สวัสดีค่ะ เราขอไม่บอกชื่อจริงนะคะเพราะเดี๋ยวเพื่อนๆเรามันอาจแอบมาเจอแล้วเอามาล้อเรา55555
เราขอใช้นามแฝงว่า จี แล้วกันนะคะ ทุกคนที่เราเล่ามาจะใช้นามแฝงทั้งหมดนะ(ก็บอกแล้วว่าเดี๋ยวเพื่อนตามเจอ555)
คือตอนนี้เราอยู่ม.3ค่ะ เป็นวัยที่จะว่ายังไงดี ก็เป็นวัยที่แบบ มีความรักได้ มีความคิดเป็นของตัวเองอะไรแบบนี้ แล้วเหตุการณ์มันเพิ่งผ่านมาได้ไม่นาน เราเองก็อยากมาขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆค่ะว่าควรจะทำยังไงดี เพราะเราลองถามจากเพื่อนเราแล้ว ไม่ได้เรื่องอะไรเลย5555
ขอบอกเกี่ยวกับตัวเองก่อนนิดนึง คือเราเองก็ไม่ได้เป็นคนที่สวยเลิสเลออะไรมากมาย เป็นคนธรรมดาหน้าตาบ้านๆนี่แหล่ะค่ะ5555 ด้วยนิสัยเราอ่ะค่ะ เป็นคนที่แบบโลกสวยนิดนึง แบบเพื่อนแกล้งไรงี้เราก็ไม่โกรธ แต่ไม่ถึงขั้นเห็นข่าวคนแทงกันแล้วรับไม่ได้อะไรแบบนี้นะคะ ประมาณว่าแบบเป็นคนใจเย็นอะไรพวกนี้มากกว่า แล้วก็เราเป็นคนที่รักอิสระค่ะ ไม่ชอบให้ใครมาบังคับอะไร ไม่ชอบให้ใครมาจู้จี้ ไม่ชอบให้ขึ้นเสียใส่ด้วยถ้าเราไม่ผิดอะไร แล้วก็เป็นคนที่ติดเพื่อนมากด้วยค่ะ ไปไหนก็ต้องมีเพื่อนไปด้วยตลอด แล้วก็โลกส่วนตัวสูงนิดนึง ประมาณว่าแบบไม่ชอบให้ใครมายุ่งวุ่นวายกับเรื่องของเราอะไรแบบนี้
เข้าเรื่องเลยดีกว่า คือตอนเปิดเทอมมาใหม่ๆ เราก็อยู่กับเพื่อนเล่นกับเพื่อนเราปกติ แล้วทีนี้มีเพื่อนผู้ชายคนนี้ สมมติว่าชื่อซี คือเรากับซีเนี่ยชอบแกล้งกันบ่อยๆแต่เวลาแกล้งอะไรที่มีเจ็บตัว เช่น เราได้แผล เขาก็จะเป็นคนดูแลเราตอนนั้น หลังจากเราหายก็แกล้งกันเหมือนเดิม แกล้งกันจนเพื่อนในห้องจับจิ้นอ่ะ คือเราก็ไม่ได้คิดอะไรเกี่ยวกับความรักนะตอนนั้น แต่เรามาคิดตอนที่เรากับเขามีชื่อเรียกเฉพาะระหว่างกันนี่แหละ เราสงสัยมากว่าเขาชอบเรารึเปล่า เราเลยไปถามเพื่อนดู
เรา:เห้ยกูสงสัยว่ะ
เพื่อน:สงสัยไรวะ
เรา:คือกูกับไอ่ซีอ่ะ
เพื่อน:อ่าห้ะ ทำไมวะ
เรา:กูสงสัยว่ามัยชอบกูจริงๆอ่ะ
เพื่อน:ไม่แปลก เป็นกูกูก็สงสัย
เรา:ใช่มะๆ
เพื่อน:แต่บางทีก็อาจคิดมากไปเองก็ได้ ซีมันก็แกล้งทุกคนที่มันแกล้งได้อ่ะ
เรา:แต่กูกับมันมีชื่อเรียกเฉพาะด้วยนะเว้ย
เพื่อน:กูก็มีไหม คิดมากไปรึเปล่า
พอเราคิดดูดีๆมันก็จริงแบบที่เพื่อนเราพูด เราก็เลยปล่อย ไม่ได้คิดถึงเรื่องแอบชอบรึเปล่าอีกเลย เรากับมันก็แกล้งกันเหมือนเดิม
จนผ่านมาสักประมาณอาทิตย์นึงขณะที่เรานอนฟังเพลงอยู่ เขาก็ส่งข้อความมาแล้วบอกให้ไปฟังเพลงๆนึง เป็นเพลงเกี่ยวกับความรักค่ะ เหมือนเขาจะไม่รู้ว่าเราเป็นคนที่ฟังเพลงไม่สนเนื้อหา เพลงไหนเพราะเราฟังหมด5555
เราก็ไม่ได้คิดอะไรจนผ่านมาประมาณสองอาทิตย์ค่ะ เรากำลังนั่งทำการบ้านอยู่ เขาส่งข้อความมาค่ะ เราก็ไม่ได้คิดอะไรมากเราก็เปิดเข้าไปอ่าน แต่พออ่านข้อความที่ส่งมาเท่านั้นแหละ.....
