สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา ไม่คิดว่าวันนึงจะได้มาตั้งกระทู้พันทิป ขออนุญาตระบายบอกเล่าเรื่องราวความรักของเราลงในพื้นที่นะคะ เราอายุตอนนี้32ปีค่ะ เราเคยมีแฟนแต่ก็ผิดหวังมาตลอด(โดนเททิ้ง) กับคนนี้ที่เพิ่งเลิกกัน เราก็คิดว่าเขาจะเป็นคนสุดท้ายที่จะสร้างครอบครัวด้วยกัน แต่แล้ว...เข้าเรื่องค่ะ พี่บี(ชื่อภษาอังกฤษ แปลไทยว่า คู่หู) อายุมากกว่าเรา2ปี เคยเจอกันก่อนนี้ปี2558 ช่วงเวลาแค่1-2ชั่วโมงนั่งคุย หลังจากนั้นเรามีไลน์กันและกัน แต่ไม่ได้ติดต่อไปเพราะเขามีแฟนอยู่แล้ว ถามว่าเราทำงานทำการอะไร งานออฟิศปกติค่ะกลางวัน กลางคืนเรามานั่งเป็นพีอาร์หน้าเค้าเตอร์คอยโปรโมทร้านสปาและทำบัญชีค่ะ พี่เขามาเที่ยวเลยเจอกัน ก็ไม่ได้อะไร หลังจากนั้นผ่านไป ปี2560 เราเจอกันอีก พี่เขามาทักค่ะ เราก็จำไม่ได้ เพราะเขาผอม พอถามชื่อไป ก็เลยจำได้เมื่อก่อนอ้วนนี่นา เขาบอกว่า ลดนน.เพื่อแฟนเขาจะขอแฟนแต่งงานไปลงเรือทำงาน เก็บเงิน กลับบ้านมาแฟนเขาหนีไปแล้ว เสียใจมากเลยเที่ยวดื่มกับเพื่อนมาเจอเราที่ยิมอีกครั้ง เลยทักทาย ก็คุยกัน เลยว่าเข้ากันได้ ต่างไม่มีใคร เลยคบกันดู เขาพาเราไปแนะนำกับที่บ้าน ซึ่งโอเค พ่อแม่ญาติพี่น้องเขาบอกว่าเหมือนเราอยู่มานาน คุ้นเคยกับเรามาก ก็เอ็นดูเราดีค่ะ คบไปได้2เดือน พี่เขามาขอยืมเงินเราจำนวน1.6แสนบาท เราก็ถามว่าทำอะไร พี่บีเขาก็บอกว่า รถไปฝากไว้(Benz e250) ถ้าเราให้ยืม เขาได้เงินมาเขาจะคืนให้ เราก็ตกลง ด้วยความไว้ใจ เชื่อใจ และคำว่ายืม ต้องมีคืนไม่ได้ขอไปเปล่าๆ เลย หลังจากเอารถออกมา ก็ได้ใช้งานบ้าง เขาบอกให้เราไม่ต้องไปทำงานทุกอย่าง บอกให้ว่าจะเลี้ยงดู ได้เงินจากที่พ่อเขาทำจะแต่งงาน เปิดฟิตเนสกัน สร้างครอบครัวกัน เราจะไปทำงานก็ห้ามจนเราไม่ได้ไป เวลาไปไหนพาไปด้วย หวงห่วง ตัวติดกันตลอด หลังจากนั้นเราเริ่มเห็นปัญหาบ้านเขามันเริ่มออกมาเรื่อยๆ ค่ารถก็มา ค่าน้ำไฟอินเตอรเน็ตค่าโทรศัพท์รายเดือน  สารพัด บางทีเขาเอาสร้อย แหวนไปโรงจำนำ เพื่อเอาเงินมากินเที่ยวใช้ แม่เขาก็เริ่มถามว่าเราไม่ทำงานหรอพี่บีเมื่อไหร่จะไปลงเรือ ได้ถามเขารึป่าว ค่าใช้จ่ายมาเรื่อยๆเงินหมุนไม่ทันนะ เราบอกว่าเราจะไปทำแต่พี่บีเขาไม่ให้ไป บอกให้รอเงินพ่อจะได้เงินแล้วจะได้ลงทุนทำฟิตเนสกัน แม่เขาก็บอกว่าเออดีแล้ว ไม่ต้องไปทำงานหรอกได้เงินมาจะตบแต่งให้เป็นเรื่องเป็นราวเลย หลังคุยจบ เราก็เดินไปคุยกับพี่บีในห้องบอกว่า แล้วพี่ไม่ลงเรือแล้วหรอคะ พี่บีก็ตอบว่า ก็พ่อแม่บอกเองวันที่กลับบ้านมา บอกว่าจะมีเงินเข้ามาหลายล้านยูโร พี่ไม่ต้องไปทำงานเรือแล้ว พี่เลยเอาเงินไปดาวน์รถในฝัน(Fair Lady) แล้วใช้เงินกินเที่ยวเพราะอกหัก เลยต้องเอารถไปไว้ (รถที่ยืมเงินเราไปเอาออกมา) ก่อนมาเจอเรา เราฟังแล้วก็ไม่เข้าใจค่ะ แต่ก็เออๆไป หลังจากนั้นเวลาไปทานข้าวหรือไปทำบุญ ไปเดินเที่ยวไหน เขาจะลงรูปแบบตั้งค่าไว้ไม่ให้แม่เขาเห็นค่ะ กลัวแม่ว่า เขาก็บอกว่าทำไมแม่เขาไม่ปลงบ้างจะไม่ให้ไปเที่ยวไหนบ้างหรือ อยู่บ้านก็บ่นเขา ไม่สบายใจ แต่เวลาแม่ไปด้วยไม่บ่น แต่ก็มีทะเลาะกันบนรถนะคะ คราวนี้เวลาญาติเขามาก็มานั่งเล่นคุยกับเราสนุกๆกัน แม่เขาก็จะมาเรียกออกไป บางครั้งแม่เขาเคยบ่นนินทาญาติ ให้เราฟังก็จะบอกเราว่าอย่าไปพูดนะ อย่าบอกนะ เรื่องพี่บียืมเงินเราก็อย่าบอกไปนะ หลังจากนั้น ก็จะมีปัญหากันตลอดค่ะ แม่ทะเลาะกับพ่อ ทะเลาะกับลูก เรายังโดนหางเลขไปด้วย เราอยู่ของเราไม่เคยทำให้เดือดร้อน ไม่เรียกร้องใดๆ ก็ยังโดนตำหนิ หาว่าเราเป็นลาว เวลากินส้มตำกับพี่เขาก็บอกว่าเหม็นปลาร้า พี่เขาก็กินนะคะ บอกว่าลูกลาว เราไปขายของกับเพื่อนหาเงินค่าขนมตัวเราเอง พี่บีเราก็เคยชวนไปแต่เขาอ้างไม่ไปบอกว่า พี่ไปก็มีค่าน้ำ กาแฟ บุหรี่ ไม่อยากไปเปลืองให้เราไป พอเราไปก็ไลน์หาจิกให้รีบกลับ แม่เขาก็อวยพรแปลกๆบอกว่าขาย500ใช้1,000หมดนะ เราก็ไม่อะไร สรุปก็ขายดีได้เยอะ แม่เขาเคยว่าใส่หน้าเราว่าเมื่อก่อนเขาเปลูกคุณหนูใช้ของแบรนดเนมทานข้าวนอกบ้านร้านอาหารหรูต้องไปไม่ซื้อของลดราคา(แต่เห็นเขาซื้อของsale50%up) ต้องไปสังสรรค์ทุกวัน บอกว่าเขาผู้ดี เราดูตลาดๆ (เราได้ยินเขาบ่นด่าหยาบคายบ่อยๆมากกับพ่อและพี่บี)จนเราอึ้ง