<<<
ตัวอย่างคำลหุ ๓, ๔, ๕, ๖ พยางค์ในความหมายเดียวกัน >>>
** ใจ **
กมละ
ฤทยะ
หทยะ หฤทยะ
สุมน
ศมน
ภระกมล ภระกมละ
**
พระเจ้าแผ่นดิน **
ภุธระ
อธิปะ
นฤบดี
นฤบดินทร์
นริศะ
ภูมิบดี
จักรินะ
บพิตะระ
มหิธระ
ธรณิศะ
มนุษยเทพ
มหิดละ
อดิศระ
มหิศวร
อดิศวร
ธรณิศร
ธรณินทร์
ภูมินทร์
ธรณินทร
นฤบดินทร์
**
คำเปรียบเทียบ **
ประดุจะ
อุปมะ
ครุวนา
**
พระพุทธเจ้า **
พระชินวร
พระชินสีห์
พระนรสีห์
พระทศญาณ
พระทศพล
พระสมณโคดม
พระสุคต
พระบรมครู
พระพิชิตมาร
พระชินวร
พระทศพละ
พระบรมคุรุ
**
นักปราชญ์ **
วิทุระ
สุธิระ
ปริญญ์
มุนินทร์
**
ผู้หญิง **
กนิษฐ์
กนิษฐา
ขนิษฐา
ดรุณิ
สมร
ภคินิ
ยุพินะ
วรดนู
วิมล
สุนทริอนงค์
รมณิ
นฤมล
นิรมล
อิสตริ
**
ดอกไม้ **
บุษบะ
บุษปะ
สุมน
ปสพ
สุมะลิ
**
ท้องฟ้า **
ทิฆมพร
อนิลบถ
เวหะยส
คคนมพร
นภดล
นภมณฑล
นภลย
ทิฆมพร
อนิลบถ
**
น้ำ **
มหรณพ
ยมนะ
รหทะ
สมุทร์
สริต
สลิล
อุทก
โอฆชล
ชลธิศะ
สมุทร
อุทกชระ
**
พระจันทร์ **
รชนิกร
ศศิน
มนทกานติ
สิตลรัศมิ์
ศศิวิมล
ศศิประภา
จันทรมณฑล
ศศิธร
ศศิมณฑล
ศศพินทุ
ศศิมณฑล
**
พระอาทิตย์ **
สุริยะ
อุษณรัศมี
อุษณรูจี
อุษณกร
ทินกร
อุษณรุจี
อุษณรศมี
อุษณกร
**
เมือง **
สรุก
นคร
บุรินทร์
นครินทร์
บุรินทร
นครินทร
**
แผ่นดิน **
ธริษตรี
พสุมดี
พิภพ
ภูดล
วสุธะ ( พสุธะ )
วสุมดี
อจละ
อุรพิ
กษิดิ
อวนิ
พสุนธรา
วสุมดิ ( พสุมดิ )
มหิดล
**
นก **
สกุณ
สกุณิ
วิหค ( พิหค )
ทวิช
::
หมายเหตุ :: เนื่องจากเป็นคำยืมจากภาษาอื่น เช่น บาลี , สันสกฤต เป็นต้น จึงสามารถนำมาปรุงแต่งดัดแปลงให้อ่านทีละพยางค์ได้
ขึ้นกับบริบทของคำและรูปแบบบังคับลหุของแต่ละฉันท์นั้นๆ
ยกตัวอย่างเช่น "พสุนธรา" โดยปกติจะอ่านว่า พะ-สุน-ทะ-รา แต่ในฉันท์บางกรณี ก็อ่านว่า พะ-สุ-นะ-ทะ- รา ทั้งนี้เพราะต้องการ
คำลหุ ๔ พยางค์ในวลีนั้น ,
"พิหค" ปกติอ่านว่า พิ-หก อนุโลมอ่านได้ว่า พิ-หะ-คะ ในกรณีที่ต้องการลหุ ๓ พยางค์
หรืออย่าง "ศศิมณฑล" โดยปกติอ่านว่า สะ-สิ-มน-ทน แต่อนุโลมให้อ่านได้ว่า สะ-สิ-มะ-นะ-ทะ-ละ ในบริบท
ที่ต้องการลหุ ๖ พยางค์ในวลีฉันท์นั้นๆ เป็นต้น.
....หวังว่าคงเป็นประโยชน์อยู่บ้างมิมากก็น้อย โดยเฉพาะมิตรรักนักฉันท์ทั้งหลาย
ขอขอบคุณที่ให้เกียรติเข้ามารับชมและทักทาย...
