เราจะเล่าย้อนกลับไปนะคะ คือเราแอบชอบคนๆนึง ซึ่งเขาก็ไม่เคยบอกว่าชอบเราแต่เราอ่ะ แอบมีความคิดลึกๆค่ะ ว่าเค้าจะชอบเราบ้าง จนผ่านมา 1ปีการศึกษา เราลองถามเค้าเล่นๆว่า แกชอบเราป่ะ เขาก็ตอบเราว่า ก็ไม่เกลียดนะ เราเลยบอกไปอีกว่า เป็นแฟนกับเราไหม เค้าก็เงียบไปสักพัก เค้าก็บอกว่า ก็ได้ เราก็ตกใจเพราะเราคิดว่าเค้าคงจะปฏิเสธ เราเลยบอกไปว่า จริงดิ เขินนะเนี่ย เค้าเลยตอบมาว่า ก็เราชอบแกไปแล้วหนิ เราแอบงงอยู่นิดๆแค่ก็ไม่คิดอะไร แล้วระหว่างที่เราคบกันเค้าก็จะ ส่งสติกเกอร์ว่า i love you ตัดจบข้อความตลอด แต่เค้าก็ไม่เคยบอกรักเราจริงๆ เหมือนคู่รักคนอื่นๆในห้อง เราเคยถามเขาครั้งนึงนะว่า รักเราไหม เขาตอบมาว่าไม่รักแต่ชอบ ช่วงนั้นเราไม่คุยกับเขาอีกเลย เขาก็ไม่ได้ง้ออะไร เราเลยรู้สึกแล้วว่าเค้าชอบเราจริงไหม แต่เราก็ไม่อยากเสียคนรักไป เราเลยคุยต่อไป แล้วสุดท้าย วันนึง เค้าก็บอกว่า เราเลิกกันเถอะ แล้วก็เงียบไปเลย เราก็ไม่ได้ตอบอะไรไป จนเปิดเทอมเราคิดว่าจะมองหน้ามันไม่ติด แต่มันกลับเข้ามาทักเรา ทำเป็นว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น เราไม่เข้าใจจริงๆเลยค่ะ ระหว่างนั้นเองเราก็ปรึกษาเพื่อนสนิทเราตลอด เพื่อนสนิทเราก็บอกมาว่า แกสวยจะตาย ผู้ชายในโลกก็มีเยอะแยะไปหาใหม่ก็ได้นะ เราก็บอกว่า อือ เราจะทำใจ ตอนนั้นเองในห้องก็มีข่าวว่าเพื่อนสนิทเราอีกคนคบกับเขาแฟนเก่าเรา เราไม่ได้เสียใจที่เพื่อนสนิทเราอีกคนแย่งแฟนเก่าเรา แต่เราเสียใจที่เพื่อนสนิทเราคนนี้ไม่บอกอะไรเราเลย เรากำลังคิดว่าเราถูกแทงข้างหลังอย่างเงียบๆ แล้วก็มีข่าวว่าสองคนนั้นเลิกกัน เราแอบสงสัยนิดๆว่าทำไมทั้งสองคนดูไม่เป็นไรเลย จนมาถึงช่วงสอบกลางภาค เราได้รู้จากเพื่อนคนนึงว่า เพื่อนสนิทเราอีกคนอ่ะคบกับแฟนเก่าเราโดยที่มีคนรู้แค่สองคนคือคนที่เล่าให้เราฟัง กับเพื่อนอีกคน แล้วเพื่อนอีกคนที่รู้มันก็เอาไปบอกคนอื่นๆ ตอนนั้นเองคนที่ชอบเพื่อนสนิทเราอีกคนมันก็มีคนที่สนิทกับมันมากเลยรุมว่าเพื่อนสนิทเราอีกคนในทางที่ไม่ดี เช่น ไม่สงสารเพื่อนบ้างหรอคนเคยคบกันเค้าไม่ทำกันอย่างนี้หรอ ในใจเราตอนนั้นก็สงสารเพื่อนสนิทเราอีกคนว่าโดนด่าจากใครหลายคนโดยที่ไม่ได้ทำอะไรเลย สุดท้ายเพื่อนสนิทเราอีกคนก็บอกเลิกแฟนเก่าเราไป ในช่วงนั้นตอนที่สองคนนั้นเลิกกัน แฟนเก่าเราก็ทักมาหาในไลน์ เรารู้ว่าเราอ่ะเป็นของเล่น แต่เราก็ทนต่อไป เรารู้สึกว่าตัวเองโง่มาก ที่ยอมเป็นของเล่นให้คนที่เค้าไม่เคยรักเราเลย เราเจ็บ เจ็บมากค่ะ เราพยายามเลิกรักเค้าแล้วนะคะ พยายามมองคนอื่นแล้ว แต่ก็เลิกรักเขาไม่ได้สักที จนมาถึงวันๆนึง วันที่เราเข้าไปถามกับเพื่อนสนิทเราอีกคนจริงๆจังๆว่า ชอบแฟนเก่าเราใช่ไหม ตอนแรกเค้าก็เลี่ยงที่จะตอบ ตอบว่าไม่ได้ชอบใคร เราก็เตรียมใจไว้แล้วว่าไม่ว่าความจริงจะเป็นยังไงเราจะไม่ร้องไห้ เพราะจากที่ผ่านมา เราก็ทนกลั้นน้ำตาตัวเองไว้ได้เราไม่อยากให้ใครเห็นว่าเราอ่อนแอ เราเลยบอกเพื่อนสนิทเราอีกคนว่า ถ้าแกไม่บอกความจริงเราอ่ะ มันจะไม่ทำให้เราสองคนเจ็บกันมากกว่านี้หรอ สุดท้ายเพื่อนสนิทเราอีกคนก็ยอมรับว่าชอบแฟนเก่าเราอยู่ แต่เพราะปัญหามากมายที่เกิด มันเลยทำให้ต้องบอกเลิกแฟนเก่าเรา ผ่านมาหลายวัน เราเลยลองถามแฟนเก่าเรากูว่ายังรักเพื่อนสนิทเราอีกคนนึงไหม เค้าก็ตอบว่ารัก เราเจ็บมากเลยค่ะ ที่เค้าบอกว่ารักเพื่อนสนิทอีกคนของเรา แต่ไม่ได้เจ็บที่เค้ารักเพื่อนสนิทอีกคนของเรานะคะ เรื่องนี้เราไม่ว่าอะไร เราไม่อาจห้ามหัวใจของเค้าได้ แต่ที่เราเสียใจก็เพราะว่า เค้าไม่เคยใช้คำว่ารักกับเราแต่เค้ากับใช้กับเพื่อนสนิทอีกคน เรารู้เลยค่ะ ว่าเราไม่มีทางทำให้เค้าเปลี่ยนใจได้แน่นอน จนตอนนี้เค้าไปเที่ยวทิปสิงคโปร์ กับโรงเรียนโดยมีเพื่อนสนิทเราอีกคนไปด้วย เรากลัว กลัวว่าเค้าจะเป็นแฟนกัน แต่เราก็ไม่อาจห้ามอะไรได้ ก็ได้แต่เจ็บไปคนเดียว เราก็ตัดสินใจไว้แล้วว่า เราจะไม่รักคนแบบนี้อีกแล้ว เราจะไม่ทำอะไรที่เหมือนรักคนๆนี้อีกแล้ว เราจะหลบหน้าทุกครั้งและเลี่ยงพูดคุยกับคนๆนี้ สุดท้ายนี้อยากให้ผู้อ่านทุกคน คอมเม้น ให้คำแนะนำเราด้วยนะคะ