ฉันยังไม่อยากแต่งงานเลย แต่กำหนดวันแต่งเรียบร้อยแล้ว
ฉันรู้สึกว่า ยิ่งใกล้วันแต่ง ฉันยิ่งไม่อยากแต่ง ความรู้สึกของฉันคือ ฉันไม่ได้รักผู้ชายคนนั้นมากพอที่จะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน และฉันก็รู้ว่า ผู้ชายคนนั้นก็ไม่ได้รักฉันมากด้วยเช่นกัน แต่ที่เค้าตกลงจะแต่งงานกับฉัน น่าจะเป็นเพราะอายุที่มากขึ้น (ตอนนี้เค้า 39 ปีแล้ว) คงอยากสร้างครอบครัวแล้ว อยากหยุดอยู่ที่ใครสักคนแล้ว ฉันรู้ว่า เค้าให้ใจฉันแค่ 50% ซึ่งในตอนนี้ฉันถามใจตัวเองดู ก็รู้ว่าฉันก็ให้ใจเค้า 50% เช่นกัน

ฉันรู้ว่า ถ้าวันนี้เราแต่งงานกันไป ในอนาคต เราต้องได้เลิกลากันแน่ ๆ ไม่มีอะไรที่เราเหมือนกัน ทั้งความคิด การกระทำ

ตอนคบกัน ฉันเป็นฝ่ายเร่งรัดเค้าให้ยอมรับคบกับฉันเป็นแฟน ซึ่งเค้าก็เออ ออ ห่อหมก คบด้วย ฉันเป็นฝ่ายเรียกร้องจะไปพบพ่อแม่เค้า ฉันเรียกร้องให้เค้าพาฉันไปเที่ยว ฉันเรียกร้องให้เค้าเปิดเผยสถานะการคบกันของเราต่อหน้าสาธารณะ ฉันเรียกร้องทุกอย่าง พอมาคิดๆ ดูแล้ว ฉันไม่เคยได้รับอะไรที่มาจากใจหรือความคิดของเค้าเลย ทุกอย่างที่ควรมีในฐานะคนคบกันคือฉันเป็นฝ่ายเรียกร้องแกมบังคับตลอด แม้กระทั่งเรื่องงานแต่งงาน

มาถึงตอนนี้ ฉันยอมรับผิด ที่ไม่ควรไปบอกเค้าว่า เราแต่งงานกันเถอะ เลย

ฉันควรทำอย่างไร ดีคะ