เราเป็นนักเรียนในโรงเรียนประจำแห่งหนึ่งค่ะ มีรูมเมทคนนึงที่เขาบอกว่าเขาน่าจะเป็นโรคทางจิตเช่น โรคซึมเศร้า หรือว่า ไบโพล่าอะไรพวกนี้ และมักจะทำร้ายตัวเองและนำมาให้ดูค่ะ แต่นั่นก็ไม่ใช่สิ่งที่เป็นปัญหาสำหรับเราเพราะเราไม่รังเกียจหรือว่ากลัวโรคแบบนี้ค่ะ แต่ปัญหาคือ เขามักจะพูดหลายๆอย่างที่กระทบกระเทือนจิตใจเราบ่อยครั้งมาก บางครั้งก็ต่อว่าเราว่าเป็นแบบนั้นแบบนี้ ซึ่งเราก็ไม่รู้หรอกนะคะว่ารูมเมทคนนี้เป็นโรคซึมเศร้าจริงรึเปล่าแต่คำพูดของเขามันทำให้เราเจ็บเหมือนกันนะเราอยากจะร้องไห้ อยากจะทำอะไรแบบนี้เหมือนกัน แต่เราก็พยายามข่มอารมณ์ทำได้ดีที่สุดก็แค่ทำหน้านิ่งๆไม่ตอบอะไรเขาไป ทั้งๆที่ในใจมันเสียใจมาก อยากร้องไห้ออกมาดัง แต่ก็มีคำพูดของเพื่อนดังขึ้นมาในใจตลอดว่า"เราว่าเราเป็นโรคซึมเศร้านะ" เราก็ได้แต่ทนๆกับมันไป ปรากฎ ว่าเย็นวันนั้นเพื่อนคนนี้ก็มาบอกเราว่า"รู้มั้ยวันนี้เธอทำให้เรารู้สึกแย่มากนะตอนนั้นหนะ" คือเราก็ไม่รู้จะทำยังไงดีค่ะ เราพยายามทำตัวเข้มแข็งเผื่อไว้ให้เพื่อนพึ่งพาไม่ไหวแล้วจริงๆ  ก่อนหน้าที่เราจะตัดสินใจสอบชิงทุนมาโรงเรียนประจำที่นี่เพราะว่าเรามีปัญหากับครอบครัวนี่แหละค่ะ ตอนนั้นเราเป็นหนักมาก ทั้งทำร้ายตัวเอง ทั้งคิดพยายามจะหาวิธีการฆ่าตัวตายซ้ำแล้วซ้ำอีกทุกวัน ทั้งเก็บตัวหลบตัวอยู่ในห้อง ตอนนั้นเราคิดว่าถ้าเราไปให้ไกลกับครอบครัวปัญหานี้น่าจะหมดไป ไม่ต้องเจอหน้ากันทุกวัน ไม่ต้องมามีปัญหากัน  แต่ว่าตอนนี้เหมือนกับว่าความคิดแบบนั้นมันจะยังไม่หายไปเลยค่ะ มีครั้งนึงพ่อของเราโทรมาบอกเราว่าทะเลาะกับแม่ของเรา เพราะว่าเราเป็นต้นเหตุเราต้องรับผิดชอบ วันนั้นเราร้องไห้ทั้งคืนเลย แล้วในสมองก็มีแต่เรื่องว่าเราไม่น่าเกิดมาเลยถ้าเราไม่เกิดมาพ่อกับแม่ก็คงจะรักกันดี เราน่าจะตายๆไปซะ และ ความคิดแบบนี้ก็ยังคงหลอกหลอนเราเรื่อยๆ วันนั้นเราก็ทำได้แค่แอบร้องไห้ไม่ให้รูมเมทคนอื่นรู้  ซึ่งตอนนี้รูมเมทอีกคนนึงก็มายอกว่าเขาเป็นโรคซึมเศร้าอีกและยังมักจะโทษว่าเราเป็นต้นเหตุที่ทำให้เขารู้สึกแย่ เหมือนที่เราเล่าไปตั้งแต่ข้างบนนะคะ  ตอนนี้เราเองก็ไม่รุ่จะทำยังไงดี เพราะว่าเรเราพยายามจะทำตัวให้เข้มแข็งเพื่อดูแลเพื่อนให้ได้ แต่เราเองก็ยิ่งไม่ไหว รู้สึกฝืนและอ่อนแอลงทุกครั้งที่พยายามจะทำตัวเข้มแข็ง รู้สึกฝืนมากๆเลยด้วยค่ะ โดยเฉพาะเวลาที่เราพยายามจะเข้าไปฮีลเพื่อนแต่เพื่อนก็หันมาและเมินเรา เราพยายามจะเข้มแข้งต่อไปไม่ไหวแล้วค่ะ แล้วยิ่งตอนนี้ความคิดกับอาการแบบเก่าๆก่อนที่เราตัดสินใจมาเรียนที่นี่ ก็กลับมาอีกแล้วค่ะ มันทั้งรู้สึกอยากตาย ไม่รู้จะอยู่ไปทำไม เกรดก็ตกอีก ไม่ตรงกับความคาดหวังของทางครอบครัว สิ่งที่เคยชอบก็ไม่รู้สึกชอบหรือสนุกกับมันอีกแล้ว เราไม่รู้จะจัดการกับความรู้สึกตอนนี้ของเรายังไงเลยค่ะ เลยอยากจะต้องการถามว่าถ้าเรารู้สึกแบบนี้ควรจะทำยังไงดีคะ