สวัสดีค่ะนี้เป็นกระทู้แรกของหนูถ้าผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ😁
ตามหัวข้อเลยค่ะคือ หนูโดยปกติแล้วเป็นคนติดพ่อ แม่ น้องมากๆ ไม่อยากไปไหนไกลเลย หนูเรียนไกลบ้านตั้งแต่ประถมเลย จนตอนนี้ขึ้นม.5แล้วก็ยังเป็นอาการนี้5555 แล้วยังตั้งคำถามกับตัวเองว่าไปมหาลัยจะอยู่คนเดียวได้รึเปล่า คือตอนนี้หนูมาอยู่บ้านญาติในเมืองเพราะใกล้โรงเรียน อีกอย่างคือหนูเป็นคนขี้เกรงใจมากๆ ไม่กล้าทำอะไรเลย อายบวกเขิน หนูไม่อยากรบกวนพ่อแม่นักเพราะค่ารถไปโรงเรียนแต่ละเดือนสูงอยู่ก็เลยตัดสินใจมาอยู่บ้านญาติดีกว่าเป็นการแบ่งเบาภาระเงินของพ่อแม่ด้วย แล้วความที่หนูติดพ่อ แม่ น้องมากๆแล้ว มักจะเป็นอาการโฮมซิกบ่อยๆ หาตัวช่วยก็แล้วเสิร์ชหาข้อมูลก็แล้วแต่มันดีขึ้นในระดับนึง แต่ก็ยังหงอยๆอยู่ บางทีก็แอบร้องไห้เพราะคิดถึงพ่อกับแม่55555 หนูจะกลับบ้านทุกๆวันศุกร์ ไปโรงเรียนทุกๆวันจันทร์ มันก็ยังไม่พอที่จะให้หายคิดถึงพ่อกับแม่ แล้วอีกทั้งบางครั้งมีงานที่ต้องทำวันหยุดบางอาทิตย์ก็ไม่ได้กลับบ้านอีก ยิ่งเศร้าไปอีก เหมือนความรู้สึกหนูมันอยากอยู่กับครอบครัวกับพ่อ แม่ น้องให้มากๆ จะได้ไม่ต้องมารู้สึกเสียดายเวลาทีหลัง หนูจะกลับบ้านทุกๆปิดเทอม แต่พอใกล้จะเปิดเทอมหนูกลับไม่อยากไปโรงเรียนเพราะต้องห่างจากพ่อแม่อีกแล้วกว่าจะได้กลับมาอยู่ก็อีกหลายวัน บางอาทิตย์ก็ไม่ได้กลับ มันทำให้รู้สึกหดหู่ใจ หงอยๆ แต่ก็ไม่เคยเล่าให้พ่อแม่ฟังเลยกลัวท่านไม่สบายใจเวลาเห็นเราทุกข์ก็เลยเก็บไว้คนเดียวดีกว่า เลยสมัครพันทิปเข้ามาตั้งกระทู้ระบายความรู้สึก เผื่อจะได้ผ่อนคลายบ้าง
ปล.มีข้อแนะนำเสริมแนะนำได้เลยนะคะ ต้องการมากๆ😔😵
ไม่ชอบอาการโฮมซิกเลย
ตามหัวข้อเลยค่ะคือ หนูโดยปกติแล้วเป็นคนติดพ่อ แม่ น้องมากๆ ไม่อยากไปไหนไกลเลย หนูเรียนไกลบ้านตั้งแต่ประถมเลย จนตอนนี้ขึ้นม.5แล้วก็ยังเป็นอาการนี้5555 แล้วยังตั้งคำถามกับตัวเองว่าไปมหาลัยจะอยู่คนเดียวได้รึเปล่า คือตอนนี้หนูมาอยู่บ้านญาติในเมืองเพราะใกล้โรงเรียน อีกอย่างคือหนูเป็นคนขี้เกรงใจมากๆ ไม่กล้าทำอะไรเลย อายบวกเขิน หนูไม่อยากรบกวนพ่อแม่นักเพราะค่ารถไปโรงเรียนแต่ละเดือนสูงอยู่ก็เลยตัดสินใจมาอยู่บ้านญาติดีกว่าเป็นการแบ่งเบาภาระเงินของพ่อแม่ด้วย แล้วความที่หนูติดพ่อ แม่ น้องมากๆแล้ว มักจะเป็นอาการโฮมซิกบ่อยๆ หาตัวช่วยก็แล้วเสิร์ชหาข้อมูลก็แล้วแต่มันดีขึ้นในระดับนึง แต่ก็ยังหงอยๆอยู่ บางทีก็แอบร้องไห้เพราะคิดถึงพ่อกับแม่55555 หนูจะกลับบ้านทุกๆวันศุกร์ ไปโรงเรียนทุกๆวันจันทร์ มันก็ยังไม่พอที่จะให้หายคิดถึงพ่อกับแม่ แล้วอีกทั้งบางครั้งมีงานที่ต้องทำวันหยุดบางอาทิตย์ก็ไม่ได้กลับบ้านอีก ยิ่งเศร้าไปอีก เหมือนความรู้สึกหนูมันอยากอยู่กับครอบครัวกับพ่อ แม่ น้องให้มากๆ จะได้ไม่ต้องมารู้สึกเสียดายเวลาทีหลัง หนูจะกลับบ้านทุกๆปิดเทอม แต่พอใกล้จะเปิดเทอมหนูกลับไม่อยากไปโรงเรียนเพราะต้องห่างจากพ่อแม่อีกแล้วกว่าจะได้กลับมาอยู่ก็อีกหลายวัน บางอาทิตย์ก็ไม่ได้กลับ มันทำให้รู้สึกหดหู่ใจ หงอยๆ แต่ก็ไม่เคยเล่าให้พ่อแม่ฟังเลยกลัวท่านไม่สบายใจเวลาเห็นเราทุกข์ก็เลยเก็บไว้คนเดียวดีกว่า เลยสมัครพันทิปเข้ามาตั้งกระทู้ระบายความรู้สึก เผื่อจะได้ผ่อนคลายบ้าง
ปล.มีข้อแนะนำเสริมแนะนำได้เลยนะคะ ต้องการมากๆ😔😵