องด้วยคำพูดตั้งแต่เด็กๆว่า "มันตัว " หรือถ้าทำอะไรไม่ได้ตามที่ตนสั่งก็จะด่าว่าด้วยถ้อยคำรุนแรง และตีกรอบแบบบังคับเด็ดขาด
แต่ที่หนักที่สุดในวัยเด็กคือการบังคับน้องแบบห้ามคิดนอกกรอบ(ของคุณแม่เด็ดขาด) ถ้าทำมีการตั้งคำถามก็โดนแบบนี้ตลอด
พ่อของน้องก็เข้าใกล้น้องไม่ได้เพราะแม่ไม่ให้ เลยมีเพียงเราที่มองดูอยู่ตลอด ไม่ใช่ว่าเราไม่โดน เราก็โดนนะคะ แต่พ่อของเราเอาเราออกห่างบ้าง เลยโดนน้อยมากจากสิงเหล่านี้ แต่พ่อของน้องเป็นชาวต่างประเทศ นานๆจะมาเยี่ยม แม่เค้าจะบอกว่าให้บอกพ่อว่าทุกอย่างโอเคตลอดเวลาพ่อน้องมา เลยทำให้พ่อเค้าไม่ทราบปัญหาเลย
การกระทำของแม่เราทำให้น้องเป็นคนน้องเราเป็นเด็กที่ขาดความมั่นใจมาก อารมณ์ฉุนเฉียวง่าย แต่ไม่ทำร้ายใคร แต่เก็บกดมาแต่เด็กๆ ชอบไปนั่งเงียบๆคนเดียว ใจลอย แต่ที่หนักพอกันคือน้องอยู่โรงเรียนน้องจะโดน Bully ด้วยค่ะ เพราะน้องไม่สู้คน น้องร้องไห้เอาอย่างเดียว บางครั้งบอกแม่ไป แม่ก็บอกว่าอย่าอ่อนแอ ไม่มีเวลาให้แกเยอะแยะ ทำนองนี้ แต่พอมัธยมปลายก็หายไป
ที่นี้มันส่งผลต่อตอนโต ช่วงวัยมัธยมน้องชอบผู้หญิงด้วยกันนะคะ ตอนแรกน้องจะออกทอมบอยหน่อยๆ แต่น้องก็ยังคงเป็นผู้หญิงอยู่เพียงแต่ชอบผู้หญิงเฉยๆ
แม้เราพอรู้เรื่องก็ดุด่า บอกว่าอย่าเป็นแบบนี้ ไม่ชอบ แล้วก็่ด่าว่าแรงๆตลอด บางทีเราก็ไม่รู้จะช่วยยังไง

พอตอนเรียนมหาลัย น้องสาวเราเป็นคนสวยมาก มีคนชอบเยอะ แต่น้องไม่มั่นใจ เหมือนประมาณจะไม่ชอบมีเพื่อนไปเลย กลัวมีความสัมพันธ์กับคนอื่น แล้วน้องจัดการตรงนี้ได้แย่มาก เราก็ไม่รู้จะช่วยยังไง บางทีน้องก็แปลกมาก คือไม่คิดว่าตัวเองสวย อาจจะเป็นเพราะตอนเด็กแม่ตัวเองด่าว่าอุบาตเหมือนพ่อแก อะไรแบบนี้ น้องเลยไม่ชื่นชมตัวเอง พยามแต่งตัวให้ดูเนิร์ตๆอะไรแบบนี้ แล้วเหมือนจะไม่ค่อยใส่ใจอะไรมากมายกับความสวย มีแต่เราคอยดูแลให้ตลอด เพราะเหมือนเค้าพยามจะห่างๆกับเรื่องความสวยงาม

จนในที่สุดน้องก็มาอยู่กับเราเต็มตัวตอนเรียนโทที่ต่างประเทศ เราพยามแต่งตัวให้น้องดูสวย แล้วพยามบอกเค้าว่าน้องสวยนะ ไม่ใช่ไม่สวย อย่าไปเชื่อแม่มาก น้องเริ่มเป็นตัวของเอง แต่ก็ยังขาดความมั่นใจในบางเรื่อง แต่ก็ดีขึ้นมาก

แต่พอน้องเรียนจบ น้องกลับมาพร้อมเราน้องก็กลับไปอยู่กับแม่ ทั้งๆที่เลี้ยงตัวเองได้ และแม่ไม่ลำบาก (แม่มีธุรกิจหลายอย่าง) แม่ก็เริ่มบีบบังคับแบบเดิมให้เข้าร่องเข้ารอยในแบบของแม่อีก แต่มันหนักข้อขึ้นเมื่อแม่อยากจะเอาน้องไปให้เป็นแฟนคนอื่น โดยแม่จะเลือกให้ว่าคนนี้ดี ซึ่งดีของแม่ต้องการศึกษาดี หน้าตาดี ซึ่งก็น้องก็ไม่ชอบซักคน (เพราะน้องก็ยังคงชอบผู้หญิงเหมือนเดิม) แต่ก็อึดอัด เพราะแม่ชอบด่าอกตัญญูกรอกหูบ่อยๆ

เราพยามบอกว่าไม่ต้องเชื่อแม่ เชื่อตัวเอง น้องตามแม่ถึงขนาดแม่พาไปศัลยกรรม(หน้าอก)ก็ทำ ทั้งๆที่เราบอกว่าจะทำไมๆ ของน้องธรรมชาติดีแล้ว แต่น้องก็ยอมเพื่อไม่ให้ทะเลาะกับแม่ จนเราทนไม่ไหว เราบอกให้น้องหางานใหม่ โดยไม่เกี่ยวกับแม่ หรือไม่ก็ไปอยู่กับพ่อของเขาที่ต่างประเทศซะ

สุดท้ายพ่อของน้องรับรู้ปัญหาก็เลยตัดสินใจทิ้งญาติเค้าที่ต่างประเทศมาอยู่กับน้อง นั่นทำให้ปัญหาเบาลง เพราะพ่อเค้าจะไม่ให้แม่เค้าเข้าใกล้ แต่แม่เค้าก็จะเอาคำว่าอกตัญญูมาอ้างตลอด น้องเราก็จะสูญเสียความมั่นใจ กลัว และไม่กล้าหือกับแม่ และมักบอกพ่อว่าไม่เป็นอะไร เหมือนตอนเด็กๆเวลาพ่อเค้ามาเยี่ยม

สุดท้ายแม่ก็ยังตามรังควาญไม่เลิก จนปัจจุบันน้องสอบงานราชการนึงไปอยู่ต่างจังหวัดแล้วก็ยังไม่วายตามไปโวยวาย เราไม่รู้จะจัดการกับแม่เรายังไง เราว่าให้ก็ด่าเรา เราก็ไม่อยากว่ามาก ไม่ทราบว่าใครมีวิธีจัดการกับปัญหาแม่เอาแต่ใจมั้ยคะ