เรา(เพื่อนสนิทในห้องคนเดียวของเค้า)เพิ่งรู้ว่าพ่อแม่เพื่อนสนิทแยกทางกันตอนม.3 เพราะครูที่ปรึกษาบอกฝากดูแลเพื่อนหน่อย เราก็ไม่รู้จะช่วยเค้ายังไง เกรดเค้าก็ตกมากๆแล้วม.3แล้วด้วยปีหน้าก็จะเข้าม.4 เราก็เคยไม่เข้าใจครอบครัวที่มีทั้งพ่อทั้งแม่อยู่พร้อมหน้าพร้อมตาเกิดมาก็อยู่แต่กับแม่ไปหาพ่อบ้างนานๆครั้ง ไม่เคยได้เลือกว่าจะอยู่กับใคร แต่วันหนึ่งเพื่อนมาถามเราว่า ถ้าเป็นเอ็ง เอ็งจะเลือกอยู่กับใครระหว่างพ่อกับแม่ ซึ่งตอนนั้นเพื่อนยังไม่บอกใครในห้อง เราก็เลยตอบไปว่าเอ็งคิดว่าอยู่กับใครแล้วมีความสุขเอ็งก็อยู่กับคนนั้นแหล่ะ แต่ถ้าเขาเลือกได้เขาจะเลือกทั้งสอลขอแค่ได้อยู่กับทั้งสองท่านแม้จะไม่ได้พร้อมหน้าพร้อมตากัน(สลับกันไม่ต้องเท่ากันก็ได้) วันนั้นเพื่อนที่นั่งข้างหลังก็ถามเพื่อนคนนั้นว่า เอ็งเป็นไรดูเหนื่อยๆนอนดึกหรอ เพื่อนคนนั้นตอบว่าเปล่า ไม่ได้เหนื่อยกาย แต่มันเหนื่อยใจตอนนั้นเราซึ่งนั่งข้างๆก็คิดในใจ ครั้งนี้มันคงหนักจริงถึงได้ถามและตอบแบบนี้ ตอนแรกเราก็คิดว่าเรื่องครอบครัวพ่อแม่เค้าคงจะจัดการได้ เราก็จะช่วยด้านการเรียน แต่ด้านครอบครัวก็คืบหน้าสักที แม่ก็ไปทำงานต่างประเทศ พ่อก็ตระเวนทำงานทั่วประเทศไทย กว่าจะได้กลับมาเจอลูก ด้านการเรียนก็ยังพัฒนาไม่ได้เพราะเพื่อนยังคิดถึงเรื่องที่บ้านอยู่ ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปม.ปลายเรียนไม่ไหวแน่ๆ