ปากกาถึงกับร่วงเลยทีเดียว
เขามาขอเราเป็นแฟนค่ะ เราสตั๊นมาก เขาบอกว่าที่แกล้งๆนี่เพราะอยากให้สนใจ ตามที่เราได้บอกไปว่าเราเองก็ไม่ได้คิดเรื่องรักๆใคร่ๆเราเลยปฏิเสธไป แต่เขาบอกว่าขอโอกาสได้ไหม ถ้าไม่ได้จริงๆค่อยเลิกกัน เราคิดสักแปปนึง เราเลยตอบตกลงไปเพราะคิดว่าก็ไม่ได้เสียหายอะไร เราเป็นแฟนกันมาเรื่อยๆค่ะ แม่เราก็ไม่ได้ห้ามนะ แม่เราบอกว่าเราเองก็อยู่ในวัยที่มีความรักได้แล้ว ขอแค่ไม่ออกนอกเส้นทางก็พอ แม่เขาเองก็ไม่ห้ามเหมือนกันค่ะ ออกแนวเอ็นดูเราด้วย เหมือนจะมากกว่าเขาอีก55555แต่ติดตรงยายเขาค่ะ ยายเขาเป็นคนที่ค่อนข้างเคร่ง เหมือนไม่ค่อยชอบใจที่เรากับเขาคบกัน เวลาเราเจอยายเขาเราก็สวัสดีตามมารยาททุกครั้ง และยายเขาก็เมินทุกครั้ง แต่เราก็ยิเมสู้ค่ะ ไม่ได้คิดอะไร มากด้วย
เรากับเขาคบกันได้เดือนครึ่งแล้วเลิกกันค่ะ เหตุผลคือยายเขาสั่งให้เลิกค่ะ เขาเองก็ไม่อยากเลิกแต่เพราะเป็นคำสั่งเลยต้องทำตาม เราก็แอบเสียใจนิดๆนะ แต่เมื่อเขาตัดสินใจแล้วเราก็ทำอะไรไม่ได้
เรากลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมค่ะ แต่ไม่ค่อยแกล้งกันเหมือนแต่ก่อน เขาก็เหมือนเดิมค่ะ ทำเหมือนตอนเป็นแฟนกันเป๊ะ มันทำให้เรารู้สึกอึดอัดมากเลย แต่เขาก็ไม่ได้ทำบ่อยค่ะ เพราะเรามักจะเตือนเขาว่าเราไม่ใช่แฟนกันแล้วนะอะไรแบบนี้
ผ่านมาเดือนนึงก็มีพี่คนนึงค่ะ เขามาขอจีบเรา เราก็ให้โอกาสพี่เขา เขาก็ขอไลน์ขอเฟสอะไรตามประสาคนมาจีบ เราก็คุยกับพี่เขามาเรื่อยๆค่ะ พี่เขาคุยถูกคอดีนะ รู้จักใช้คำในการพูด ไม่ก้าวก่ายหรือพูดไม่ให้เกีรติเราด้วย เราเคยคบกับพี่เขา เรื่องนี้มีแม่เรากับเพื่อนในกลถ่มเราเท่านั้นที่รู้เพราะเราก็ไม่ได้อยากจะป่าวประกาศให้คนอื่นทราบว่าเราคบกับพี่เขา ให้มารู้เองทีหลัง
วันนึงเราคอลกับพี่เขา กล่อมจนพี่เขานอนเราเลยแคปรูปแล้วลงประจำวันว่า 'กล่อมเด็กน้อยให้นอน ฝันดีนะเจ้าดื้อ' เราก็โพสๆไป ไม่ได้คิดอะไรจนเขาส่งข้อความมา
ซี:ใครอ่ะ
เรา:ใครไหน
ซี:คนที่แกลงประจำวันอ่ะ
เรา:อ้อแฟนฉันเอง
เขาก็หายไปสักพัก
เรา:แก หายไปไหนวะ
ซี:นี่แฟนแกเหรอ
เรา:อ่าใช่ แฟนฉันเอง เพิ่งคบกันได้ไม่นาน ทำไมวะ แก
ซี:แล้วฉันล่ะ
เรา:แกทำไมอ่ะ
