คือตามหัวข้อหล่ะแต่มันอาจจะยาวหน่อยเกี่ยวกับการคบเพื่อน .
เข้าเรื่องเลยละกันครับคือตอนนี้ผมฝึกงานอยู่ ปวช ปี 3 ซึ่งตอนนี้ก็จะจบแล้ว
คือตอนนี้ผมตีตัวออกห่างจากเพื่อนใหม่ก็คือเพื่อนปวชตอนนี้ละ แต่เข้าหาเพื่อนเก่าแทนคือตอน ม.ต้น คือเรื่องของเรื่อง เราเป็นคนชอบคิดมาก ล่ะเคยมีปัญหากะเพื่อนใหม่ตั้งแต่ปี1 แล้วละก็มาเป็นปกติตอนปี2 คืนดีกัน ทุกครั้งผมเป็นฝ่ายที่ขอโทษก่อนตลอดไม่ว่าใครจะผิดผมเข้าหาเพื่อนใหม่มากอะไรก็ยอม แต่สิ่งที่ได้มามันไม่ใช่ ใจแลกใจใช้ไม่ได้เลยสักคน ชอบเบ้าบ้างไรบ้างบางทีก็ลืมเลยและแน่นอนผมเป็นคนคิดมาก มีหลายครั้งที่ชอบลืมผมกัน เช่นตอนกินเหล้ากันอยู่ นับคนไปเทื่ยวเทละคิดหารตัง นับทุกคนแต่ไม่นับผม อยู่ในวงแท้ๆแต่ไม่เห็นหัว 5555 หลายอย่างอันนี้แค่ยกตัวอย่างมา ผมจะเห็นหัวต่อเมื่อทั้งกลุ่มให้ความสนใจมาที่ผม เช่นตอนผมรั่วบ้างไรบ้าง ตอนผมทำไรฮ่าๆบ้าง ส่วนตัวผมเป็นคนตลกนะประมาณว่าเฟรนลี่ และชอบช่วยเหลือเวลามีไรผมอาสาช่วยได้เท่าที่จะช่วยบางคนก็ชอบมาปรึกษาเรื่องบลาๆๆ แต่ผมไม่รู้จะปรึกษาใครได้บ้าง555 ล่าสุดที่ผมต้องตีตัวออกห่าง เพราะถูกเบ้าหลายๆรอบจนผมต้องกลับมาติดมากอีก คุยด้วยก็ไม่คุยไรงี้ ตอนแรกผมมีเพื่อนสนิทนะ(เฉพาะเพื่อน ผช) ชื่อนาย ก กับ ข ผมสนิทกะนาย ก สุดช่วงปีสอง ก็สนิทกันไม่มองข้ามกัน มีไรคุยกันตลอด ตอนตอนนี้ไปสนิทกับเพื่อนอีกคนแทน(ช่วงที่ผมทะเลาะกัน) ก็เป็นเพื่อนในห้องเดียวกันนี่ล่ะ ความสนิทก็หายไป จากที่ยอกกันคุยกันนี่ไม่มีละไปยอกกะอีกคนแทน เราไม่ซีนะถ้าเราจะไม่มีเพื่อนเลยแต่เรามีนาย ก มาอยู่ข้างเราแต่นี่สนิทกะเพื่อนอีกคนแทนเราก็ไม่ได้อะไรแต่เราโดนมันเบ้า หลายครั้งจนรู้สึกได้ว่าไม่เหมือนทุกทีจากที่แกล้งเรายอกเล่นกะเราก้ไม่มีเลยตอนกินเหล้าถ้าเมื่อก่อนเรียกมานั่งกินข้างๆเลยไปเงิบนอนก็ไม่ได้ ปลุกตลอด
แต่ตอนที่ไปอีกรอบหลังจากนั้น (ก็ทะเลาะกันใหม่แต่มันก็โทรมาถามว่าสรุปจะมากินเหล้าไหม)เราก็บอกว่าไปๆเดียวขับไปที่บ้าน พอถึงก็กินปกติ แรกๆก็ไม่ค่อยคุยและก็เริ่มมาคุยกัน จนที่เราบอกว่ายหตัวอย่างว่าลืมเรามองข้ามไรเนี่ยที่นับคน นั้นล่ะพอเราโดนมองข้ามเราก็ไปนอนโซฟ่า นอนได้สักชม กว่าๆ ผมก็ลุกมากิน จริงๆไม่ได้นอนหรอกแต่จะรอดูว่ามันจะมาเรียกไม่สรุปก็ไม่ กินไปคุยไป ประมาณตีห้า ไอเพื่อนใหม่ที่มันสนิทมันไปนอนเราก็นั่งกินอยู่สักพักเราก็ไปนอนข้างมัน แต่มันปลุกเรียกไปกินต่อแค่เพื่อนสนิทใหม่มันปล่อยเรานอนไปยันหว่างเราก็โอเครรู้เรื่อง555 เราก็ปลง ละไม่ค่อยสนิทแบบเมื่อก่อน