เริ่มคบผช.คนนึงพาไปกินข้าวบ้านเรา ชวนเพื่อนเรา(เปนทอม)และแฟนเพื่อนเรามากินด้วย แฟนเรานั่งมองแล้วอมยิ้มตาวาวๆ พ่อเราเรียกเราไปเตือน..ระวังนะไอ่คนนี้มันไม่ธรรมดา (เห็นด้วยกับพ่อ)แต่มันเปนเรื่องเลกน้อย เรามีการพูดคุยไปรับความเข้าใจในเรื่องนี้ นี่แค่จุดเริ่มต้น
หลังจากนั้น แต่งงานกัน เวลาพาไปสังสรรค์ดับเพื่อนๆของเราเขาก้ทำ พฤติกรรมแบบนั้นอีก ปรับกันไปอีกรอบ จนคลอดลูกคนแรก ลูกได้สัก5เดือน สามีชวนเพื่อนมากินหมูกระทะที่บ้านซึ่งเราเป็นคนจัดเตรียมเรื่องอาหารและทุกอย่าง เพื่อนสามีพาแฟนมาด้วย อาการค่ะ เริ่มจากยุ้ยกินน้ำมั้ยน้ำอะไรกินนี้มั้ยยนู้นมั้ย กินฝักบุ้งหรอตักใส่จานให้ต่อหน้าต่อตาทั้งเราทั้งเพื่อนสามี ทั้งๆที่ไม่ถามหรือหยิบอะไรให้เราแม้แต่น้ำดื่ม แฟนยุ้ยเรียกยุ้ยแบยเปนฉายาว่าย้วย  สามีเราย้วยด้วยค่ะ บอกเลยทนไม่ได้เลยเข้าห้องนอนไม่ทะเลาะตอนนั้นเกรงใจพี่เขา คืนนั้นทะเลาะทั้งคืน ตกลงตัดสินใจว่าจะไปตัดเจ้าโลกทิ้งเพื่อยุติความคิดทุเรศๆจะได้ระลึกในใจไปตลอด แต่สุดท้ายก้กลับสงสารและให้อภัยเหมือนเดิม หลังจากนั้นก้มีแบบสองเรื่องแรกมาตลอดสัก5ครั้งได้ ือคนเป็นภรรยาแค่มองก้ดูออกว่าสามีคิดอะไรจนเราย้ายที่ทำงาน
้เราสังเกตเหนแฟนเรานั่งยิ้มหน้าบ้านแบบคิดถึงใครสักคนเราถามเลยเทอมีใครมั้ยมีอะไรให้บอกกันตรงๆแต่สามีกลับบอกไม่มีและบอกเราคิดไปเองเราเลยปล่อยต่อมา พี่ที่ทำงานด้วยกัน ชวนออกไปกินดื่มสังสรรค์บ้าง เราสังเกตพฤติกรรมสามีเริ่มออกกับพี่คนนี้ เราก้ทะเลาะและงดออก แต่ไม่ใช่แค่สามีคิด เวลาไป พี่เขาจะนั่งข้างสามีเราและกันเราออกมานั่งคนเดียว สามีก้เป็นใจ คือเรารู้ละว่าสองคนคิดไรกัน ผญ.โสดลูกติด เวลานั่งคือผญ.นั่งกอดคอแฟนเราแล้วพูดทำนองว่ารักน้องๆนะ หลายครั้งที่เข้าผับแอบเหนเต้นเอาหน้าอกถูหลังคือเห็นไง แต่พอทะเลาะสามีไม่ยอมรับและบอกว่าคิดมากงี่เง่า ตอนหลังแก้ปัญหา ออกงานไม่ติดต่อ ผญ พยายามติดต่อชวนทุกทางรวมถึงมาหาถึงบ้าน เวลามาจะชอบถามว่านอนด้วยได้ปะล่ะห้องเดียวกัน แต่เราก้แยกตัวจนออกห่างมาได้เลิกยุ่งกับเราไป จนถึงช่วงนึงเราท้องค่ะลูกคนที่สอง สามีก้เหมือนจะทำตัวดีมาตลอด คลอดลูกผ่านไปสองปี เราย้ายบ้านโดยสามีจะต้องเอาลูกคนโตอยุบ้านพ่อแม่เขาเรียนที่โน้นจนจบเทอมเดือนกว่าๆ เรามาอยุบ้านแม่เพื่อขายของหาเงิน พี่ที่ทำงานโทรหาบอกแแฟนแกโทรมาชวนไปกินเหล้าแต่พี่ไม่ได้ไป เราก็้ถามสามี สามีบอกไม่มีไร เราก้ไม่ว่าไรเพราะไม่ได้เจอกัน พี่เขาโทรหาเราคิดว่าที่แยกกันอยุเพราะมีปันหากัน  จากนั้นพี่เขารู้จากเราว่าว่าจะไปหาสามีเขาถามว่าอ่าวดีกันแล้วหรอ?