ซี:แกไม่ได้รักฉันแล้วเหรอ ทำไมไปคบกับคนอื่นล่ะ
จู่ๆตอนนั้นเราก็รู้สึกหงุดหงิดแปลกๆเลยตอบกลับไป
เรา:ถ้าเป็นอาทิตย์แรกๆฉันก็เศร้าอยู่เหมือนกันที่เลิกกับแก แต่ตอนนี้เราก็ควรเดินหน้าต่อไม่ใช่เหรอ
ซี:แกเลิกกับพี่เขาไม่ได้เหรอ
ตอนนั้นเราขึ้นมากเลยค่ะ จู่ๆก็มาขอให้เราเลิกกับแฟนแบบนี้
เรา:แกจะบ้าเหรอ มาบอกให้ฉันเลิกกับพี่เขาได้ไง
ซี:แกไม่ได้รักฉันจริงๆใช่ไหม
เรา:เราเลิกกันมาเป็นเดือนแล้วนะ แกก็ควรเดินหน้าต่อไปนะ ไม่ใช่จมอยู่แค่กับฉัน
ซี:อื้มเข้าใจแล้ว ขอโทษนะ
เรา:ไม่เป็นไร เข้าใจก็ดีแล้ว
เราคุยกันแค่นั้นและเราก็คิดว่าเขาคงจะตัดใจจากเราได้ แต่เราคิดผิดค่ะ เขาดูจะวุ่นวายกับเรามากกว่าเดิมอีก เวลาเราทำการงานหรืออ่านหนังสือกับเพื่อน เขาก็จะมานั่งแถวๆเราบ่อยขึ้น ชอบเดินตามเราเวลาเราเดินไปไหน ซื้อของให้เราบ่อยขึ้น(แบบพวกน้ำส้ม ขนมปังไรแบบนี้)หนักสุดคือเวลาเราคุยกับแฟนค่ะ เขาก็จะชอบตะโกนโหวกเหวกโวยวาย เวลาแฟนเรามาหาที่ห้องก็จะชอบเดินตัดหน้าแฟนเรากับเราไปมา จนเราต้องบอกให้หยุดหรือไม่งั้นก็ต้องให้เพื่อนเราลากออกไป เวลาเราจะไปหาแฟนบ้าง เขาก็จะหาเรื่องไม่ให้เราไป เช่น ส่งงานรึยัง พี่เขาเรียนอยู่รึเปล่า เล่นเกมส์ไหม อะไรแบบนี้ มีอยู่ครั้งหนึ่งที่เราไม่พอใจมากคือพี่เขาเอาน้ำส้มที่เป็นกล่องมาให้เรา แล้วตอนนั้นเราไปเข้าห้องน้ำพอดี พี่เขาก็เลยวางไว้ตรงโต๊ะที่มีกระเป๋าเรา(โรงเรียนเป็นแบบเดินเปลี่ยนห้องค่ะ)แล้วฝากเพื่อนอีกลุ่มนึงว่าถ้าเรามาถึงให้บอกด้วยว่าเป็นของเราเพราะพี่เขาต้องรีบไปทำรายงานต่อ เพื่อนกลุ่มนั้นเขาก็บอกได้ค่ะ พี่เขาก็ไป พอเรามาถึงห้องเพื่อนกลุ่มนั้นก็ตะโกนบอกเราว่า "เห้ยไอ่จี แฟนเขาฝากน้ำส้มทิปโก้มาให้ วางไว้บนโต๊ะอ่ะ" เราก็ขำๆเขินๆนิดๆตรงที่มันตะโกนแล้วเน้นคำว่าแฟนนี่แหละ เราก็เดินไปหยิบน้ำส้มบนโต๊ะมา แต่ก็ต้องแปลกใจเลยตะโกนถามเพื่อนไปว่า
เรา: นี่มันน้ำส้มมาลีไม่ใช่เหรอวะ
เพื่อน:เอ้าเหรอ แต่เมื่อกี้เหมือนที่พี่เขาถือมันทิปโก้ไม่ใช่เหรอวะ หรือกูตาฝาด
เรา:ตาฝาดรึเปล่า
เพื่อน:เออ อาจใช่ก็ได้
เราก็ไม่ได้คิดอะไรกำลังจะกินน้ำส้ม เพื่อนเราก็เข้ามาพอดี แล้วพูดกับเราว่า "เห้ย เมื่อกี้กูเห็นไอ่ซีทิ้งน้ำส้มทิปโก้ลงถังขยะอ่ะ เหมือนจะยังไม่ได้กินเลยด้วย"
