7 โมงเช้าวันทำงาน เป็นช่วงเวลาที่ผู้คนพลุกพล่าน
ต่างคนต่างรีบเร่งเดินทาง

ชายคนนึงเนื้อตัวมอมแมม สะพายเป้ใบใหญ่กับกระเป๋าเก่าๆอีกสองสามใบ
เดินมาหยุดตรงร่องน้ำเล็กๆริมถนน วางกระเป๋า ถอดรองเท้า ถอดเสื้อผ้า
เหลือกางเกงในตัวเดียว นั่งลงวักน้ำในร่องน้ำมาล้างหน้าล้างตา ทำความสะอาดร่างกาย
คนที่เดินผ่านไปมาพากันมองแบบงงๆ แต่ก็รีบเร่งเดินทางต่อ

เค้ายังคงนั่งอาบน้ำล้างตัวไปเรื่อยๆ ไม่ได้มองหรือสนใจสายตาใคร จนพอใจแล้วจึงลุกเดินไปหยิบผ้าเก่าๆในกระเป๋ามาเช็ดตัว เลือกเสื้อผ้าที่สะอาดกว่าเดิมมาสวมใส่
บรรจงเปิดกระเป๋าอีกใบ ในนั้นมีกาแฟ แก้วอลูมิเนียมแบบมีหู และขวดน้ำ  เค้าชงกาแฟก๋องเก๋งๆอยู่นาน นั่งละเลียดจิบกาแฟกับบรรยากาศยามเช้าที่เริ่มมีลมหนาวมาปะทะใบหน้า หน้าตาดูมีความสุข

ไปแอบๆยืนมองเค้าอยู่นาน...ในสายตาเราเขาคงเป็นคนเพี้ยนๆคนหนึ่ง
แต่..ในสายตาเขา เราอาจดูเป็นพวกบ้าบอที่รีบตื่น รีบอาบน้ำ รีบแต่งตัว รีบกิน รีบเดิน รีบวิ่ง ทำอะไรซ้ำๆตามๆเหมือนๆกันทุกวันๆก็ได้เนอะ^^