_______________________________________

                                     ש
       
         [  ความมืดกลืนจิตร้าง       ลาดับ               ]
         [  เงียบกร่อนหัวใจกลับ    ตื่นก้อง              ]
         [  ครวญคืนค่ำไม่หลับ      ยังห่วง โหยนา   ]
         [  ฝันโลกร้ายร่ำร้อง         ตกห้วงงมจินต์ ฯ ]


                              ...................


ความ...จำเป็นที่ต้อง          แก้ไข
มืด...แปดด้านกวนใจ         โศกเศร้า  
กลืน...กล้ำอัสสชลใส        ทนเก็บ
จิต...ตกตามน้ำเคล้า          อ่อนเปลี้ยเพลียบาง

ร้าง...จากเรือนมักคุ้น         จุนเจือ
ลา...ก่อนออกเดินเรือ        เก่าจ้าง
ดับ...ฤๅทุกขังเหลือ           เวียนทบ ถมนอ
เงียบ...ห่อนสุขเอนกว้าง    บัดนี้แรมรอน    

กร่อน...กัดอรรถจับแจ้ง      เลือนหาย
หัว...ง่วนปวดมิวาย              คิดบ้า
ใจ...จมจ่อมเจียนสลาย       มึนหม่น
กลับ...กลอกจนเหนื่อยล้า   จับไข้จรขื่น

ตื่น...มาเจอภาพซ้ำ             อาเพศ
ก้อง...กลบสรรพวิเศษ        เทพสร้าง
ครวญ...ปองใคร่ปกเกศ       มาช่วย กันเทอญ
คืน...ถิ่นงามเวิ้งว้าง             อาบไล้ประโลมพรำ

ค่ำ...ที่ยาวย่างเยื้อง             ลืมจบ
ไม่...ชอบหวังสิสลบ            แกร่งน้อย
หลับ...เสียเถิดเลือนลบ       หลากภาพ
ยัง...ป่วนปั่นลั่นร้อย             ปรับล้อมแดลวง

ห่วง...ผองเคียงเพื่อนบ้าน    อยู่ดี
โหย...สิ่งธรรมผ่องศรี          เปรื่องแจ้ง
นา...วาล่มจมหนี                  ครืนโค่น คงฤๅ
ฝัน...เฟื่องมลานจริงแล้ง-    กล่อมเกลี้ยงเกยโยก

โลก...มนุษย์อันโหดเหี้ยม    ทารุณ
ร้าย...สิ่งร้ายอย่างจุน           เขี่ยค้ำ
ร่ำ...คำสัตย์มาหนุน             หวังเปลี่ยน
ร้อง...กู่ถ้อยกล่าวย้ำ            แต่ไร้คนถก

ตก...ต่ำเพียงเท่านี้              นฤชาติ
ห้วง...แห่งมารอาฆาต         เข่นล้น
งม...เรืองไขว่งามมาศ         เสาะสืบ ไปนา
จินต์...แห่งแสงหลุดพ้น      จักเค้นธรรมแสดง ฯוะ

_____________________________________