เรารู้เลยทันทีว่าต้องใช่แน่นอน เราเลยไปเค้ยความจริงจากเขา เขาก็ยอมรับว่าเขาแอบเอาน้ำส้มของแฟนเราสลับกับของเขาแล้วเอาของแฟนเราไปทิ้งจริงๆ ตอนนั้นเราโมโหมากเลยด่าไปชุดใหญ่เลย แล้วเราก็พยายามบอกให้เค้าเลิกทำเหมือนเราเป็นแฟนเขาได้แล้ว แต่เหมือนเขาก็ยังไม่หยุด เราบอกแฟนเราให้ช่วย แฟนเราก็พยายามแสดงออกว่าเรากับพี่เค้าเป็นแฟนกัน(เพราะแฟนเราเป็นคนค่อนข้างที่จะมีเหตุผล ใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์ ไม่หัวรุนแรง)พี่เค้าเป็นเจ้าของเราอะไรแบบนี้ แต่เขาก็ยังไม่หยุด
เราเลยมาขอความคิดเห็นจากทุกคนหน่อยค่ะ เราพยายามทำหลายๆอย่างแล้วแต่เขาก็ไม่ยอมหยุด เพื่อนๆมีวิธีไหนที่จะทำให้เขาเลิกทำแบบนี้สักทีคะ คือเราหมดปัญญาแล้วจริงๆ ช่วยหน่อยน้าาา
เคยไหมคะ?คบกับเพื่อนในห้อง แต่พอเลิกกัน.....
เราขอใช้นามแฝงว่า จี แล้วกันนะคะ ทุกคนที่เราเล่ามาจะใช้นามแฝงทั้งหมดนะ(ก็บอกแล้วว่าเดี๋ยวเพื่อนตามเจอ555)
คือตอนนี้เราอยู่ม.3ค่ะ เป็นวัยที่จะว่ายังไงดี ก็เป็นวัยที่แบบ มีความรักได้ มีความคิดเป็นของตัวเองอะไรแบบนี้ แล้วเหตุการณ์มันเพิ่งผ่านมาได้ไม่นาน เราเองก็อยากมาขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆค่ะว่าควรจะทำยังไงดี เพราะเราลองถามจากเพื่อนเราแล้ว ไม่ได้เรื่องอะไรเลย5555
ขอบอกเกี่ยวกับตัวเองก่อนนิดนึง คือเราเองก็ไม่ได้เป็นคนที่สวยเลิสเลออะไรมากมาย เป็นคนธรรมดาหน้าตาบ้านๆนี่แหล่ะค่ะ5555 ด้วยนิสัยเราอ่ะค่ะ เป็นคนที่แบบโลกสวยนิดนึง แบบเพื่อนแกล้งไรงี้เราก็ไม่โกรธ แต่ไม่ถึงขั้นเห็นข่าวคนแทงกันแล้วรับไม่ได้อะไรแบบนี้นะคะ ประมาณว่าแบบเป็นคนใจเย็นอะไรพวกนี้มากกว่า แล้วก็เราเป็นคนที่รักอิสระค่ะ ไม่ชอบให้ใครมาบังคับอะไร ไม่ชอบให้ใครมาจู้จี้ ไม่ชอบให้ขึ้นเสียใส่ด้วยถ้าเราไม่ผิดอะไร แล้วก็เป็นคนที่ติดเพื่อนมากด้วยค่ะ ไปไหนก็ต้องมีเพื่อนไปด้วยตลอด แล้วก็โลกส่วนตัวสูงนิดนึง ประมาณว่าแบบไม่ชอบให้ใครมายุ่งวุ่นวายกับเรื่องของเราอะไรแบบนี้
