ตอนผมกำลังเรียน ม.6 อ.ที่ปรึกษาได้เปรยไว้ทำนองว่าระวังเพื่อนในมหาวิทยาลัย ความจริงจังและจริงใจไม่เท่ากับเพื่อนตอนนี้ ผมกลับไม่รู้สึกอะไรเพราะตอนนั้นเวลายังเดินมาไม่ถึงมั้ง
พอจบ ม.6 แล้วได้เริ่มเรียนมหาวิทยาลัย จึงได้ค่อยๆรู้ว่ามันน่ากลัวอย่างที่ อ.ได้กล่าวไว้จริงๆ ส่วนตัวนิสัยผมมันค่อนข้างส่งผลด้านเสียเยอะมาก เพราะผมเป็นพวกขี้สงสาร ใจดี เมื่อเราได้เริ่มทำดีกับคนอื่นหรือได้ช่วยเหลือคนอื่นด้วยความจริงใจเสมอมา พอผ่านมาได้สัก 1 ปี เพื่อนเหล่านั้นที่เราคิดว่าดีแล้วหรือรู้สึกว่าไว้ใจได้ กลับเริ่มพูดถึงเราลับหลังในเชิงลบและนั่นก็ทำให้คนอื่นที่เราไม่ได้คิดร้ายกับเขา กลับรู้สึกไม่ดีกับตัวเราไปด้วย ผมเริ่มเข้าใจถึงสังคมมหาวิทยาลัยอย่างแท้จริงทันทีเลย ความเชื่อใจได้กลับมาหักหลังผมเรียบร้อย สิ่งที่ผมเล่าออกมาล้วนเป็นเรื่องที่ผมได้พบเจอ เพื่อนๆมีประสบการณ์กับสังคมมหาวิทยาลัยอย่างไรลองมาแชร์กันได้นะครับ ผมอยากรู้เหมือนกันว่าเพื่อนๆเจอมามีประสบการณ์เป็นอย่างไรบ้าง?
เริ่มเข้าใจในสังคมมหาวิทยาลัย
พอจบ ม.6 แล้วได้เริ่มเรียนมหาวิทยาลัย จึงได้ค่อยๆรู้ว่ามันน่ากลัวอย่างที่ อ.ได้กล่าวไว้จริงๆ ส่วนตัวนิสัยผมมันค่อนข้างส่งผลด้านเสียเยอะมาก เพราะผมเป็นพวกขี้สงสาร ใจดี เมื่อเราได้เริ่มทำดีกับคนอื่นหรือได้ช่วยเหลือคนอื่นด้วยความจริงใจเสมอมา พอผ่านมาได้สัก 1 ปี เพื่อนเหล่านั้นที่เราคิดว่าดีแล้วหรือรู้สึกว่าไว้ใจได้ กลับเริ่มพูดถึงเราลับหลังในเชิงลบและนั่นก็ทำให้คนอื่นที่เราไม่ได้คิดร้ายกับเขา กลับรู้สึกไม่ดีกับตัวเราไปด้วย ผมเริ่มเข้าใจถึงสังคมมหาวิทยาลัยอย่างแท้จริงทันทีเลย ความเชื่อใจได้กลับมาหักหลังผมเรียบร้อย สิ่งที่ผมเล่าออกมาล้วนเป็นเรื่องที่ผมได้พบเจอ เพื่อนๆมีประสบการณ์กับสังคมมหาวิทยาลัยอย่างไรลองมาแชร์กันได้นะครับ ผมอยากรู้เหมือนกันว่าเพื่อนๆเจอมามีประสบการณ์เป็นอย่างไรบ้าง?