ปกติ  พนักงานสอบสวนจะแม่นในข้อกฎหมาย
อะไรที่ไม่เข้าข้อกฎหาย  พนักงานสอบสวนจะแนะนำและชี้แจงแนวทางที่ถูกต้องให้

เช่น   โดนลักทรัพย์  ผู้เสียหาย "คิดว่า" "เชื่อว่า" "รู้สึกว่า"  คน ๆ นั้นแน่ ๆ เป็นผู้ลัก
ก็เดินฉับ ๆ ขึ้นโรงพักแจ้งความ

อย่างนี้  พนักงานสอบสวนไม่แค่รับแจ้งตามที่แจ้งนะครับ  แต่ต้องไถ่ถาม สอบปากคำให้ชัด
อาจสอบปากคำว่า  มีหลักฐานอะไร  กล้องวงจรปิดมีไหม  มีคนเห็นขโมยไหม  ฯลฯ
จนมีพยานหลักฐาน "น่าเชื่อว่า" ผู้ถูกแจ้งความได้กระทำความผิดจริง ๆ
หากไม่มีหลักฐานอะไรเลย  หรือหลักฐานอ่อน  พนักงานสอบสวนมักจะชี้แจงว่า อย่าแจ้งความเลย
เพราะโอกาสสั่งไม่ฟ้อง หรือศาลยกฟ้องมีสูงมาก  แล้วจะโดนฟ้องกลับ

นี่คือคุณสมบัติของพนักงานสอบสวนที่ดีครับ

แต่ที่แย่ ๆ ก็มี
ประเภท  อยากโชว์พาว  อยากอวดเก่ง  หรือมีนอกมีในปั้นคดีให้
พอไม่เข้าข้อกฎหมาย  ไม่มีหลักฐานเอาผิด   คนซวยก็คือคนแจ้งความ  โดนฟ้องกลับข้อหาแจ้งความเท็จ
โจทก์ก็กลายเป็นจำเลยเอาง่าย ๆ

แจ้งความเท็จนี่   ความผิดสำเร็จตั้งแต่พนักงานสอบสวนรับแจ้งแล้วครับ
การแจ้งความเอาผิดใคร  จึงต้องมีข้อเท็จจริงที่ชัด  มีหลักฐานที่แน่นหนา  เข้าข้อกฎหมาย
ไม่ใช่แจ้งตามความรู้สึก  ตามความเชื่อ  หรือด้วยเหตุอื่นใด แบบว่า โดนแจ้งความเลยแจ้งความคืน  ซวยซ้ำเลยครับ

หลายคดี  พนักงานสอบสวนก็พลาด  พลาดแบบไม่น่าเชื่อ
เคราะห์กรรมก็ไปตกกับผู้เสียหาย  ที่เสียหายแล้วไม่ได้อะไรเยียวยา  

อย่างคดีรถตู่คอนเทนเนอร์ล้มทับฟอร์จูนเนอร์  ที่ผู้เสียหายได้แต่กลอกตา


คือ  พอเกิดเหตุ  พนักงานสอบสวนก็ตรวจหาหลักฐาน
พบว่า  คนขับรถตู้คอนเทนเนอร์เมา  เลยแจ้งข้อหาเมาแล้วขับส่งฟ้องศาลไปก่อน
ศาลก็พิพากษาลงโทษไปตามที่ฟ้อง   จบข้อหาไป

แล้วพนักงานสอบสวนก็ฟ้องในข้อหา ขับรถโดยประมาทเป็นเหตุให้ผู้อื่นได้รับความเสียหายทั้งทรัพย์สินและร่างกาย
ผลก็คือ   ศาลยกฟ้อง  เพราะถือว่าเป็นการฟ้องซ้ำ   ก็ฟ้องไปแล้วในข้อหาเมาแล้วขับ จะมาฟ้องซ้ำไม่ได้

