ตอนสุดท้ายก็มาถึงจนได้ หลังจากตั้งกระทู้บ่นๆไปเมื่อตอนค่อนเรื่อง ก็ตั้งใจว่าเราจะอดทนรอดูฉากไฮไลท์ 2 ฉาก เพราะมันคือฉากจำของเรื่องก็ว่าได้ ละครเรื่องนี้ ถ้าไม่ใช่น้องมิวเล่น เราคงเทไปตั้งแต่ EP.3 แล้วมั้ง  ขนาด EP.8-9 ที่นัทธมนเริ่มใช้พลังจิตแล้ว เรายังดูไม่ค่อยสนุก หลับๆตื่นๆอยู่เลย T^T  


จาก EP.10 2 ฉาก ที่คิดว่าจะได้ดู คือ ฉากสำคัญที่เล่าเรื่องในหลุมหลบภัยอย่างละเอียด ให้เห็นถึงความทรมานในวาระสุดท้ายของชีวิตวรดา ตั้งแต่ฟื้นขึ้นมาแล้วพบว่าตัวเองติดอยู่ในหลุม แบบที่ไม่ใช่ตัดสลับให้นัทเล่า หรือ ฝันบ่อยๆอย่างที่เป็น กับ ฉากที่นัทธมน ตั้งใจพากฤตย์ เข้าไปในห้องเก็บของ พร้อมกับเฉลยความจริง เอ๊าาา ผิดหวังไปอี๊กกก ไม่มีความบิ้วอารมณ์คนดูอะไรเลย ฉากในหลุมอยากดูยาวๆ กลับเล่าสั้นจุ๊ด ฉากปล่อยพลังแก้แค้นกฤตย์ ก็ดูยืดยาด ไม่เร้าใจ ไม่สะใจไปกับนัทเลย ขอโทษเถอะนะคะ ไม่รู้ว่าเป็นที่บทมันแย่ หรือ ผกก.ไม่ขยี้ แต่การแสดงของพี่ติ๊กฉากนี้ ไม่สื่ออะไรเลยให้ตายเหอะ -“- เราไม่รู้สึกถึงความ “ยอมทุกอย่าง” ของกฤตย์เลย ซึ่งจริงๆ กฤตย์ปล่อยวางทุกอย่างแล้ว หลังได้รู้ความจริง นัทจะลงโทษยังไงก็ได้ ยอมแล้วเพื่อชดใช้ในสิ่งที่ตัวเองไม่ได้ทำ แต่ก็เหมือนมีส่วนร่วมให้เกิดขึ้น ตั้งแต่ดูมาทั้งเรื่อง พี่ติ๊กเพิ่งจะทำให้เรารู้สึกว่าเอออ ฉากนี้เข้าใจว่ากฤตย์รู้สึกยังไง คือ ฉากที่นั่งหน้าซีดๆเหมือนหมดแรงในห้องลับ ตอนกำลังอธิบายกับนัทนั่นแหละ


บทละครโทรทัศน์เรื่องนี้วายป่วงในเรื่องของเหตุและผลมาก เราไม่เข้าใจว่า คนเขียนบท ตีโจทย์ไม่แตกเพราะอะไร ความสนุกของเรื่องนี้คืออะไร ความรู้สึกของกฤตย์และนัทธมน รวมถึงวรดาด้วยเอ้า มันซับซ้อนนะ กลับกลายเป็นตัวละครที่เหมือนลมเพลมพัด จับทางไม่ได้ตั้งแต่ต้นเรื่องยันจบเรื่อง  บางฉากนัทธมน ก็เหมือนจะแค้นเพราะรับรู้เรื่องที่เกิดกับตัวเองในชาติที่แล้ว บางฉากก็ทำตัวเหมือนเป็น best freind ของวรดา เจ็บแค้นแทนเค้าไปอีก


ดูเผินๆในหลายๆฉากเหมือนจะไม่ได้เปลี่ยนแปลงบทสนทนาจากในนิยายมากนัก แต่...คนเขียนบทก็สลับไดอาล็อค เพิ่มบทไปมา จนความรู้สึกระหว่างบรรทัดที่สามารถขยายอารมณ์และความต้องการของฉากนั้นๆผิดไปจากสิ่งที่ควรจะเป็น เรียกสั้นๆว่า ปรับบทจนเหมือนจบไม่ลงเลยอ่ะ บิดทั้งคาแรคเตอร์ บิดทั้งอารมณ์ของฉาก


10 ตอน ควรจะเฉลยความจริงได้แล้ว ก็ยังลากวนไปวนมา บทสนทนาก็ยังทำให้นัทธมนรู้สึกเหมือนเป็นบุคคลที่ 3 อยู่ดี มาแก้แค้นให้วรดา ไม่ได้มีอะไรติดค้างกันระหว่างกฤตย์กับนัท เพื่อออ! ถ้าเราไม่ได้รู้สึกเจ็บแค้นเอง เราจะแก้แค้นให้คนอื่นทำไมมมม นัทธมนในฉากนี้ต้องเลือดเย็นมากๆ กฤตย์พูดอะไรก็ไม่ฟังแล้ว  เกิดมาเกือบ 20 ปีเพื่อรอ D-day วันนี้ไม่ใช่หรอ แต่พอกฤตย์ที่สลบไป ฟื้นขึ้นมาเรียกชื่อปุ๊บ เอ๊าา รีบเดินมาหาเค้าเลยอ่ะ สีหน้าแบบดูเสียใจไปอีก คนดูสับสนไปหมดทั้งอารมณ์พระเอกนางเอก  