เข้าเรื่องเลยดีกว่า คือตอนเปิดเทอมมาใหม่ๆ เราก็อยู่กับเพื่อนเล่นกับเพื่อนเราปกติ แล้วทีนี้มีเพื่อนผู้ชายคนนี้ สมมติว่าชื่อซี คือเรากับซีเนี่ยชอบแกล้งกันบ่อยๆแต่เวลาแกล้งอะไรที่มีเจ็บตัว เช่น เราได้แผล เขาก็จะเป็นคนดูแลเราตอนนั้น หลังจากเราหายก็แกล้งกันเหมือนเดิม แกล้งกันจนเพื่อนในห้องจับจิ้นอ่ะ คือเราก็ไม่ได้คิดอะไรเกี่ยวกับความรักนะตอนนั้น แต่เรามาคิดตอนที่เรากับเขามีชื่อเรียกเฉพาะระหว่างกันนี่แหละ เราสงสัยมากว่าเขาชอบเรารึเปล่า เราเลยไปถามเพื่อนดู
เรา:เห้ยกูสงสัยว่ะ
เพื่อน:สงสัยไรวะ
เรา:คือกูกับไอ่ซีอ่ะ
เพื่อน:อ่าห้ะ ทำไมวะ
เรา:กูสงสัยว่ามัยชอบกูจริงๆอ่ะ
เพื่อน:ไม่แปลก เป็นกูกูก็สงสัย
เรา:ใช่มะๆ
เพื่อน:แต่บางทีก็อาจคิดมากไปเองก็ได้ ซีมันก็แกล้งทุกคนที่มันแกล้งได้อ่ะ
เรา:แต่กูกับมันมีชื่อเรียกเฉพาะด้วยนะเว้ย
เพื่อน:กูก็มีไหม คิดมากไปรึเปล่า
พอเราคิดดูดีๆมันก็จริงแบบที่เพื่อนเราพูด เราก็เลยปล่อย ไม่ได้คิดถึงเรื่องแอบชอบรึเปล่าอีกเลย เรากับมันก็แกล้งกันเหมือนเดิม
จนผ่านมาสักประมาณอาทิตย์นึงขณะที่เรานอนฟังเพลงอยู่ เขาก็ส่งข้อความมาแล้วบอกให้ไปฟังเพลงๆนึง เป็นเพลงเกี่ยวกับความรักค่ะ เหมือนเขาจะไม่รู้ว่าเราเป็นคนที่ฟังเพลงไม่สนเนื้อหา เพลงไหนเพราะเราฟังหมด5555
เราก็ไม่ได้คิดอะไรจนผ่านมาประมาณสองอาทิตย์ค่ะ เรากำลังนั่งทำการบ้านอยู่ เขาส่งข้อความมาค่ะ เราก็ไม่ได้คิดอะไรมากเราก็เปิดเข้าไปอ่าน แต่พออ่านข้อความที่ส่งมาเท่านั้นแหละ.....
ปากกาถึงกับร่วงเลยทีเดียว
เขามาขอเราเป็นแฟนค่ะ เราสตั๊นมาก เขาบอกว่าที่แกล้งๆนี่เพราะอยากให้สนใจ ตามที่เราได้บอกไปว่าเราเองก็ไม่ได้คิดเรื่องรักๆใคร่ๆเราเลยปฏิเสธไป แต่เขาบอกว่าขอโอกาสได้ไหม ถ้าไม่ได้จริงๆค่อยเลิกกัน เราคิดสักแปปนึง เราเลยตอบตกลงไปเพราะคิดว่าก็ไม่ได้เสียหายอะไร เราเป็นแฟนกันมาเรื่อยๆค่ะ แม่เราก็ไม่ได้ห้ามนะ แม่เราบอกว่าเราเองก็อยู่ในวัยที่มีความรักได้แล้ว ขอแค่ไม่ออกนอกเส้นทางก็พอ แม่เขาเองก็ไม่ห้ามเหมือนกันค่ะ ออกแนวเอ็นดูเราด้วย เหมือนจะมากกว่าเขาอีก55555แต่ติดตรงยายเขาค่ะ ยายเขาเป็นคนที่ค่อนข้างเคร่ง เหมือนไม่ค่อยชอบใจที่เรากับเขาคบกัน เวลาเราเจอยายเขาเราก็สวัสดีตามมารยาททุกครั้ง และยายเขาก็เมินทุกครั้ง แต่เราก็ยิเมสู้ค่ะ ไม่ได้คิดอะไร มากด้วย