กฎหมายบอกว่า  ความผิดกรรมเดียว  จะกี่ข้อหา  ก็ต้องฟ้องพร้อมกันทีเดียว  จะแยกฟ้องทีละข้อหาหลายครั้งไม่ได้
เมื่อฟ้องข้อหาเมาแล้วขับ  คดีจบไปแล้ว  พิพากษาไปแล้ว  ถือว่าความผิดกรรมนั้นสิ้นสุดไปแล้ว
จะมาฟ้องข้อหาอื่น ๆ อีกไม่ได้  ถือว่าฟ้องซ้ำ   ศาลจึงยกฟ้อง  ผู้เสียหายก็ได้แต่กลอกตา  

นี่เรียกว่า  พนักงานสอบสวนก็พลาด  ผู้เสียหายก็พลาด  ที่อาจได้นักกฎหมายเห่ย ๆ มาเป็นผู้ช่วยเหลือทางคดี




จึงเป็นบทเรียนครับ   ว่าทุกคนต้องรู้กฎหมาย  อย่านึกว่าเป็นเรื่องไกลตัว

นึกว่าตัวเองเป็นโจทก์  ได้เปรียบ  เจอพนักงานสอบสวนเห่ย ๆ  ก็ซวยเอาง่าย ๆ
ตัวเองเสียหาย  ไว้วางใจให้พนักงานสอบสวนทำคดี  เกิดการฟ้องซ้ำ  ก็ทำอะไรไม่ได้

การจะแจ้งความใคร  ในเรื่องใด ๆ   อย่าทำไปแบบไม่รู้กฎหมาย
เพราะโทษของการแจ้งความเท็จนั้น   มักไม่ได้รับการรอลงอาญา   ก็มุ่งเอาคนอื่นเข้าคุก ศาลท่านเลยให้คุกเป็นรางวัล




ความผิดที่เป็นอาญาแผ่นดินนั้น  ยอมความไม่ได้
อย่างการหมิ่นประมาท  หากผู้แจ้งความถอนแจ้งความ  ถอนฟ้อง  คดีก็จบไป  เพราะเป็นคดีที่ยอมความได้
แต่แจ้งความเท็จ  เมื่อเกิดความผิดแล้ว  ยังไงคดีก็ต้องเดินไปจนสิ้นสุดกระบวนการ

ความผิดฐานแจ้งความเท็จ  ไม่ใช่แค่ต้องแจ้งความเท็จแล้วถึงผิด
แต่การตอบคำถาม  ให้ปากคำ  การมอบเอกสาร  กรอกเอกสารที่เป็นเท็จ  ก็ถือเป็นการแจ้งความเท็จ




ฉะนั้น   อย่านอนใจ  ว่าแจ้งความแล้ว ตำรวจรับแจ้งแล้ว  ก็สบายใจ
เพราะหากเรื่องที่แจ้งไม่มีองค์ประกอบทางกฎหมายที่เพียงพอ  ก็กลายเป็นแจ้งความเท็จ  
แทนที่คนอื่นจะโดน  กลับเป็นคนแจ้งความโดนซะเอง




ใครจะแจ้งความเรื่องอะไร  ปรึกษาพนักงานสอบสวนให้ดี  ดูพนักงานสอบสวนให้ดี
เพราะหากเจอพนักงานสอบสวนมั่ว ๆ   แทนที่คนอื่นจะเข้าคุก ก็กลายเป็นเราเข้าคุกแทน
หรือยิ่งประเภท  คิดว่ามีนอกมีในกับพนักงานสอบสวนแล้ว  สบายแล้ว  ยิ่งต้องระวังให้มาก
เพราะไม่แค่ข้อหาแจ้งความเท็จจะเกิด  แต่ข้อหาหนักหนาสาหัสอื่น ๆ จะตามมาเป็นพรวน





เมื่อย  จบ
เมา ๆ ยาดองเขียนทู้นี้   อาจยาวเฟ้อไปบ้าง  แต่รับรองไม่มั่วในข้อกฎหมาย

ทู้หน้า  จะมาร่ายเรื่องว่า  แล้วอย่างไร หากไม่สั่งฟ้อง หรือศาลยกฟ้อง  จึงไม่เป็นการแจ้งความเท็จ
เพื่อดับฝันของตัวกร่างที่ขู่ฟ่อ ๆ ว่าจะฟ้องกลับคนนั้นคนนี้แบบไม่รู้ประสาทางกฎหมาย