คือผมไม่กล้าทำดีทั้งที่เป็นคนจิตใจเเบบชอบทำดีมากทำไม่เราไม่กล้าทำนะ วันนี้เราเจอผญ. เเบบรอข้ามถนนตอนเเรกฝนตกหนักมาก ในใจคือเเบบเห็นใจผช คนหนึ่งเหมือนกันว่าเเบบไม่มีร่มเเต่เขาวิ่งไวมาก ยังกับนักวิ่ง วิ่งข้ามถนนโหเเบบไวมากอะพริ้วมาก เขาเดินไปอีกทาง ส่วนผมอยู่ใกล้ๆผญไม่มีร่มเขาเปียกมากเเต่ผมเเบบในใจอยากจะช่วย มาอยู่ร่มเดียวกันเเต่ไม่กล้า !! กลัวเเบบคิดไรเปล่าววะในใจ เเบบเรารู้สึกเเบบผิดอะ เครียดมากที่ไม่กล้า คือตอนนั้นเราหน้าเครียดมากจะชวนดีไหมวะ ในใจมี 2 ใจ อีกใจก็เเบบเอ้ยคนอื่นมองเรายังไงวะ ตอนนั้นคนมันยังน้อย คนมองว่าเเบบ จีบเขาปะวะ ไรประมาณนั้น
ก็อีกใจเเบบจะชวนมา เธอๆมาอยู่ร่มกับเราก่อนก็ได้ เขาก็เเบบไม่ได้สวยไรนะเเต่เราสงสารมากในใจ เเต่คือไม่กล้า จะพยาพยามเเบบเเต่ใจไม่กล้า พอมีคนมามันก็ไม่มีใครสนใจเขาต่างคนก็ต่างอยู่ตัวเอง ผมยิ่งไม่กล้าคนเยอะขึ้น รู้สึกผิดหวังในตัวเองเสียใจมากๆ ที่ไม่กล้าช่วยเหลือคน ผมเคยยืนเปียกเเบบเขาเหมือนกันครับเมื่อก่อนไม่ได้พกร่มมาเรียน เคยเเบบเปียกอยู่ตัวคนเดียวเเบบนี้เหมือนกันเเบบนึกถึงตัวเองตอนที่ไม่มีใครช่วยเเบบนี้เหมือนกัน