เราคบกับแฟนเรามาปีกว่า มักจะทะเลาะกันด้วยเรื่องเลกๆน้อยๆ เราอาจจะปากร้ายบ้าง พูดไม่ทันคิดบ้าง แฟนเราก็ชอบเกบเอาไปคิด น้อยใจ แต่ชอบเกบไว้ไม่พูดไม่แสดงออก จนทนไม่ไหวก็ระเบิดออกมา จนเรา บางทีก้องอล หายไปวัน สองวันไม่คุยกันเลย
ซึ่งต่างจากเราเอง เรามีปันหาอะไร เราจะให้เคลียตรงนั้น คุยกันเปนเรื่องๆไป ให้มันจบ แต่แฟนเราบอกว่า ถ้ามีปันหาทุกวัน ก็ต้องมานั่งระบายใส่กันทุกวัน พูดกันไม่มีความสบายใจแบบนี้ทุกวัน สู้ทีเดียว ตู๊มเดียวเลยดีกว่า แต่ในความรู้สึกตอนตู๊มทีเดียวมันทำให้เราเสียความรู้สึกมาก 10เตม10เลย
แต่กลับกัน ถ้าบอกว่าเปนไร หันหน้าคุยกัน เรากลับไม่โกรดไม่เคือง รุ้สึกดีซะอีกที่หันหน้าคุยกัน ช่วยกันแก้ปันหา
ใครมีความคิดเหนอย่างไรบ้างคะ กะเรื่องนี้
หากคู่รักมัปันหา ระหว่างเกบไว้รอจนระเบิด กับหันหน้าคุยกันเปนเรื่องๆวันๆไป อันไหนโอกว่า
ซึ่งต่างจากเราเอง เรามีปันหาอะไร เราจะให้เคลียตรงนั้น คุยกันเปนเรื่องๆไป ให้มันจบ แต่แฟนเราบอกว่า ถ้ามีปันหาทุกวัน ก็ต้องมานั่งระบายใส่กันทุกวัน พูดกันไม่มีความสบายใจแบบนี้ทุกวัน สู้ทีเดียว ตู๊มเดียวเลยดีกว่า แต่ในความรู้สึกตอนตู๊มทีเดียวมันทำให้เราเสียความรู้สึกมาก 10เตม10เลย
แต่กลับกัน ถ้าบอกว่าเปนไร หันหน้าคุยกัน เรากลับไม่โกรดไม่เคือง รุ้สึกดีซะอีกที่หันหน้าคุยกัน ช่วยกันแก้ปันหา
ใครมีความคิดเหนอย่างไรบ้างคะ กะเรื่องนี้