เราอยู่ต่างประเทศกับสามี ทีนี้เพื่อนสามีและแฟนของเพื่อนซึ่งเราก็รู้จักแต่ไม่ได้สนิทมากต้องออกจากอพาร์ตเม้นท์เดิมเพราะเรียนจบแต่ไม่ได้วางแผนว่าจะเอายังไงต่อกับชีวิต เลยไม่มีทั้งงาน ไม่มีที่อยู่ ตัวผู้หญิงเองก็เรียนภาษาและไม่มีงานทำเช่นกัน เรากับสามีก็บอกเค้าว่ามีอะไรให้ช่วยก็บอกได้นะ ทางนั้นเลยรับความช่วยเหลือจากเรา ตอนแรกคุยกันไว้ว่าฝ่ายชายจะย้ายกลับไปบ้านพ่อแม่ตัวเอง ฝ่ายหญิงจะอยู่กับเราจนกว่าจะเรียนจบคอร์สนี้ (ประมาณสองเดือน) และย้ายตามแฟนกลับไป ไปๆมาๆคุยกันฝ่ายชายจะย้ายมาอยู่ด้วยและจะหางานหาอพาร์ตเม้นท์ใหม่ ถ้าผู้หญิงเรียนจบแล้วยังหาไม่ได้ก็จะย้ายกลับไปบ้านพ่อแม่ด้วยกัน

หลังจากย้ายเข้ามาก็ตกลงกันว่าเราไม่เอาค่าเช่า ขอแค่หารค่าไฟ ค่าของใช้เช่นพวกทิชชู่ สบู่ล้างจานเพราะเรารู้ว่าพวกเค้าไม่มีเงิน จากนั้นแบ่งเวรทำอาหารคนละวัน ผลัดกันไปเรื่อยๆโดยมีข้อแม้ว่าต้องทำเผื่อมื้อกลางวันของวันถัดไปด้วยเพราะเราเอาข้าวไปทานที่ทำงานทุกวัน แล้วก็จัดแจงอย่างอื่นอย่างเรื่องทิ้งขยะ เรื่องทั่วไปเกี่ยวกับแมวของเรา เช่น อย่าเปิดฝาชักโครกทิ้งไว้เพราะแมวเราชอบเล่นน้ำ อย่าทำเสียงดังรบกวนเพื่อนบ้าน

ผลคือ
1. อยู่มาครบสองเดือนเพื่อนเอาขยะไปทิ้งหนเดียว นอกนั้นไม่สนใจแม้เราจะบอกว่าให้ช่วยกันเอาไปทิ้งเวลาถังมันเต็มก็ตาม

2. ระดับความสะอาดเค้าไม่เท่ากับเรา ส่วนมากเราล้างจานในเครื่องล้างจาน เพื่อนไม่ชินเลยล้างด้วยมือแทนเราก็ไม่ว่าอะไร แต่พอล้างเสร็จเค้าวางบนเค้าเตอร์ครัว ไม่วางในตะแกรง ทิ้งรอยน้ำบนเค้าเตอร์ตลอดไม่เคยเช็ด ซึ่งเราพยายามมองผ่านเพราะสามียอกเราเนี้ยบไป แล้วเพื่อนล้างไม่สะอาดด้วยนะ

3. เรานอนสี่ทุ่ม แฟนเพื่อนจะอาบน้ำตอนสามทุ่มครึ่ง ลากยาวประมาณครึ่งชั่วโมงโดยไม่สนใจว่าใครจะต้องใช้ห้องน้ำหรือไม่ สามีบอกให้อาบไวขึ้นหน่อยเพราะเราสองคนต้องใช้ห้องน้ำก่อนเข้านอน เธอเลยอาบไวขึ้น 10 นาทีแต่นานเท่าเดิมนะ เพิ่งมาอาบไวขึ้นอาทิตย์สุดท้ายก่อนย้ายออกที่อาบเร็วขึ้นเพราะอากาศใกล้ติดลบ แต่เธอก็มีข้อดีตรงถ้าเธอเห็นเรานอนแล้ว เธอจะไม่อาบเพราะเกรงใจกลัวเราตื่น มันเลยทำให้ข้อ 4 พีคมาก