ทีนี้เราเข้าหาเพื่อนสนิท ข ตอนแรกก็นึกว่าจะโอเครแต่ก็ติดมองข้ามพอๆกันเราก็ไม่ได้ไรมากล่ะ ละก็เบ้ากันหนักขึ้นเลยทั้งคู่ทั้งกและข เพื่อนทีเล่ามาอยู่ห้องเดียวกันหมดนะ จนเราก็เข้าหาแต่เพื่อนเก่าล่าสุดไปกินกะเพื่อนเก่ามา บ่อยกว่าเพื่อนใหม่แล้ว ละไม่สนใจเราเราก็คิดว่า เอาว่ะไหนๆใครแคร์เรา เราแคร์เขาใครไม่แคร์ก็ปล่อย เพื่อนเก่าผมแคร์ผมมากๆนะคือคบมาผมไม่เคยคิดมากเรื่องพวกมันเลยสักครั้งผมพูดเลยมันแคร์ผมมาก แต่ผมจะแคร์ทางเพื่อนใหม่มากกว่า ผมก็รู้สึกระอายใจ ว่าทำไมไม่สนใจคนที่สนใจเรามากกว่าคนที่เขาไม่สนใจเราถูกไหม นั้นละทำให้ผมออกห่างจากเพื่อนใหม่ และวันนี้ตอนพักฝึกงาน เออลืมบอกผมฝึกงานกับไอเพื่อนสนิท ก ผมนะผมตามมันไปนีหล่ะ สองคน และที่เหลือก็กระจายไปคนละที่ ไอเพื่อนสนิท ก วันนี้มันจะไปกินข้าวพักเทื่ยงกะเพื่อนพอไปถึงระหว่างรอข้าวพวกมันก็นั่งคุยกันบลาาๆ เราใส่หูฟังฟังเพลงเลย เข้าใจว่ามันคือมารยาทที่แย่แต่ทำไงเพราะผมบอกแล้วว่าผมตีตัวออกห่างหมด ซึ่งผมคิดว่าอะไรมันจะดีขึ้นละ ถามว่าทำไมผมถึงไม่เป็นแบบปกติ 1.ผมอึดอัด 2.ผมเข้าหาเพื่อนนั้นจนผมเหนื่อยแล้ว ผมก็ตัดใจไม่ลงด้วยเลยพยายามออกห่าง ใครมีข้อแนะนำก็บอกได้นะครับตอนนี้ผมสับสนอยู่ว่าเอายังไง ขอบคุณที่อ่านนะครับ
เรื่องเพื่อนๆ (อาจยาวหน่อยนะ)
เข้าเรื่องเลยละกันครับคือตอนนี้ผมฝึกงานอยู่ ปวช ปี 3 ซึ่งตอนนี้ก็จะจบแล้ว
คือตอนนี้ผมตีตัวออกห่างจากเพื่อนใหม่ก็คือเพื่อนปวชตอนนี้ละ แต่เข้าหาเพื่อนเก่าแทนคือตอน ม.ต้น คือเรื่องของเรื่อง เราเป็นคนชอบคิดมาก ล่ะเคยมีปัญหากะเพื่อนใหม่ตั้งแต่ปี1 แล้วละก็มาเป็นปกติตอนปี2 คืนดีกัน ทุกครั้งผมเป็นฝ่ายที่ขอโทษก่อนตลอดไม่ว่าใครจะผิดผมเข้าหาเพื่อนใหม่มากอะไรก็ยอม แต่สิ่งที่ได้มามันไม่ใช่ ใจแลกใจใช้ไม่ได้เลยสักคน ชอบเบ้าบ้างไรบ้างบางทีก็ลืมเลยและแน่นอนผมเป็นคนคิดมาก มีหลายครั้งที่ชอบลืมผมกัน เช่นตอนกินเหล้ากันอยู่ นับคนไปเทื่ยวเทละคิดหารตัง นับทุกคนแต่ไม่นับผม อยู่ในวงแท้ๆแต่ไม่เห็นหัว 5555 หลายอย่างอันนี้แค่ยกตัวอย่างมา ผมจะเห็นหัวต่อเมื่อทั้งกลุ่มให้ความสนใจมาที่ผม เช่นตอนผมรั่วบ้างไรบ้าง ตอนผมทำไรฮ่าๆบ้าง ส่วนตัวผมเป็นคนตลกนะประมาณว่าเฟรนลี่ และชอบช่วยเหลือเวลามีไรผมอาสาช่วยได้เท่าที่จะช่วยบางคนก็ชอบมาปรึกษาเรื่องบลาๆๆ แต่ผมไม่รู้จะปรึกษาใครได้บ้าง555 ล่าสุดที่ผมต้องตีตัวออกห่าง เพราะถูกเบ้าหลายๆรอบจนผมต้องกลับมาติดมากอีก คุยด้วยก็ไม่คุยไรงี้ ตอนแรกผมมีเพื่อนสนิทนะ(เฉพาะเพื่อน ผช) ชื่อนาย ก กับ ข