สวัสดีครับ.
** ตัวอย่างคำลหุ ๓, ๔, ๕ และ ๖ พยางค์ ในความหมายเดียวกัน **
** ใจ **
กมละ
ฤทยะ
หทยะ หฤทยะ
สุมน
ศมน
ภระกมล ภระกมละ
** พระเจ้าแผ่นดิน **
ภุธระ
อธิปะ
นฤบดี
นฤบดินทร์
นริศะ
ภูมิบดี
จักรินะ
บพิตะระ
มหิธระ
ธรณิศะ
มนุษยเทพ
มหิดละ
อดิศระ
มหิศวร
อดิศวร
ธรณิศร
ธรณินทร์
ภูมินทร์
ธรณินทร
นฤบดินทร์
** คำเปรียบเทียบ **
ประดุจะ
อุปมะ
ครุวนา
** พระพุทธเจ้า **
พระชินวร
พระชินสีห์
พระนรสีห์
พระทศญาณ
พระทศพล
พระสมณโคดม
พระสุคต
พระบรมครู
พระพิชิตมาร
พระชินวร
พระทศพละ
พระบรมคุรุ
** นักปราชญ์ **
วิทุระ
สุธิระ
ปริญญ์
มุนินทร์
** ผู้หญิง **
กนิษฐ์
กนิษฐา
ขนิษฐา
ดรุณิ
สมร
ภคินิ
ยุพินะ
วรดนู
วิมล
สุนทริอนงค์
รมณิ
นฤมล
นิรมล
อิสตริ
** ดอกไม้ **
บุษบะ
บุษปะ
สุมน
ปสพ
สุมะลิ
** ท้องฟ้า **
ทิฆมพร
อนิลบถ
เวหะยส
คคนมพร
นภดล
นภมณฑล
นภลย
ทิฆมพร
อนิลบถ
** น้ำ **
มหรณพ
ยมนะ
รหทะ
สมุทร์
สริต
สลิล
อุทก
โอฆชล
ชลธิศะ
สมุทร
อุทกชระ
** พระจันทร์ **
รชนิกร
ศศิน
มนทกานติ
สิตลรัศมิ์
ศศิวิมล
ศศิประภา
จันทรมณฑล
ศศิธร
ศศิมณฑล
ศศพินทุ
ศศิมณฑล
** พระอาทิตย์ **
สุริยะ
อุษณรัศมี
อุษณรูจี
อุษณกร
ทินกร
อุษณรุจี
อุษณรศมี
อุษณกร
** เมือง **
สรุก
นคร
บุรินทร์
นครินทร์
บุรินทร
นครินทร
** แผ่นดิน **
ธริษตรี
พสุมดี
พิภพ
ภูดล
วสุธะ ( พสุธะ )
วสุมดี
อจละ
อุรพิ
กษิดิ
อวนิ
พสุนธรา
วสุมดิ ( พสุมดิ )
มหิดล
** นก **
สกุณ
สกุณิ
วิหค ( พิหค )
ทวิช
:: หมายเหตุ :: เนื่องจากเป็นคำยืมจากภาษาอื่น เช่น บาลี , สันสกฤต เป็นต้น จึงสามารถนำมาปรุงแต่งดัดแปลงให้อ่านทีละพยางค์ได้
ขึ้นกับบริบทของคำและรูปแบบบังคับลหุของแต่ละฉันท์นั้นๆ
ยกตัวอย่างเช่น "พสุนธรา" โดยปกติจะอ่านว่า พะ-สุน-ทะ-รา แต่ในฉันท์บางกรณี ก็อ่านว่า พะ-สุ-นะ-ทะ- รา ทั้งนี้เพราะต้องการ
คำลหุ ๔ พยางค์ในวลีนั้น ,
"พิหค" ปกติอ่านว่า พิ-หก อนุโลมอ่านได้ว่า พิ-หะ-คะ ในกรณีที่ต้องการลหุ ๓ พยางค์
หรืออย่าง "ศศิมณฑล" โดยปกติอ่านว่า สะ-สิ-มน-ทน แต่อนุโลมให้อ่านได้ว่า สะ-สิ-มะ-นะ-ทะ-ละ ในบริบท
ที่ต้องการลหุ ๖ พยางค์ในวลีฉันท์นั้นๆ เป็นต้น.
....หวังว่าคงเป็นประโยชน์อยู่บ้างมิมากก็น้อย โดยเฉพาะมิตรรักนักฉันท์ทั้งหลาย
ขอขอบคุณที่ให้เกียรติเข้ามารับชมและทักทาย...
สวัสดีครับ.