ตอนแรกคุยกันแซวกันเรื่องเล่นกีฬาแบท เราบอกว่าไหนว่าเล่นแบทเก่งไม่เห็นมาเล่นกับเค้าเลย พอดีวันก่อนได้ยินแฟนบอกว่าเค้าเล่นแบทได้ดี แต่ไม่อยากเล่น ชอบเล่นตะกร้อมากกว่า วันนี้เค้าเห็นเราตีแบทกับพี่ที่ทำงานเค้าบอกว่าเราเล่นอ่อนมาก บางลูกง่ายๆก็รับไม่ได้นี่แค่ใช้หางตามองนะไม่ได้มองตรงๆ ยังดูออกเลย เราเลยบอกว่าที่ตัวเองเตะตะกร้อไม่ข้ามตาข่ายล่ะเค้าก็ยืนดูเหมือนกันไม่ต้องใช้หางตาเลยเพราะตั้งใจมอง 555 เรื่องไม่จบแค่นี้ สักพักเค้าก็โมโหบอกว่าเราทำได้อย่างเค้ามั๊ย ตัวเราทำอะไรได้บ้าง เค้าบอกว่าเค้าเล่นกีฬาได้ เล่นดนตรีได้ ระดับเบสิค ทำงานเงินเดือนมากกว่าเรา (ต้องบอกก่อนว่าเราทำงานตำแหน่งการเงิน เงินเดือนก็ 17,000+++ ส่วนแฟนเป็นพนักงานขับรถร่วม รายได้ก็คิดตามเที่ยว วีคนึกประมาณ 17,000++ แต่ไม่เกิน 20,000 เดือนนึงก็สามหมื่นกว่าบาท) แต่เรื่องการศึกษาเค้าไม่นับเพราะเราจบสูงกว่า เค้าถามว่าทำได้มั๊ย ทำอะไรเป็นบ้างพูดมา เราถามว่าอยากรู้ไปทำไม เค้าเลยสวนกลับมาว่าไม่อยากบอกหรือทำไรไม่เป็นกันแน่ อ่อนแอก็แพ้ไป กระจอก คำหยาบคายที่แรง เจอประโยคหลังสุดถึงขั้นสตั๊นน้ำตาคลอเบ้าเลย เราเลยถามเค้าทำไมถึงพูดแบบนี้ ทำไมดูถูกขนาดนี้ไม่ให้เกียรติบ้างเลย เค้าบอกว่าที่ดูถูกเพราะอยากให้ทำอะไรเป็นไง (เราทำอาหารเป็น เล่นกีฬาได้บางอย่างแต่ไม่ถึงขั้นว่าเก่งจนชำนาญ ตอนนี้กำลังหาเรียนเพิ่มทักษะภาษาอยู่ เค้าก็พูดว่าทำได้หรอหรือแค่คุยเฉยๆ) และถ้าทำได้ต้องทำให้ได้มากกว่าเค้าหรืออยู่ในระดับที่สูงกว่าเค้าด้วย เค้าเคยโดนดูถูกมาก่อน แต่เค้าทำได้เพราะเอาคำดูถูกเหล่านั้นมาเป็นแรงผลักดันให้ทำสำเร็จ เราเลยถามกลับว่าแบบนี้ถ้าใครล้มก็รอเหยียบซ้ำเลยดิ เค้าบอกเลยว่าใช่ เพราะทำไมได้ไง ทั้งๆที่ความสามารถคนเรามันต่างกัน คือพูดง่ายๆเลยเค้าอยากให้เราทำอะไรได้มากกว่าเค้าว่างั้นเถอะ แต่คำพูดเค้ามันทำให้เรารู้สึกแย่และโคตรเสียใจ อีกอย่างเค้าไม่ควรแม้แต่จะคิดไปดูถูกใครแม้ว่าตัวเค้าเองจะเคยโดนมาก่อนก็ตาม แล้วเพื่อนๆมีความเห็นกันอย่างไรบ้างคะ

#กระทู้ครั้งแรกอาจจะยาวมากไปนิดนะคะ
#ขอบคุณทีเสียสละเวลาอ่านนะคะ