คบกับแฟนมา3ปีครับ
แฟนเอาแต่ใจตลอดเลย ไม่ได้ดั่งใจก็โกรธ พูดผิดยังโกรธเลยครับ เข้าเรื่องเลยนะครับ
คือแฟนเรียนมหาลัย แฟนผมเข้ากับคนอื่นได้ยากมาก เป็นพวกประเภทแบบไม่ค่อยพูดกับใครก่อน แฟนผมมีงานที่อาจารย์สั่งให้ทำ เธอคิดงานไม่ออกครับ ผมก็เสนอให้เธอ ช่วยเธอคิด เป็น สิบๆ เรื่อง เธอก็ไม่เอา จนเธอมาพูดกับผมว่า ไม่ทำแล้ว คิดไม่ออก แล้วที่ผมช่วยเธอคิดละ ?? แล้วเพื่อนเธอมาขอให้เธอไปช่วยงานนี้ครับ แต่เธอไม่อยากไปช่วย เพราะเธอไม่พอใจ ที่เพื่อนไปทำคู่กัน เธอทำคนเดียว แต่ผมก็เสนอเธอนะครับว่าให้ไปคู่กับเพื่อนอีกคนนึง เธอตอบผมว่า ไม่เอา ไม่อยากทำงานร่วมกับใคร เธอถามผมว่าดูชั่วไหมที่ไม่ไปทำงานช่วยเพื่อน ผมก็ตอบไปว่า ใช่ ถ้าในสังคมนะ คนอื่นเค้าก็จะมองว่าเราไม่ดี ช่วยนิดช่วยหน่อยก็ไม่ได้ เธอก็เริ่มโกรธผมทันที ผมเลยพูดอีกว่า แต่ถ้าเอาความจริง ถ้าไม่ว่างจริงๆ ก็ไปไม่ได้อยู่ดี แล้วเธอก็โกรธผมใหญ่เลย คือผมผิดหรอ ที่ผมพูดความจริงออกไป เธอพูดว่า เราจะคอยแต่ช่วยคนอื่นหรอ (ผมไม่เคยเห็นเธอช่วยใครเลย) ไม่เห็นมีใครช่วยอะไรเราเลย ผมเลยถามเธอไปว่า แล้วเคยไปขอความช่วยเหลือจากใครไหมละ

แฟนผมเป็นประเภทแบบ สงสัยอะไรก็ไม่ถาม พอถามแล้วก็เข้าใจยาก กว่าจะเข้าใจ ยังมีอีกหลายเรื่องครับ เยอะจนพ่อ แม่ของเธอเบื่อ เบื่อกับนิสัยเอาแต่ใจ และหยิ่ง ไม่เข้าสังคม เธอชอบเกลียดคนนู้นคนนี้ครับ

ผมควรไปต่อ หรือพอแค่นี้ดีครับ