เสียงสาปส่ง โยงเวรโยงกรรม คำสาปนั้น จงสถิตย์ชั่วกัลปาวสาน

  ลมโชยผ้าม่าน อากาศวันนี้เป็นสัญญาณว่าหน้าหนาวมาเยือน รินจง ครูสาวที่พึ่งบรรจุมาสอนที่โรงเรียนในชนบทแห่งนี้ คนในหมู่บ้านต่างต้อนรับครูใหม่อย่างอบอุ่น การห่างบ้านห่างครอบครัวทำให้ช่วงแรกเธอเหงาอยู่บ้าง
แต่ก็ยังดีที่ ที่นี่ไม่ได้กันดาร ยังมีคลื่นโทรศัพท์ ยังพอโทรหากันได้ โรงเรียนแห่งนี้มีนักเรียนไม่มากนัก ครูก็ไม่เยอะและเป็นมิตรกับเธอมาก ชีวิตที่นี่ดำเนินไปอย่างดี ในโรงเรียนแห่งนี้มีครูสอนพละหนุ่มที่มาบรรจุก่อนเธอไม่นานนามว่า นำชัย ครูชัยเป็นหนุ่มหล่อพอสมควร
เป็นเพื่อนร่วมงานที่ดี และครูทุกคนในโรงเรียนนี้ก็พยายามเป็นแม่สื่อให้ทั้ง
สองอยู่เนืองๆ แต่ทั้งรินจงและนำชัยก็ยังไม่ได้คิดจะคบหาดูใจสักทีเพราะรินจงคิดว่ามันเร็วเกินไปที่จะมีความรักกับคนที่รู้จักกันไม่นาน
    
      หมู่บ้านมีเรื่องฮือฮากันใหญ่เมื่อมีคนขึ้นเขาไปพบกู่โบราณสร้างจากหินทรายแบบขอมโบราณ พร้อมกับอาณาบริเวณที่เต็มไปด้วยซากหักพังของปราสาทเก่า ทางหมู่บ้านเตรียมทำเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ มีโฮมสเตย์ เยี่ยมชมกู่โบราณ และให้ทางกรมศิลปากรเข้ามาตรวจซากปราสาทแห่งนี้
การตราจสอบผ่านไปได้ด้วยดี พบโบราณวัตถุหลายอย่าง และทำการปรับภูมิทัศน์ให้สวยงาม และมีกำหนดเปิดให้คนชมอีกไม่นาน หมู่บ้านให้ทางโรงเรียน
พาเด็กเข้ามาชม โดยมีครูรินและครูปลา หรือ ปราณี นำเด็กเข้าชม ที่นี่ทางกรมได้แบบเป็นส่วนๆ ทั้งส่วนกู่และส่วนของปราสาท รินจงทำหน้าที่ของตนเองและบางอย่างก็ทำหน้าที่ของตนเองเช่นกัน................