สวัสดีเราชื่อพลอย. เราเป็นคนนึงที่เกลียดพี่ตัวเอง จะหาว่าเราอย่างนั้นอย่างนี้ก็ได้ ถ้าถามว่าทำไมถึงเกลียดพี่ตัวเอง เพราะตั้งแต่ประถม-มัธยมต้น. พี่ของเราไม่เคยที่จะพูดดีๆกับเราเลยพูดแต่กูเมิงซึ่งแรกแทนกัน แต่เราก็ไม่เคยที่จะพูดกูกับเขาเลย. ซึ่งทุกๆครั้งที่เราทำอะไรเขาก็จะเป็นคนที่สั่งเราทำอย่างนั้นอย่างนี้ บางครั้งถ้าทำอะไรไม่ถูกใจก็ด่าเรา
ซึ่งเราไม่สามารถเถียงได้แม้แต่นิดเดียว
ก็มีแตเก็บเอาไว้อย่างเดียว  จนบางครั้งก็คิดถึงเรื่องแบบนี้ทีไรก็นํ้าตาไหลขึ้นมา
เองบางคนคิดว่าก็แค่คำพูด แต่มันไม่ใช่แค่คำพูด คำดูถูก คำนินทา คำด่า บางครั้งก็ชอบจับผิด จนเรารับมันไม่ไหวแล้ว
จนบางครั้งเราอยากจะหนีออกจากบ้าน
อยู่ที่บ้านก็ไม่เคยที่จะมีความสุขแต่ละวันก็ถูกด่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้ ถ้าวันไหนไม่มีเรื่องให้ด่าก็ชอบจับผิดเรา. จนกระทั่งวันหนึ่งเราคิดที่จะพูดในสิ่งที่เขาพูดให้เรา ทั้งๆที่เราไม่ได้
ทำอะไรสักอย่าง เขาเป็นคนหนึ่งที่บ้าอำนาจมากๆสั่งใครทำอะไรก็ต้องทำตามใจเขา
ห้ามผิดคำสั่ง แม้แต่พ่อแม่ก็ยังเถียงไม่ได้
เวลาเขาพูดอะไรใครก็ห้ามเถียง
บางครั้งก็ทำเหมือนเป็นเจ้าของบ้าน
ทีตัวเองจะทำอะไรก็ได้ และห้ามขัดใจเขา
บางครั้งก็พูดว่าเราแบบทำอย่างนั้นอย่างนี้ไม่ได้ก็บอกว่าเราเคยเรียนหนังสือมั้ยเนี้ย
!!!!!ทุกคนช่วยบอกหน่อยคะว่าต้องทำไง!!!!!!
ปล.1อยากถามว่าทุกคนอยากได้พี่ชายแบบนี้มั้ยคะ
2ถ้าถามว่าเคยรักกันมั้ยขอบอกไว้เลยนะคะ
ว่าไม่เคยเพราะเขาไม่เคยที่จะพูดีด้วยเลย
3ถ้าเขียนอะไรผิดก็ต้องขอโทษด้วยนะ
4 ขอคำพูดที่เหมาะแกพี่ชายหน่อยคะ
5 ขอวิธีแก้เครียดหน่อยคะ
6 คุณคิดว่าเราควรทำไงถึงจะมีความสุข
ขอบคุณค่ะ