เรากับเขาคบกันได้เดือนครึ่งแล้วเลิกกันค่ะ เหตุผลคือยายเขาสั่งให้เลิกค่ะ เขาเองก็ไม่อยากเลิกแต่เพราะเป็นคำสั่งเลยต้องทำตาม เราก็แอบเสียใจนิดๆนะ แต่เมื่อเขาตัดสินใจแล้วเราก็ทำอะไรไม่ได้
เรากลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมค่ะ แต่ไม่ค่อยแกล้งกันเหมือนแต่ก่อน เขาก็เหมือนเดิมค่ะ ทำเหมือนตอนเป็นแฟนกันเป๊ะ มันทำให้เรารู้สึกอึดอัดมากเลย แต่เขาก็ไม่ได้ทำบ่อยค่ะ เพราะเรามักจะเตือนเขาว่าเราไม่ใช่แฟนกันแล้วนะอะไรแบบนี้
ผ่านมาเดือนนึงก็มีพี่คนนึงค่ะ เขามาขอจีบเรา เราก็ให้โอกาสพี่เขา เขาก็ขอไลน์ขอเฟสอะไรตามประสาคนมาจีบ เราก็คุยกับพี่เขามาเรื่อยๆค่ะ พี่เขาคุยถูกคอดีนะ รู้จักใช้คำในการพูด ไม่ก้าวก่ายหรือพูดไม่ให้เกีรติเราด้วย เราเคยคบกับพี่เขา เรื่องนี้มีแม่เรากับเพื่อนในกลถ่มเราเท่านั้นที่รู้เพราะเราก็ไม่ได้อยากจะป่าวประกาศให้คนอื่นทราบว่าเราคบกับพี่เขา ให้มารู้เองทีหลัง
วันนึงเราคอลกับพี่เขา กล่อมจนพี่เขานอนเราเลยแคปรูปแล้วลงประจำวันว่า 'กล่อมเด็กน้อยให้นอน ฝันดีนะเจ้าดื้อ' เราก็โพสๆไป ไม่ได้คิดอะไรจนเขาส่งข้อความมา
ซี:ใครอ่ะ
เรา:ใครไหน
ซี:คนที่แกลงประจำวันอ่ะ
เรา:อ้อแฟนฉันเอง
เขาก็หายไปสักพัก
เรา:แก หายไปไหนวะ
ซี:นี่แฟนแกเหรอ
เรา:อ่าใช่ แฟนฉันเอง เพิ่งคบกันได้ไม่นาน ทำไมวะ แก
ซี:แล้วฉันล่ะ
เรา:แกทำไมอ่ะ
ซี:แกไม่ได้รักฉันแล้วเหรอ ทำไมไปคบกับคนอื่นล่ะ
จู่ๆตอนนั้นเราก็รู้สึกหงุดหงิดแปลกๆเลยตอบกลับไป
เรา:ถ้าเป็นอาทิตย์แรกๆฉันก็เศร้าอยู่เหมือนกันที่เลิกกับแก แต่ตอนนี้เราก็ควรเดินหน้าต่อไม่ใช่เหรอ
ซี:แกเลิกกับพี่เขาไม่ได้เหรอ
ตอนนั้นเราขึ้นมากเลยค่ะ จู่ๆก็มาขอให้เราเลิกกับแฟนแบบนี้
เรา:แกจะบ้าเหรอ มาบอกให้ฉันเลิกกับพี่เขาได้ไง
ซี:แกไม่ได้รักฉันจริงๆใช่ไหม
เรา:เราเลิกกันมาเป็นเดือนแล้วนะ แกก็ควรเดินหน้าต่อไปนะ ไม่ใช่จมอยู่แค่กับฉัน
ซี:อื้มเข้าใจแล้ว ขอโทษนะ
เรา:ไม่เป็นไร เข้าใจก็ดีแล้ว
