หวังว่าจะยังไม่สายเกินไปที่จะพูดถึงสายโลหิต 2561 ถึงละครจะจบไปสองวันแล้ว แต่ จขกท เพิ่งจะดูย้อนหลังจบไปเมื่อครู่นี่เอง แต่ปกติก็ดูสดเกือบทุกตอนนะ ถ้าไม่มีเหตุจำเป็นจริงๆ โชคดีที่มีให้ดูย้อนหลังได้ไม่งั้นคงค้างคาใจไปอีกสักพัก

นานๆ จะดูละครสักเรื่องและน้าน นาน ที่ดูแล้วประทับใจจนอยากจะตั้งกระทู้ชื่นชม สายโลหิตคือหนึ่งในละครในดวงใจ ที่ตั้งใจไว้แล้วจะต้องดูให้ได้ ดูละครเรื่องนี้มาตั้งแต่ตัวเองอายุยังไม่เท่าดาวเรืองสมัยพี่ไกรเลี้ยงต้อย กระเตงพาไปเที่ยวอยุธยา จำได้ว่าตอนนั้นอยากมีพี่ชายแบบพี่ไกรพาไปเที่ยวบ้าง จนเมื่อดาวเรืองโตขึ้น แต่ตอนนั้นโตไม่ทัน เลยดูแบบรู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง ไปจนจบ ถึงจะดูไม่รู้เรื่องบ้างแต่ก็จำได้ว่าประทับใจมาก สายโลหิตคือละครที่ทำให้ จขกท ชอบวิชาประวัติศาสตร์ อ่านหนังสือพวกนี้ได้ไม่รู้เบื่อ เรียกได้ว่ามีดาวเรืองเป็นต้นแบบก็ว่าได้ ตอนนั้นคงคิดว่าถ้าเราอยากรู้อยากเห็นช่างซักช่างถามเหมือนดาวเรือง จะมีพี่ไกรมาเอ็นดูบ้าง 555

โชคดีที่ได้มาดูสายโลหิตอีกครั้ง เมื่อตัวเองอายุพอๆ กับดาวเรือง ในวัยที่สูญเสียพี่ไกรหรือพลัดพรากจากคนอื่นๆ ที่รักและผูกพันกันมา ต้องขอบคุณผู้จัดเรื่องนี้จริงๆ ที่ทำเรื่องนี้ขึ้นมาอีกครั้ง พอมาดูอีกครั้ง ก็รู้สึกว่าตัวเองโตมาพร้อมกับดาวเรืองจริงๆ ดาวเรืองวัยเด็กที่เจ็บสุดแค่หกล้ม ถูกตี หรือคนพาเที่ยวย้ายไปประจำหัวเมืองเหนือ ดาวเรืองเมื่อโตขึ้นและพบกับความทุกข์ที่ทำให้เข้มแข็งขึ้นหรือความสุขที่ผ่านเข้ามา ดาวเรืองที่พร้อมจะเข้าใจคำสอนของคุณย่าว่าทุกข์หรือสุขอยู่กับเราได้ไม่นาน

เรื่องนี้ต้องชื่นชมนักแสดง คนเขียนบทละคร ผู้กำกับ ทีมงาน ที่ทำให้องค์ประกอบหลายๆ อย่าง รวมเป็นละครที่น่าประทับใจ ถึงแม้ละครจบไปแล้ว ก็ยังอยากกลับไปดูซ้ำอีก สายโลหิตเวอร์ชั่นนี้ทำให้ความคิดและทัศนคติเกี่ยวกับพระเจ้าเอกทัศน์เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น เข้าใจคำว่าประวัติศาสตร์มากขึ้น ประวัติศาสตร์ก็คือประวัติศาสตร์ ขึ้นอยู่กับคนเขียนประวัติศาสตร์และปากต่อปากที่เล่าต่อกันมาเท่านั้น เท็จจริงเป็นอย่างไรไม่อาจทราบได้แน่ชัด สิ่งที่เราปักใจเชื่อไปแล้วในอดีตอาจเปลี่ยนแปลงได้ และสายโลหิตเวอร์ชั่นนี้ทำให้เข้าใจตัวตนของขุนทิพย์มากขึ้น

อยากจะกล่าวชื่นชมนักแสดงทุกคนในเรื่องนี้มากๆ เพราะคนดูอย่าง จขกท จะประทับใจไม่ได้ถ้านักแสดงถ่ายทอดมาไม่ดี แต่ที่อยากกล่าวถึงมากๆ ก็คือ นักแสดงนำอย่าง ดาวเรือง พี่ไกร และขุนทิพย์ ทั้งสามคนสุดยอดมากจริงๆ ขุนทิพย์เวอร์ชั่นนี้ทำให้เกลียด ขยะแขยง สงสาร และเอ็นดูไปพร้อมๆ กัน ใช่แล้วล่ะ เอ็นดู ทั้งที่ไม่น่าจะมีความรู้สึกนี้ได้ 555 อ๊อฟ คือ ขุนทิพย์ที่แสดงให้รู้ว่าคนเราไม่ได้เลวร้ายมาตั้งแต่เกิด แต่ขึ้นอยู่กับการเลี้ยงดู อบรม สั่งสอน และสภาพแวดล้อมทั้งในครอบครัวและบุคคลที่คบหา อ๊อฟถ่ายทอดเป็นขุนทิพย์ได้ลึกมากๆ เรียกได้ว่าถึงแก่นเลยก็ว่าได้ แม้ตัวขุนทิพย์จะเป็นตัวละครที่ไม่น่าประทับใจ แต่ จขกท ประทับใจมากๆ   

