เราอายุ29 ย่าง30 มีช่วงนึงเราตกงานอีกแล้ว แล้วแม่เรา ให้เราไป แล้วแม่เราให้เราไปเรียนนวดแผนไทย ซึ่งเราเคยบอกหลายครั้งแล้วว่าไม่ชอบ (แม่เราเป็นหมอนวดแผนไทยอยู่) แต่เราก็ลงเรียน ไป150ชม เค้าบอกว่าเงินมันดี เราก็คิดนะ ว่าเรียนนวดจบ เราก็จะหางานทำ พอเราจบ เราก็ลองไปฝึกมือ ไปทำงาน ลืม บอกไป ช่วงที่เราเรียน เราก็รู้สึกสนุก ได้เรียนรู้ มีวิชาติดตัว แต่ในใจเราก็คิด
มาตลอด ว่าทำไม ชีวิตเรา เราเลือกอาชีพเองก็ได้นี้ ทั้งที่เราไม่ชอบ เราก็ต้องฝืนเรียน เรียนจบ เราก็ต้องมายึดอาชีพ นวด ตลอดเหรอ ถ้าให้เรายึดเป็นอาชีพเสริม คงจะกีกว่า เราอะ จบม.3 ไง มันก็อาจจะหางานยากหน่อย ปกติเมื่อก่อน เราก็ทำงานร้านอาหารในห้าง ร้านกาแฟบ้าง ทำบาร์น้ำ หรืองานบริการ มันก็โอเคดี แต่พอเราย้ายมาอยู่ แถวใกล้ๆแม่ มันก็ต้องนั่งรถ2ต่อ ไปทำงาน บอกตรง เราขี้เกียจ เราก็เลยต้องมาทำแถวบ้าน ซึ่งไม่ตรงกับที่เราถนัด ทำให้เราออกงาน หางานบ่อย จึงเป็นจุดเริ่มต้น ว่า ที่บ้าน เค้า มาให้เราเรียนนวด ช่วงนั้นเรารู้สึกกดดันมาก ว่าเออนี้มันชีวิตเรานะ รู้ว่าหวังดี แต่มันชีวิตเรา ถึงเราจะใกล้30 เค้าคงคิดว่า เราไม่มีจุดมุ่งหมาย เราเคยพูดลอยๆ ว่าเราจะหาโรงงานทำ แม่บอก เรียนนวดมาจะไปทำโรงงาน ประมาณนี้ จำไม่ค่อยได้ เห้อออ ลำบากใจ ทำนวดไทย ถึงนวดจริงไม่มีแฝง ก็เกลียดพวกแก่ๆ ที่หน้าหม้อ เราไม่ชอบ ช่วงหลังแม่ก็บอกนะ ถ้าไม่ชอบนวด ก็ทำอย่างอื่นประมาณนี้ แต่เรา กลับรู้สึกกดดัน เวลาเค้าพูดแบบนี่ เราโตแล้วนะ จะ30แล้ว เรารู้ว่าหวังดี แต่เรายิ่งกดดัน ตอนนี้เราก็ไม่ค่อยมีเงินใช่ บางครั้งก็ไปนวดพาททามตามร้าน ได้รายวัน ตั้งแต่จบมา จบมา จะ 3เดือนแล้ว เราบอกเราอยากเรียนสปามากกว่า แม่ก็บอกนวดไทยให้คล่องก่อน เราว่าไม่เห็นจะเกี่ยวเท่าไหร่ นวดไทยเหนื่อย ต้องใช่แรงมาก เราคิดว่า เราจะไปสมัครงาน ห้าง แถวคลองสาน ที่กำลังจะเปิดใหม่ มันจะโอไหม ร้านอาหารทำงาน8 ชม ไม่รวมพัก ได้เงินก็โอเค ในระดับนึง ต่างกับนวด พอจะไปสมัคร เข้า 10.00-22.00 เกือบทุกร้าน เฮ้ออ เราว่ามันไม่ใช่แนวทาง เรา เราคงเอานวด ไปเป็นงานเสริมดีกว่า ตอนที่เราเรียน กลับมาหางานต่างกันมาก อยากจะบอกว่าจะกลาบเป็นโรคเครียดละ ปกติตอนเด็กเราก็จะใช่ชีวิตเหมือนตัวคนเดียวมานาน เพราะเราอยู่กับ ย่าบุญธรรม ตอนนี้เราลงเรียนทางไกล ให้จบม.6 ถึงเราจะ30 แต่เราก็ยังอยากเรียนให้มันจบ ไม่ช้าเกินไปใช่ไหม พิมยาวไปหน่อย อยากมีพื้นที่ระบาย เราไม่รู้จะไปคุยเปิดใจกับใคร