ไอ้เรื่องเหตุและผลนี่ คนดูไม่ได้จุกจิกนะคะ แต่ถ้าสมมติกฤตย์ตายจริงๆ นัทได้ถูกจับติดคุกแน่ รอยนิ้วมือที่กุญแจเต็มไปหมด ในนิยายนางเอกวางแผนแม้กระทั่งให้พระเอกเป็นคนเปิดประตู ไม่ทิ้งร่องรอยไว้เลย นัทมายอมรับกับตัวเองก็ตอนหลังปิดประตูห้องเก็บของนะ ว่าสุดท้ายสิ่งที่แก้แค้นไป ตัวเองก็ยังรักผู้ชายคนนี้อยู่ดี เพราะกฤตย์ดันไม่ส่งเสียงร้องขอให้ช่วยเลย จากที่คิดว่าชนะแน่ นัทถึงรู้ว่า ไม่มีคนชนะในเกมส์นี้เลยต่างหาก แต่นัทธมนคนเข้มแข็ง ก็ยังเดินตามแผน ทุกอย่างยังคุมเกมส์ได้ นัทเวอร์ชั่นนี้ หลุกหลิก ร้อนรนอย่างบอกไม่ถูก


ไม่นับอีกหลายๆฉากที่เรื่องเดินแบบโฉ่งฉ่างมากๆ อยากจะทำให้เป็นละครสืบสวน แต่เขียนบทได้แบบไม่มีชั้นเชิงเลยแฮะ นึกอยากจะให้ลินจันทร์พูดได้ ก็พูดซะเฉลยทุกอย่าง ไม่ให้พูดไปเลยล่ะว่าใครฆ่าวรดา -“- ที่ลินจันทร์ไม่ยอมพูด มันมีสาเหตุนะ ปมของคนที่ปากเปราะ ว่าร้ายคนอื่นไปทั่วเหมือนคนปากไม่มีหูรูดแบบผานิต เกิดมาชาตินี้ เลยเหมือนเด็กที่อมความผิดไว้คับปาก  พอมาสำนึกผิดได้ตอนท้าย นัทให้อภัยแล้ว ถึงยอมพูดนั่นล่ะ

เกตุมณีกับปิติ โกรธกันแทบตาย นึกจะหายโกรธกันเพราะลูกหนีออกจากบ้าน ก็ หายเลย!  หรือ กฤตย์ที่แค่ขาหัก แถมติดอยู่ในห้องแค่ 1 วัน ร่างกายผู้ใหญ่ก็น่าจะทนหิวได้ระดับนึง แต่พอนั่งรถพยาบาลมา มีหัวใจหยุดเต้นจนพยาบาลต้องปั๊มหัวใจ มันใช่หรอออคะ


นอกจากน้ำฝน ในบทแกมแก้วแล้ว เรื่องนี้บททำร้ายนักแสดงหนักมากกกกก แม้แต่น้องมิวที่เป็นนางเอกของเรื่อง เราชอบพัฒนาการของน้องมิวในเพชรกลางไฟกับรากนครามากกกก ชอบทั้งน้ำเสียงที่ใช้ และ วิธีการแสดงออกของตัวละครที่ละเอียด พอเหมาะกับคาแรคเตอร์ตัวละคร  แต่เรื่องนี้ ทั้งวรดาและนัทธมน มิวไม่สามารถทำให้เรารักตัวละครนี้ได้เท่าไหร่ หรือ อยากกลับไปดูรีรันได้เลย ยังดีที่ฉากดราม่าของมิวยังไว้ใจได้เสมอ ส่วนฉากที่ดีที่สุดในเรื่องนี้ ก็ในหลุมหลบภัยที่ได้ดูแบบขยักขย่อนนั่นแหละ  เสียดายยยยย


บทพระเอกที่ดูเป็นคนหนุ่มใจร้อน ปากว่ามือถึง เอะอะจูบ เอะอะกอด เดี๋ยวแอบรอดรั้วมาหา ไม่สมกับที่เป็นลูกดีเลย มันมีวิธีแสดงออกได้อีกหลายอย่างเพื่อให้รู้ว่ากฤตย์รักวรดานะ แถมพอมาเจอนัทธมน กฤตย์ก็ยึดนัทเป็นตัวแทนวรดาไปซะเฉยๆ


การที่ได้พระนาง A-list เสื้อผ้า หน้าผมดี โลเคชั่นสวย แต่เปลี่ยนแกนเรื่อง ตีโจทย์ไม่แตกจนจ้องแต่จะปรับบทจนวายป่วงขนาดนี้ ไม่ต้องเอาคนที่เคยอ่านนิยายมาวัด หรือ คนที่เคยดูเวอร์ชั่นก่อนๆมาวัด มันก็บอกได้ว่า ด้วยแรงอธิษฐาน เวอร์ชั่น 2018 ไม่ถูกใจคนดู เรตติ้งเรื่องนี้ก็แปรผันตามความสนุกของเรื่องนั่นแหละ  ถ้าผู้จัดละครกลัวการรีเมคขนาดนี้นะคะ ต่อไปก็ไปซื้อบทประพันธ์ใหม่ๆ หรือ แต่งบทใหม่ไปเลยดีกว่าเนอะ