แล้วเขาก้เล่าให้ฟังว่าอีกหลายคืนต่อมาแฟนเราโทรชวนเขาอีกแล้วเขาคิดว่ามีปันหากันเลยออกไปหาแฟนเราตอนตีสองกินเหล้ากันแก้วสองแก้วแล้วแยกย้าย  เรารีบโทรหาสามีว่าเรารู้หมดทุกเรื่องละ(โกหกจริงๆรู้แค่นิดเดียว)สามีบอกจริงและยอมรับว่ากะจะชวนไปต่อที่ห้อง ผญ.แต่ผญ.ไม่ไป ก้กะเอาเล่นๆ ทะเลาะเรื่องนี้อยุเป็นเดือน อ่ะโอเคเราให้อภัยเพื่อลูก หลังจากนั้นลูกจบเทอมเรามาอยุกันพร้อมหน้า เราเคลียทุกเรื่องคิดว่าจบไม่รู้ปากพาไปไง บอกว่านอกจากนี้ยังมีใครอีกมั้ย จะบอกให้นะตัวเทอน่ะที่รง.มีทั้งคนชอบและไม่ชอบเทอนะ พูดแค่นี้ ยอมรับมาเลยมีคบที่รงเมื่อหลายปีตอนเราท้อง คนแรกมีอะไรกัน ลางานไปโรงแรมกันสามครั้ง ครั้งนึงสามยกสองยกสามยก (คือเราถามละเอียด) ผญคนนั้นมีสามีปีแล้ว โอ้โหบอกเลย กูนี่อึ้งมาก ที่นั่งยิ้มหวานหน้าบ้านแล้วบอกไม่มีอะไร ลงทุนลางานไป...กันเลย หมดคำพูด สองเดือนเลิกกัน ผญ.บอกเลิก หลังจากนั้นก้คบคนนึงพาไปโรงแรมแต่เขาโวยวายเลยไม่มีไรกันแล้วผญก้เลิกคุยกับสามีเรา ตอนนี้ทั้งสองคนลาออกไปแล้ว นี่คือทั้งหมด ที่ผ่านมาทุกคนบอกว่าเราคิดมากไปเองสร้างปัญหา แต่เรื่องทุกอย่าวันนี้คืออะไร สามียอมรับว่าที่ผ่านมาทำและคิดทุกๆเรื่องจริงตามที่เราเล่า 9ปี มายอมรับวันนี้ ที่ผ่านมาเราแทบเป็นบ้า ลูกสองคนจะทำยังไง แต่ด้วยคำพูดที่จะแก้ไขตัวเองจะทำทุกอย่างเพื่อครอบครัวยอมทุกอย่าง เราไม่ได้เชื่อคำพูดนั้นเลยแต่!หันมองหน้าลูกเวลาพ่อกลับบ้านลูกๆวิ่งกระโดดเรียกพ่อแม่มาแล้วเราก็กลับให้อภัยและให้พิสูจน์ตัวเอง แต่ความไว้ใจติดลบมากระแวงมาก เราควรทนใช่มั้ยกับเรื่องพวกนี้ ความทุ่มเทให้ครอบครัวมันน้อยไปใช่มั้ย เราขอให้แฟนพยหมอตัดเจ้าโลกทิ้งแฟนยินดีจะพิสูจน์วันนี้บ่ายจะไปพบหมอ แต่ลึกๆก้รู้อยุ่แล้วหมอคงไม่ทำให้ แล้วมันจะจบลงเมื่อไหร่การเอาเปรียบผญ.แบบนี้มันไม่แมนเอาสะเลย หมอว่ายังไงจะมาเล่าให้ฟังนะคะ ที่มาตั้งกระทู้แค่อยากถามคนอื่นเขารู้สึกอย่างไรกัน และขอเป็นกำลังใจให้กับทุกๆท่านที่ต้องเจอกับทุกๆปันหา หวังว่าเราและคุณจะผ่านมันไป เรื่อล่เล่านี้เปนเรื่องจริงของเราเองไม่ได้แต่งเติมแถมยังเล่าที่เจอมาไม่หมดด้วยซ้ำ