ก่อนอื่นเลยตอนนี้เราอายุ19ปี เป็นโรคไทรอยด์แบบไม่เป็นพิษมาตั้นแต่ช่วงอายุ17ปี รักษามาเกือบๆ2ปีแล้วค่ะต่อมยังไม่ยุบหรือหายไป ก็เลยตัดสินใจผ่าเลยค่ะ
เราadmit ที่ รพ.เอกชนแห่งหนึ่งเมื่อวันที่22 ต.ค ไปนอนช่วงกลางคืนอาบน้ำสระผมให้เรียบร้อยเลยนะคะ เพราะจะไม่ได้อาบหรือสระอีกนาน พยาบาลเข้ามาเสียบสายน้ำเกลือให้ค่ะปวดๆแสบๆ ใช้เข็มเบอร์20ค่ะ ตอนแรกเห็นก็ตกใจหน่อยๆ พยาบาลบอกว่าปกติของการเข้าผ่าตัดเพราะเวลาเราเป็นอะไรไประหว่างการผ่าฉีดยาเข้าสายน้ำเกลือจะได้เข้าเส้นเลือดได้ทัน เราก็อ๋อๆ
ผ่าตัดครั้งแรกในชีวิตตื่นเต้นมากๆค่ะ กลัวด้วย กดดันอีกต่างหากตอนพยาบาลมารับลงไปห้องผ่าตีห้าครึ่ง ช่วงเวลาลงลิฟท์เป็นอะไรที่ตื่นเต้นมากๆ พอเข็นรถเข้าห้องผ่ามองหน้าพ่อกับแม่น้ำตาไหลเลยค่ะ ร้องไห้เลย ยกมือเช็ดกันเลยทีเดียวคุณหมอ,พยาบาลในห้องผ่าโอ๋กันใหญ่เลยบอก “ไม่ต้องกลัวน๊า กลัวหรอคะ ร้องไห้เลย ไม่ต้องร้องนะเดี๋ยวเสมหะเยอะช่วงผ่า” เราก็เช็ดๆกลั้นน้ำตาไว้พยายามไม่ให้ร้อง
เขาก็ชวนคุยนู่นนี่นั่น ถามนู่นนี่จนเราหายกลัวพอให้เราเปลี่ยนเตียงขึ้นเตียงผ่า พอช่วง6โมงเช้าคุณหมอที่ผ่าไทรอยด์ก็มาถึงค่ะ พอมีคนพูดว่าคุณหมอมาแล้ววว ใจตกไปที่ตาตุ่มเลยค่ะ
พยาบาลเขาก็ช่วยถอดเสื้อเราออกใส่เครื่องวัดชีพจร เครื่องวัดความดัน ในหูได้ยินแต่เสียง ติ้ด..ติ้ด..
เขายกตัวเราขึ้นเพื่อถอดเสื้อไปไว้อีกฝั่ง ช่วงนั้นคุณหมอที่รักษาเราหรือคุณหมอที่จะผ่าตัดเราอ่ะค่ะ เดินเข้ามาพอดี เราก็ยกมือไหว้ เขาก็พยักหน้ายิ้มๆ
สัก5นาทีวิสัญญีแพทย์ก็พูดว่า “เดี๋ยวจะเริ่มให้หลับแล้วนะคะ สูดแก๊สได้เลย”
เราก็หายใจเข้าปกติแต่รู้สึกปวดที่เข็มน้ำเกลือเราก็ขมวดคิ้วแบบเจ็บๆ
หมอเขาก็บอกว่า
”จะเจ็บที่เข็มน้ำเกลือหน่อนนะคะ นิดเดียวๆ”
สูดไปประมาณ3-4ครั้งก็ไม่รู้เรื่องแล้วค่ะ ตาหนักมากๆ พยายามจะลืมตาแต่มันไม่ไหวจริงๆ อยากรู้ว่าเขาจะทำอะไรเราต่อ แต่ฝืนไม่ไหว หลับไปไม่รู้เรื่องอีกเลย เหมือนหลับไปแค่5นาทีเองค่ะ