4. เธอบอกเธอเกรงใจกลัวเราตื่น แต่อาทิตย์ก่อนเธอตัดสินใจทำแป้งเกี๊ยวซ่าตอนสี่ทุ่มครึ่ง เราสะดุ้งตื่นเพราะเสียงไม้นวดแป้ง พอเดินไปดูในครัวก็โดนถามมาว่า อ้าว นอนอยู่เหรอ? ส่วนตัวหู้ชายก็ชอบกระแทกประตู วางของกระแทก ตู้แช่แข็งเราจะพังเพราะเค้าไม่รักษาของ

5. เราผลัดกันทำอาหาร เราเข้าใจว่าเพื่อนต้องประหยัด แต่เราไม่คิดว่าเค้าจะประหยัดขนาดเอาเศษเนื้อมาให้เรากิน มีหนนึงเค้าทำพาสต้าเบคอน เราได้เบคอนขนาด 1x1 cm มา 3 ชิ้น แต่เวลาเค้าทำกินกันสองคนเค้าจะใช้ของดีๆ และหลังๆมานี่ก็ไม่ทำให้เยอะพอสำหรับข้าวกลางวัน แล้วตั้งแต่อยู่มาเราทำอาหารเต็มที่ตลอด ถ้าเราอยากกินอะไรดีๆเราก็ทำเผื่อเค้าเสมอ แต่เค้าไม่เคยทำเผื่อเรา

6. เค้าไม่เคยช่วยเราทำความสะอาดครัวหรือห้องน้ำ ล่าสุดเราทำความสะอาดเตาอบและบอกเค้าว่าช่วยรักษาให้สะอาดเหมือนเดิมด้วย เค้าบอกเค้าทำความสะอาดเตาอบตลอดซึ่งเรารู้ว่าเค้าไม่ได้ทำ ถ้าเค้าทำมันคงไม่มีซอสติดอยู่ เค้าถามเราว่าจะให้เค้าทำความสะอาดหรือทีอะไรที่เค้ารู้อีกมั้ย (อันนี้เราคิดว่าเค้าไม่พอใจที่เราบอกว่าที่เค้าทำมันไม่สะอาด) เราพูดไปว่าตั้งแต่อยู่มาพวกเธอไม่เคยช่วยเราทำความสะอาดเลย  เค้าบอกว่าเป็นเพราะเราไม่บอกให้เค้าทำเอง เราก็งง ปกติอยู่บ้านคนอื่นก็น่าจะต้องช่วยรึเปล่าหรือนี่วิถีฝรั่งถ้าไม่บอกก็จะไม่แตะ เพราะตอนเราอยู่บ้านคนอื่นเราก็เสนอตัวช่วยทำความสะอาดตลอด เราไม่รอให้เค้ามาขอแล้วนี่อยู่ฟรีอีก แถมบอกไปหลายหนแล้วเถอะ

6. ทั้งนี้ทั้งนั้นเค้าไม่เคยขอบคุณเราที่ช่วยเค้า เรามานั่งนึกว่าเราหาเรื่องใส่ตัวทำไม นี่เพื่อนกันจริงๆรึเปล่า ถ้าเพื่อนกันจริงทำไมไม่เคยออกมานั่งคุยเล่น ทั้งคู่จะหมกตัวอยู่แต่ในห้องตัวเอง บิลค่าไฟมาเค้าก็ทำเฉยหรือเราต้องบอกเค้ารึเปล่าว่ารบกวนช่วยหารค่าไฟตามที่ตกลงด้วย

7. ตอนนี้ทั้งคู่หลบหน้าเรา (ไม่รู้จะหลบทำไมปกติก็ไม่ค่อยเห็นหน้าอยู่ละ) หลังจากโดนเราว่าเรื่องไม่ช่วยทำความสะอาดไป คือดีอะเพราะเบื่อหน้ามาก รำคาญ แต่เค้าก็ยังหน้าด้านขอสามีเราอยู่ต่ออีกนะ

ตั้งแต่เพื่อนสามีย้ายมาเราหงุดหงิดตลอดเพราะต้องตามเช็ดตามล้าง สามีเองก็ไม่ชอบแต่เค้าใจเย็นกว่าเราเลยปล่อยผ่านไปเพราะเดี๋ยวเค้าก็ย้ายออกแล้ว
สรุปคือเราเรื่องใส่ตัวมากๆ 55555 ขอเขียนไว้เผื่อวันไหนจะช่วยใครอีกจะได้กลับมาอ่านเตือนสติตัวเอง