ผมสนิทกะนาย ก สุดช่วงปีสอง ก็สนิทกันไม่มองข้ามกัน มีไรคุยกันตลอด ตอนตอนนี้ไปสนิทกับเพื่อนอีกคนแทน(ช่วงที่ผมทะเลาะกัน) ก็เป็นเพื่อนในห้องเดียวกันนี่ล่ะ ความสนิทก็หายไป จากที่ยอกกันคุยกันนี่ไม่มีละไปยอกกะอีกคนแทน เราไม่ซีนะถ้าเราจะไม่มีเพื่อนเลยแต่เรามีนาย ก มาอยู่ข้างเราแต่นี่สนิทกะเพื่อนอีกคนแทนเราก็ไม่ได้อะไรแต่เราโดนมันเบ้า หลายครั้งจนรู้สึกได้ว่าไม่เหมือนทุกทีจากที่แกล้งเรายอกเล่นกะเราก้ไม่มีเลยตอนกินเหล้าถ้าเมื่อก่อนเรียกมานั่งกินข้างๆเลยไปเงิบนอนก็ไม่ได้ ปลุกตลอด
แต่ตอนที่ไปอีกรอบหลังจากนั้น (ก็ทะเลาะกันใหม่แต่มันก็โทรมาถามว่าสรุปจะมากินเหล้าไหม)เราก็บอกว่าไปๆเดียวขับไปที่บ้าน พอถึงก็กินปกติ แรกๆก็ไม่ค่อยคุยและก็เริ่มมาคุยกัน จนที่เราบอกว่ายหตัวอย่างว่าลืมเรามองข้ามไรเนี่ยที่นับคน นั้นล่ะพอเราโดนมองข้ามเราก็ไปนอนโซฟ่า นอนได้สักชม กว่าๆ ผมก็ลุกมากิน จริงๆไม่ได้นอนหรอกแต่จะรอดูว่ามันจะมาเรียกไม่สรุปก็ไม่ กินไปคุยไป ประมาณตีห้า ไอเพื่อนใหม่ที่มันสนิทมันไปนอนเราก็นั่งกินอยู่สักพักเราก็ไปนอนข้างมัน แต่มันปลุกเรียกไปกินต่อแค่เพื่อนสนิทใหม่มันปล่อยเรานอนไปยันหว่างเราก็โอเครรู้เรื่อง555 เราก็ปลง ละไม่ค่อยสนิทแบบเมื่อก่อน ทีนี้เราเข้าหาเพื่อนสนิท ข ตอนแรกก็นึกว่าจะโอเครแต่ก็ติดมองข้ามพอๆกันเราก็ไม่ได้ไรมากล่ะ ละก็เบ้ากันหนักขึ้นเลยทั้งคู่ทั้งกและข เพื่อนทีเล่ามาอยู่ห้องเดียวกันหมดนะ จนเราก็เข้าหาแต่เพื่อนเก่าล่าสุดไปกินกะเพื่อนเก่ามา บ่อยกว่าเพื่อนใหม่แล้ว ละไม่สนใจเราเราก็คิดว่า เอาว่ะไหนๆใครแคร์เรา เราแคร์เขาใครไม่แคร์ก็ปล่อย เพื่อนเก่าผมแคร์ผมมากๆนะคือคบมาผมไม่เคยคิดมากเรื่องพวกมันเลยสักครั้งผมพูดเลยมันแคร์ผมมาก แต่ผมจะแคร์ทางเพื่อนใหม่มากกว่า ผมก็รู้สึกระอายใจ ว่าทำไมไม่สนใจคนที่สนใจเรามากกว่าคนที่เขาไม่สนใจเราถูกไหม นั้นละทำให้ผมออกห่างจากเพื่อนใหม่ และวันนี้ตอนพักฝึกงาน เออลืมบอกผมฝึกงานกับไอเพื่อนสนิท ก ผมนะผมตามมันไปนีหล่ะ สองคน และที่เหลือก็กระจายไปคนละที่ ไอเพื่อนสนิท ก วันนี้มันจะไปกินข้าวพักเทื่ยงกะเพื่อนพอไปถึงระหว่างรอข้าวพวกมันก็นั่งคุยกันบลาาๆ เราใส่หูฟังฟังเพลงเลย เข้าใจว่ามันคือมารยาทที่แย่แต่ทำไงเพราะผมบอกแล้วว่าผมตีตัวออกห่างหมด ซึ่งผมคิดว่าอะไรมันจะดีขึ้นละ ถามว่าทำไมผมถึงไม่เป็นแบบปกติ 1.ผมอึดอัด 2.ผมเข้าหาเพื่อนนั้นจนผมเหนื่อยแล้ว ผมก็ตัดใจไม่ลงด้วยเลยพยายามออกห่าง ใครมีข้อแนะนำก็บอกได้นะครับตอนนี้ผมสับสนอยู่ว่าเอายังไง ขอบคุณที่อ่านนะครับ