งานก็เข้า ชีวิตก็เหมือนเจอมรสุม มีแต่ความวุ่นวาย อุปสรรคมาต่อๆกันจนแทบไม่ได้หยุดพัก  สภาพจิตใจเปราะบาง ความคิด ความอ่านก็สับสนวุ่นวาย ร้อนรนไปหมด  


ทำใจ"ลำบาก" ว่าจะสนับสนุนโค้ชคนนี้ต่อไปดีมั้ย ฟุตบอลที่เคยดูสนุก... มันเลยไม่สนุก ก็คาอยู่ที่ 10 ซะขนาดนี้ คงอาศัยร่มใบบุญคุณควีน P. , และชาวเราแมนยูไนเต็ดเกรียนแตก 2-3 คนต่อไปสักพัก

พวกเค้ายืนหยัดได้อย่างสง่างาม คอยมาแก้ต่างให้ชาวเราทุกคน สู้เพื่อเกียรติภูมิสโมสร  ศักดิ์ศรีสโมสรนั้น...มีความสำคัญเหนือสิ่งอื่นใดนะ จิตวิญญานแห่งชัยชนะทำให้เราจมไม่ลง ยังคงหลอกหลอนในใจเราทุกค่ำคืน เราจึงเกิดมโนภาพว่า "เรายังคงมีลุ้น"
" เรายังคงมีลุ้น "
" เรายังคงมีลุ้น "
  ....

แต่ความจริง , ชีวิตจริง...สำคัญกว่า ขอหลบเข้าป่าไปปลูกต้นตาลเยียวยาสักพักนึงนะคะ
มีต้นตาล ต้นสน + การทำหมันกระต่ายนา รวมถึงธุรกิจช้อนลูกน้ำส่งออกไปมาเลย์ มันเริ่มยุ่งจริงๆค่ะ

ลิเกไปต่อค่ะ โรงลิเกคงไม่ร้าง คงไม่ถึงกับไม่มีคนดู เพราะยังมีเกรียนชาวเราแมนยูไนเต็ด ยืนหยัดไว้ 2-3-4 คน มันก็เพียงพอ...ที่จะเล่นตลกให้ชาวห้องศุภดูแล้วล่ะค่ะ