เราคุยกันแค่นั้นและเราก็คิดว่าเขาคงจะตัดใจจากเราได้ แต่เราคิดผิดค่ะ เขาดูจะวุ่นวายกับเรามากกว่าเดิมอีก เวลาเราทำการงานหรืออ่านหนังสือกับเพื่อน เขาก็จะมานั่งแถวๆเราบ่อยขึ้น ชอบเดินตามเราเวลาเราเดินไปไหน ซื้อของให้เราบ่อยขึ้น(แบบพวกน้ำส้ม ขนมปังไรแบบนี้)หนักสุดคือเวลาเราคุยกับแฟนค่ะ เขาก็จะชอบตะโกนโหวกเหวกโวยวาย เวลาแฟนเรามาหาที่ห้องก็จะชอบเดินตัดหน้าแฟนเรากับเราไปมา จนเราต้องบอกให้หยุดหรือไม่งั้นก็ต้องให้เพื่อนเราลากออกไป เวลาเราจะไปหาแฟนบ้าง เขาก็จะหาเรื่องไม่ให้เราไป เช่น ส่งงานรึยัง พี่เขาเรียนอยู่รึเปล่า เล่นเกมส์ไหม อะไรแบบนี้ มีอยู่ครั้งหนึ่งที่เราไม่พอใจมากคือพี่เขาเอาน้ำส้มที่เป็นกล่องมาให้เรา แล้วตอนนั้นเราไปเข้าห้องน้ำพอดี พี่เขาก็เลยวางไว้ตรงโต๊ะที่มีกระเป๋าเรา(โรงเรียนเป็นแบบเดินเปลี่ยนห้องค่ะ)แล้วฝากเพื่อนอีกลุ่มนึงว่าถ้าเรามาถึงให้บอกด้วยว่าเป็นของเราเพราะพี่เขาต้องรีบไปทำรายงานต่อ เพื่อนกลุ่มนั้นเขาก็บอกได้ค่ะ พี่เขาก็ไป พอเรามาถึงห้องเพื่อนกลุ่มนั้นก็ตะโกนบอกเราว่า "เห้ยไอ่จี แฟนเขาฝากน้ำส้มทิปโก้มาให้ วางไว้บนโต๊ะอ่ะ" เราก็ขำๆเขินๆนิดๆตรงที่มันตะโกนแล้วเน้นคำว่าแฟนนี่แหละ เราก็เดินไปหยิบน้ำส้มบนโต๊ะมา แต่ก็ต้องแปลกใจเลยตะโกนถามเพื่อนไปว่า
เรา: นี่มันน้ำส้มมาลีไม่ใช่เหรอวะ
เพื่อน:เอ้าเหรอ แต่เมื่อกี้เหมือนที่พี่เขาถือมันทิปโก้ไม่ใช่เหรอวะ หรือกูตาฝาด
เรา:ตาฝาดรึเปล่า
เพื่อน:เออ อาจใช่ก็ได้
เราก็ไม่ได้คิดอะไรกำลังจะกินน้ำส้ม เพื่อนเราก็เข้ามาพอดี แล้วพูดกับเราว่า "เห้ย เมื่อกี้กูเห็นไอ่ซีทิ้งน้ำส้มทิปโก้ลงถังขยะอ่ะ เหมือนจะยังไม่ได้กินเลยด้วย"
เรารู้เลยทันทีว่าต้องใช่แน่นอน เราเลยไปเค้ยความจริงจากเขา เขาก็ยอมรับว่าเขาแอบเอาน้ำส้มของแฟนเราสลับกับของเขาแล้วเอาของแฟนเราไปทิ้งจริงๆ ตอนนั้นเราโมโหมากเลยด่าไปชุดใหญ่เลย แล้วเราก็พยายามบอกให้เค้าเลิกทำเหมือนเราเป็นแฟนเขาได้แล้ว แต่เหมือนเขาก็ยังไม่หยุด เราบอกแฟนเราให้ช่วย แฟนเราก็พยายามแสดงออกว่าเรากับพี่เค้าเป็นแฟนกัน(เพราะแฟนเราเป็นคนค่อนข้างที่จะมีเหตุผล ใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์ ไม่หัวรุนแรง)พี่เค้าเป็นเจ้าของเราอะไรแบบนี้ แต่เขาก็ยังไม่หยุด
เราเลยมาขอความคิดเห็นจากทุกคนหน่อยค่ะ เราพยายามทำหลายๆอย่างแล้วแต่เขาก็ไม่ยอมหยุด เพื่อนๆมีวิธีไหนที่จะทำให้เขาเลิกทำแบบนี้สักทีคะ คือเราหมดปัญญาแล้วจริงๆ ช่วยหน่อยน้าาา