พี่ไกร ชอบการใช้น้ำเสียงและจังหวะการพูดของพี่ไกรมากๆ น่าฟังและมีเสน่ห์เป็นที่สุด ร เรือ ชัดมากๆ พอร์ชเป็นพี่ไกรที่มีความเข้มแข็ง มุทะลุ แต่ก็นุ่มนวลไปพร้อมกัน เหมาะกับท่อนนึงของเพลงที่ว่า ออกศึกข้านึกแต่รบและรบ จบศึกข้านึกแต่รักและรักเจ้าเท่านั้น...เดี๋ยวๆ คนละเวอร์ชั่น การแสดงของพอร์ชทำให้เราไม่สนว่าพี่ไกรจะมีหน้าตาเป็นอย่างไร จำได้แค่ว่าคนนี้คือพี่ไกร มีช่วงแรกๆ ที่พี่ไกรแก้มยุ้ยมาก แต่พอร์ชทำให้ จขกท จำภาพได้ว่า พี่ไกรแก้มยุ้ยยิ้มหวานและอบอุ่นมากๆ พอกลับมาจากศึกบ้านระจันยังอุทานในใจ พี่ไกรผอมลงไปมากทีเดียวเชียว ถึงละครจะจบไปแล้ว พอร์ชจะเป็นพี่ไกรที่อยู่ในใจไปอีกนานเลย

ดาวเรือง ต้องสารภาพตรงนี้ว่า เคยได้ยินชื่อผ่านหูมาบ้าง หรืออาจจะเปิดทีวีผ่านตาบ้าง แต่ จขกท เพิ่งรู้จัก นาว ทิสานาฎ ก็เรื่องนี้นี่แหละ ไปอยู่ถ้ำไหนมาก็ไม่รู้ ดูไปดูมา ไปฟอลโล่วอินตาแกรมเมื่อไหร่ก็ไม่ทราบ ไปเปิดกูเกิ้ลค้นหาประวัติไล่อ่านประหนึ่งเป็นแฟนคลับก็หลายครั้ง ต้องชื่นชมจริงๆ ชอบดาวเรืองเวอร์ชั่นนี้มากๆ ตั้งแต่ถดบันได 3 ขั้น ยันเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวของลูกๆ อีก 5 คน นาวถ่ายทอดพัฒนาการของดาวเรืองได้ดีมากๆ ดาวเรืองที่เพิ่งผ่านวัยเด็กมาก็ดูสดใส ยังคงไม่ทิ้งความเป็นเด็กร่าเริงช่างซักช่างถาม พี่ไกรเห็นก็จำได้ว่าเป็นดาวเรืองคนเดิม เมื่อมีครอบครัวพี่ไกรไปทัพ ความเศร้าในสายตาก็ปรากฎ มีลูกก็อีกแบบหนึ่ง เมื่อผ่านเรื่องราวทั้งการพลัดพรากและสูญเสียก็อีกแบบหนึ่ง ค่อยๆ โตขึ้นทีละนิดๆ เป็นตัวนำเส้นเรื่องที่ดีมากๆ ขอชื่นชมจริงๆ

ภาพรวมของเรื่องนี้ดีมากๆ ยกให้เป็นอีกเรื่องที่ดูแล้วประทับใจ (9/10) ด้วยเรื่องราวที่เยอะและจำนวนตอนอาจจะน้อยไป ทำให้บางครั้งบางตอน การตัดต่อฉับไวทำให้อารมณ์โดดไปบ้าง เรื่องราวขาดหายไปบ้าง อยากจะทราบบทสรุปของพระยาพลเทพ ก็ยังไม่ทราบว่าไปได้ดีหรือเปล่าหลังจากเสียกรุง แต่ชอบลำดับภาพเรื่องนี้ดูสวยงามจริงๆ ชอบฉากที่พี่ไกรหาหินตีไฟ เพราะเครียดเรื่องการรบ รวมถึงอีกหลายๆ ฉากที่ไม่ได้กล่าวถึง

ว่าละก็อยากจะย้อนไปดูทั้งหมดอีกสักรอบ จะไปจับตาดูว่าพี่ไกรจ่ายค่ากำไลที่ซื้อให้ดาวเรืองตอนไหน ไปนับว่าพี่ไกรหอมดาวเรืองไปกี่ครั้งตั้งแต่กลับมาจากหัวเมืองเหนือจนกระทั่งก่อนจะไปทัพพิษณุโลก เอะอะขอพี่ชื่นใจ ไม่แปลกที่จะมีลูกถึง 5 คน ถ้าไม่ไปทัพพิษณุโลกคงมีถึง 10 เป็นแน่ แต่ดูฉากในห้องนอนทีไรเหมือนตัวเองเป็นคนสอดรู้สอดเห็นเรื่องผัวเมียเค้าทุกที เฮ้อ