วันนี้วันสุดท้าย ที่จะได้อยู่ในโตเกียว เที่ยงคืนกว่าจะบินละ
จากบ้านมาหลายวัน คิดถึงส้มตำ โจ๊ก ชายสี่ ข้าวต้มรอบดึก
และอาหารโปรดทั้งหลายที่เคยได้กินประจำ
มาอยู่นี้ ค่าอาหารต่อมื้อไม่ต่ำกว่า300บาท น้ำป่าวฟรี
ชามเดียวอิ่ม ไม่อิ่มก็อีก300บาท พอจ่ายเงินไปก็เฉยๆนะ
เคยเผลอทิปไป600เยน นึกว่าเหรียญสิบของบ้านเรา ที่ไหน
ได้180บาทนะ = ="
แต่ก็สนุกดี ได้เห็นอะไรแปลกๆ ได้เห็นวัฒนะธรรมของเค้า
ได้เห็นสิ่งสวยงามของเขา ได้สัมผัสอาหารของเขา และได้
เสียเงินไปกับตู้ของเล่นของเขาครับ
นึกว่าจะเสียป่าวๆซะแล้ว วันนี้โชคดี 100เยนแรกก็ได้เลย
ดีใจมากยิ่งกว่าซื้อเองอีกนะ รวมๆแล้วหมดไปกับตู้พวกนี้
ไม่ต่ำกว่า6000บาทเลยทีเดียว
บ้านเค้าสะอาด น่าอยู่ เอาใจใส่ผู้สูงอายุ ถนนหนทางดี
เด็กนักเรียนเดินข้ามถนนเองด้วยนะ ทั้งๆที่ยังตัวกะเปี๊ยก
เป็นบ้านเรา คงได้ไปสวรรค์แน่นอน ที่นี้ขับรถกันอย่างมี
มารยาทมากครับ คนข้ามถนนก็รอไฟเขียวถึงข้ามเช่นกัน
ไม่รู้ว่า เมื่อไร ประชาชนและนักการเมืองในบ้านเรา จะมีจิต
สำนักได้แบบเขานะ อยากให้พัฒนาสักที อยู่กับที่มานานละ

บ่นไปก็เท่านั้น ในเมื่อประชาชนส่วนใหญ่ รับได้ถ้าโกงแล้วได้ด้วย รับได้ถ้าโกงแล้วแบ่งเศษมาให้ด้วย และรับได้ถ้าอยากจะกลับมามีอำนาจก็ยอมให้ด้วย

นี้ละ ประชาธิปไตย ของไทย แท้ๆเลยทีเดียว
มาเจอประชาธิปไตยของต่างชาติหลายวันก็ดีใจไปกับเค้า
ที่มีประชาธิปไตยของแท้ ไม่ไช่ เสิ่นเจิ้นของไทย ที่ประชาชนอยู่ใต้นักการเมืองครับ

พนักงานมาเช็คเครื่องเลยทีเดียว มันได้ไปยังไง 555

มาซื้อตลับเกมต่อหมดไปหลายพันเลยทีเดียว


เดินเล่นต่อละ ซื้อของฝากลูกน้องก่อน