งงว่าเราพูดอะไรผิด แค่เราถามว่า ทำไมถึงออกไปทานข้าวนอกบ้านบ่อยๆคะ และบางครั้งทะเลาะกับพี่บีนิดหน่อย เขาก็ไปฟ้องแม่ ทำให้แม่เขาเกลียดเรารึป่าว เราพูดจาดีไม่เคยก้าวร้าว แต่เขาไม่ได้เห็นเราดีเลย คราวนี้พ่อเขาตรวจพบมะเร็งอีกต้องให้คีโม และแม่เขาเสนอให้ไปรับยาหมอแสง พี่เขาก็ชวนไปเราก็ไปลำบากไม่บน เราเต็มใจ และถือโอกาสพูดคุยระบายปัญหาให้กันฟังสองคน เขาก็พร่ำพูดว่าถ้าไดเงินมาจะยังงั้นงี้ เราก็ฟังแต่เราไม่ตื่นเต้นแล้วค่ะ มันต้องมีหนทางให้เขาได้ทำงานที่จริงจังสักที ไม่งั้นก็พยายามเกลี้ยกล่อมให้ไปลงเรือ เขาก็อ้างพ่อแม่ต้องดูแลและไม่ไป คบกันมาได้มีทะเลาะกันบ้าง สุดท้ายเขาก็มาบอกว่าดีกันนะที่ทะเลากันมันคือความฝัน เขารักเรายังงั้นงี้ หลังจากนั้นเราอยู่เฉยๆไม่ได้เลยออกไปสมัครงานค่ะ ได้งานทำที่บริษัทแถวอ่อนนุชเริ่มต้นชีวิตงานใหม่ เป็นกราฟฟิกดีไซน์ค่ะ ทำ9โมงเลิก5โมงเย็นแรกๆพี่เขาหวงห่วงมากโทรตามหลังเลิกเงานทุกวัน ก็รอทานข้าวด้วยกัน คอลคุยกันตลอด เขาก็ไท่อยากให้ไปแต่ก็พูดกันด้วยเหตุผลว่าเราต้องทำงานนะพ่อแม่เราก็ต้องใช้เงิน วันเกิดเขาเราเตรียมของขวัให้ แต่เขากับแม่เขาว่าเราว่าไม่ไปอวยพรให้หน้าเฟสบุ๊ค เราบอกว่าเราตื่นเช้ารีบไปทำงานแต่เตีรยมของขวัญไว้ให้นานแล้ว ไม่เคยลืม จนทุกสันนี้ได้ยินจากญาติเขาว่าเราอยู่เลยเรื่องไม่อวยพรวันเกิดเขา เขาขอเลิกกับเราหลังวันเกิดเขาได้5วันค่ะ เหตุผลสารพัดว่ารับไม่ได้ที่เราเคยทำพีอาร์ย(อยู่มาปีกว่าทำไมพูดแบบนี้ คบกับพี่เขาเราก็ไม่ได้กลับไปทำเลยไหปไหนกับพี่เขาตลอดค่ะ ) ว่าเราว่าทำให้บ้านเขาแย่ฐานะไม่ดีเพราะเรา ก่อนนี้เขาอยู่อย่างดีกินดี เขาบอกสมัยคุณตาเขามีบ้านหลังใหญ่อยู่กันใช้ของแพงหรูหรา พอคุณตาเสียต้องจำใจขายบ้านเพราะมีหนี้สินเยอะ เศรษฐกิจฟองสบู่กิจการพ่อพี่เขายกเลิก ตอนนี้รถก็เอาไปไว้อีกและได้ขายไปแล้ว รถอีกคันในฝันก็เอาไปไว้อีกแล้ว ผ่อนยังไม่หมดเป็นหนี้ซ้ำซ้อน เรามาอยู่แรกๆเขาก็พาไปกินนั่นนี่แพงๆ เราไม่ได้เรียกร้องอะไรเลย จะทานข้างทางเราไม่ได้ว่า พวกเขาไปกันเอง เงินไม่พอใช้ก็ยืมคนนั้นคนนี้เอาของไปจำนำ ตอนนี้มาว่าเรา บอกว่าเพราะเราถ้าเราไปจะดีกว่านี้ ปัญหาทางบ้านเขามีก่อนเรามาอีกนะคะ เราเพิ่งมารู้ตอนเขายืมเงินเราค่ะ คืนเรามาแค่20,000 บอกเลิกเราก็ยังไม่คืนเลยค่ะ แถมไล่เราออกเหมือนหมูหมา ปุบปับจะให้ขนของออกไป เราถามว่ามีคนอื่นหรอก็โกหกว่าไม่มี เราขอร้องอ้อนวอนว้าเราผิดอะไร เขาก็ไม่สนใจ ไม่ช่วยขนของไม่ส่งด้วย แถมบอกว่าให้เราตามเพื่อนมาช่วยเอง เขาออกไปข้างนอกกับพ่อแม่เขาทิ้งเราไว้ให้เราออกมาเอง เราสับสนไปหมด เขาบอกว่าจะไม่พาใครเข้าบ้านแล้วและเราจะเแป็นคนสุดท้าย เขาขอใช้ชีวิตใหม่ และเราเสียใจน้ำตาแห้งไปหมด เหลือแต่ตัวเราที่ยังรักผูกพันกับเขา แต่เขาหมดรักและทิ้งเราไปง่ายมากเลย มีการบอกว่าของเราหรือเของเขาที่เราใช้เอาไปให้หมด เขาเห็นแล้วทำใจไม่ได้ ตอนนี้เขามีความสุขอยกับคนใหม่แล้ว เราพยายามลืม สิ่งที่เหลือตอนนี้คือเงินที่เขาสํญญาว่าจะคืน ก็รออยุ่ค่ะผ่านมาปีกว่ายังไม่ครบเพิ่งเลิกกันเมื่อ16กะันยายน2561ค่ะ ถ้ามันน้อยเราพอยกให้ได้ แต่นี่ไม่น้อยเลยเราทำงานเก็บเงินมาทั้งชีวิต แต่มันหายไปในพริบเดียวเสียใจมากที่สุดค่ะ รับไม่ได้เพื่อนเรา ญาติก็รับไม่ได้ค่ะ  ตอนอยได้รับรู้ปัญหาครอบครัวเขาหลายอย่าง กรทั่งเมื่อก่อนเคยโกงเงินมาใช้จ่ายกันสบายก่อนเรามา หรือแค่เงินซ่อมรถมอไซค์800ของลุงร้านหน้าปากซอยหมู่บ้านผ่านมาหลายปีแล้วยังไม่คืนเพราะเผอิญเอารถพ่อเขาไปซื้อของเกิดยางรั่วเลยไปปะร้านลุงเขาจำทะเบียนได้ เขาเลยฝากบอกว่าคืนลุงมาเถอะทำแบบนี้ไม่เจริญหรอกคนทำมาหากินนะ เราก็ไม่รู้จะพูดยังไงพี่เขาก็ไม่มีเงินติดมาเยอะเราก็ไม่มีค่ะ ไปบอกพ่อเขา ก็ไม่สนใจเวรกรรมแท้ค่ะ ทั้วเราทั้งลุง ตอนนี้เราอยบ้านพ่อแม่เรา ร้องไห้ที่ตักท่าน  ท่านกอดเราแน่น รักของท่านคุ้มครองเราเสมอมา ถ้าเรายืดยื้ออยู่ต่อสติเราคงไม่ดีแน่ก็ยังดีที่มีโอกาสออกมาก่อน เสียใจเสียดาย แต่ชีวิตต้องไม่เสียค่ะ รายละเอียดความจริงเยอะมาก แต่กลัวว่าจะเป็นน้ำไม่ใช้เนื้อ  ขอโทษที่พิมผิดตกสระบางตัว ipad เราก่าเก่ามากแล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