สับสนกับชีวิต จะเลือกอะไรดี
มาตลอด ว่าทำไม ชีวิตเรา เราเลือกอาชีพเองก็ได้นี้ ทั้งที่เราไม่ชอบ เราก็ต้องฝืนเรียน เรียนจบ เราก็ต้องมายึดอาชีพ นวด ตลอดเหรอ ถ้าให้เรายึดเป็นอาชีพเสริม คงจะกีกว่า เราอะ จบม.3 ไง มันก็อาจจะหางานยากหน่อย ปกติเมื่อก่อน เราก็ทำงานร้านอาหารในห้าง ร้านกาแฟบ้าง ทำบาร์น้ำ หรืองานบริการ มันก็โอเคดี แต่พอเราย้ายมาอยู่ แถวใกล้ๆแม่ มันก็ต้องนั่งรถ2ต่อ ไปทำงาน บอกตรง เราขี้เกียจ เราก็เลยต้องมาทำแถวบ้าน ซึ่งไม่ตรงกับที่เราถนัด ทำให้เราออกงาน หางานบ่อย จึงเป็นจุดเริ่มต้น ว่า ที่บ้าน เค้า มาให้เราเรียนนวด ช่วงนั้นเรารู้สึกกดดันมาก ว่าเออนี้มันชีวิตเรานะ รู้ว่าหวังดี แต่มันชีวิตเรา ถึงเราจะใกล้30 เค้าคงคิดว่า เราไม่มีจุดมุ่งหมาย เราเคยพูดลอยๆ ว่าเราจะหาโรงงานทำ แม่บอก เรียนนวดมาจะไปทำโรงงาน ประมาณนี้ จำไม่ค่อยได้ เห้อออ ลำบากใจ ทำนวดไทย ถึงนวดจริงไม่มีแฝง ก็เกลียดพวกแก่ๆ ที่หน้าหม้อ เราไม่ชอบ ช่วงหลังแม่ก็บอกนะ ถ้าไม่ชอบนวด ก็ทำอย่างอื่นประมาณนี้ แต่เรา กลับรู้สึกกดดัน เวลาเค้าพูดแบบนี่ เราโตแล้วนะ จะ30แล้ว เรารู้ว่าหวังดี แต่เรายิ่งกดดัน ตอนนี้เราก็ไม่ค่อยมีเงินใช่ บางครั้งก็ไปนวดพาททามตามร้าน ได้รายวัน ตั้งแต่จบมา จบมา จะ 3เดือนแล้ว เราบอกเราอยากเรียนสปามากกว่า แม่ก็บอกนวดไทยให้คล่องก่อน เราว่าไม่เห็นจะเกี่ยวเท่าไหร่ นวดไทยเหนื่อย ต้องใช่แรงมาก เราคิดว่า เราจะไปสมัครงาน ห้าง แถวคลองสาน ที่กำลังจะเปิดใหม่ มันจะโอไหม ร้านอาหารทำงาน8 ชม ไม่รวมพัก ได้เงินก็โอเค ในระดับนึง ต่างกับนวด พอจะไปสมัคร เข้า 10.00-22.00 เกือบทุกร้าน เฮ้ออ เราว่ามันไม่ใช่แนวทาง เรา เราคงเอานวด ไปเป็นงานเสริมดีกว่า ตอนที่เราเรียน กลับมาหางานต่างกันมาก อยากจะบอกว่าจะกลาบเป็นโรคเครียดละ ปกติตอนเด็กเราก็จะใช่ชีวิตเหมือนตัวคนเดียวมานาน เพราะเราอยู่กับ ย่าบุญธรรม ตอนนี้เราลงเรียนทางไกล ให้จบม.6 ถึงเราจะ30 แต่เราก็ยังอยากเรียนให้มันจบ ไม่ช้าเกินไปใช่ไหม พิมยาวไปหน่อย อยากมีพื้นที่ระบาย เราไม่รู้จะไปคุยเปิดใจกับใคร