เดี๋ยวมาต่อนะคะ
ประสบการณ์ผ่าตัดไทรอยด์แบบไม่เป็นพิษ
เราadmit ที่ รพ.เอกชนแห่งหนึ่งเมื่อวันที่22 ต.ค ไปนอนช่วงกลางคืนอาบน้ำสระผมให้เรียบร้อยเลยนะคะ เพราะจะไม่ได้อาบหรือสระอีกนาน พยาบาลเข้ามาเสียบสายน้ำเกลือให้ค่ะปวดๆแสบๆ ใช้เข็มเบอร์20ค่ะ ตอนแรกเห็นก็ตกใจหน่อยๆ พยาบาลบอกว่าปกติของการเข้าผ่าตัดเพราะเวลาเราเป็นอะไรไประหว่างการผ่าฉีดยาเข้าสายน้ำเกลือจะได้เข้าเส้นเลือดได้ทัน เราก็อ๋อๆ
ผ่าตัดครั้งแรกในชีวิตตื่นเต้นมากๆค่ะ กลัวด้วย กดดันอีกต่างหากตอนพยาบาลมารับลงไปห้องผ่าตีห้าครึ่ง ช่วงเวลาลงลิฟท์เป็นอะไรที่ตื่นเต้นมากๆ พอเข็นรถเข้าห้องผ่ามองหน้าพ่อกับแม่น้ำตาไหลเลยค่ะ ร้องไห้เลย ยกมือเช็ดกันเลยทีเดียวคุณหมอ,พยาบาลในห้องผ่าโอ๋กันใหญ่เลยบอก “ไม่ต้องกลัวน๊า กลัวหรอคะ ร้องไห้เลย ไม่ต้องร้องนะเดี๋ยวเสมหะเยอะช่วงผ่า” เราก็เช็ดๆกลั้นน้ำตาไว้พยายามไม่ให้ร้อง
เขาก็ชวนคุยนู่นนี่นั่น ถามนู่นนี่จนเราหายกลัวพอให้เราเปลี่ยนเตียงขึ้นเตียงผ่า พอช่วง6โมงเช้าคุณหมอที่ผ่าไทรอยด์ก็มาถึงค่ะ พอมีคนพูดว่าคุณหมอมาแล้ววว ใจตกไปที่ตาตุ่มเลยค่ะ
พยาบาลเขาก็ช่วยถอดเสื้อเราออกใส่เครื่องวัดชีพจร เครื่องวัดความดัน ในหูได้ยินแต่เสียง ติ้ด..ติ้ด..
เขายกตัวเราขึ้นเพื่อถอดเสื้อไปไว้อีกฝั่ง ช่วงนั้นคุณหมอที่รักษาเราหรือคุณหมอที่จะผ่าตัดเราอ่ะค่ะ เดินเข้ามาพอดี เราก็ยกมือไหว้ เขาก็พยักหน้ายิ้มๆ
สัก5นาทีวิสัญญีแพทย์ก็พูดว่า “เดี๋ยวจะเริ่มให้หลับแล้วนะคะ สูดแก๊สได้เลย”
เราก็หายใจเข้าปกติแต่รู้สึกปวดที่เข็มน้ำเกลือเราก็ขมวดคิ้วแบบเจ็บๆ
หมอเขาก็บอกว่า
”จะเจ็บที่เข็มน้ำเกลือหน่อนนะคะ นิดเดียวๆ”
สูดไปประมาณ3-4ครั้งก็ไม่รู้เรื่องแล้วค่ะ ตาหนักมากๆ พยายามจะลืมตาแต่มันไม่ไหวจริงๆ อยากรู้ว่าเขาจะทำอะไรเราต่อ แต่ฝืนไม่ไหว หลับไปไม่รู้เรื่องอีกเลย เหมือนหลับไปแค่5นาทีเองค่ะ
เดี๋ยวมาต่อนะคะ