ปัญหาทั้งหมด คือ สิ่งที่เราสร้างขึ้นมาเองทุกเรื่อง ในวันและวัยที่คิดว่าพร้อม แต่ไม่ พร้อม
-อายุ 24 ปี เรียนไม่จบปริญญาตรี อยู่ได้ด้วยวุฒิมัธยมปลาย
-โชคดีได้ภาษา รับสอนภาษาให้สถาบัน เคยดำรงชีวิตอยู่ได้ด้วยเงินเดือน 40,000บาท
-ส่งให้ครอบครัว 25,000บาท + ค่ารักษาพ่อเกี่ยวกับจิตเวชต้องรับยาทุกเดือน+ส่งน้องเรียน+แม่ใช้จ่ายครัวเรือน
-มีเงินเหลือ 15,000บาท ส่งงวดรถ 10,000บาท เนื่องจากต้องใช้รถในหน้าที่การงาน
-เหลือ 5,000บาท จุนเจือ + ค่าน้ำมันรถ ในแต่ละเดือน
-ไม่มีเงินเก็บ ไม่มีประกันสังคม มีหนี้บัตรเครดิต
-แม่แฟน แต่แม่ไม่อยากให้มีเนื่องจากแม่ตั้งความหวังไว้สูงมาก หวง/ห่วง กังวล กลัวเจอคนไม่ดี
-มีปัญหากับที่บ้าน เรื่องแฟน เคยตั้งกระทู้ไว้
-พลาดท้อง แฟน รับผิดชอบดูแลดีทุกอย่างตั้งแต่รู้ว่าตั้งครรภ์ แฟนเงินเดือน 20,000บาท
-ภาระแฟน ส่งที่บ้าน 10,000บาท ที่เหลือใช่จ่าย
-ตั้งครรภ์ไม่สามารถบอกที่บ้านเราได้เนื่องจากแม่บอกเสมอว่า ถ้าทำแบบนี้แม่เดินแก้ผ้าเป็นบ้าไปเลยเเน่ๆแม่รับไม่ได้
-บ้านฝ่ายชายรับทราบทุกเรื่องราว พยายามจะเข้ามาคุย แต่เราห่วงความรู้สึกแม่มาก ถ้าแม่รู้เรื่องที่ตังเองเกลียด แล้วเราทำ กลัวแม่จะเป็นอะไรไป
-ตั้งแต่ตั้งครรภ์ ร้องไห้ วันเว้นวัน เครียดมาก อยากบอกแม่ แต่ทำไม่ได้ ต้องอยู่บ้านวันเว้นวัน
-ตั้งครรภ์ได้ 6 เดือน ตกงาน เลิกจ้าง
-อยู่บ้านเเม่ถามทุกวัน ทำไมอ้วนขึ้นมาก ซื้อยาลดความอ้วนมาให้
-แฟนตามมานอนเฝ้าดูแลที่บ้านตลอดเวลาไม่ทิ้ง
-ตอนนี้ ครรภ์ 7 เดือน เครียดเรื่องหางานใหม่ เครียด แม่ถาม รถโทรทวงค่างวด บัตรเครดิต โทรทวงทุกวัน
-ไม่มีเงินเตรียมสำหรับค่าคลอด + ของลุก
-บอกแม่ไม่ได้ว่าตกงาน
หลักๆ เราเครียดเรื่อง งาน กับ เรื่องแม่มากๆ หดหู่ทุกวัน จะทำยังไงดี สะดุ้งตื่นทุกวันจะเอาเงินที่ให้จ่ายค่ารถ ค่ายาพ่อ
ค่าหาหมอลูกแต่ละเดือน วุฒิ ที่ไม่สามารถหางานที่อยากทำได้ ร้องไห้ ตลอดเวลา
แม่พูดตลอดเวลาให้ไปหาหมอ เพราะท้องใหญ่  แม่ก็จะพูดทิ้งท้ายเสมอว่าถ้าท้องแม่ช็อคตายแน่ ไปหาหมอเดี่ยวเป็นเนื้องอกไรขึ้นมา
ทราบดีมากว่าแม่เป็นห่วง บางครั้งมองหน้าแม่ก็ร้องไห้ นึกถึงคนในท้องก็สงสารเพราะเครียดทุกวัน
โชคดีที่ฝ่ายชายและบ้านเค้าจะดูแลเอง
คือเราตันมากหันหน้าหาใครไม่ได้เลย
ทั้งที่รู้ดีว่านี่แหละ คือผลของการใช้ชีวิตไม่คิดหน้าคิดหลัง สะเพร่า คิดว่าเก่งว่าแน่
แต่อะไรก็ไม่แน่นอน ก้อนเมฆที่คิดว่าสูงในวันนี้น พอทำอะไรไม่คิด ก็กลายเป็นกรวด ในวันนี้
เคยคิดอยากตาย ทุกอย่างจะได้จบ แต่แม่จะอยู่ยังไง พ่อ น้องอีก ตันไปหมด
หลายๆคนที่มีอายุเท่าในช่วงระหว่างนี้  วางแผนให้ดี เพราะเกิดอะไรขึ้นมา ทุกอย่างมันประชดตัวจริงๆ
ทุกวันนี้สวดมนต์ไหว้พระ ประครองกำลังใจไปเรื่อยๆ ต้องมีวันใหม่สิเนอะ ^^