คือ กระทู้นี้ ผมอายุแค่ 18 ปีเอง ประมาณว่า กำลังวัยรุ่นอยู่ครับ เเละอาจมีเนื้อหาดูไม่สมเหตุสมผลบ้าง แต่ก็ขอคำปรึกษาหน่อยนะครับ

เรื่องแฟนเก่าอ่ะครับ

คือเรื่องมีอยู่ว่าตอนผม ม.1-3 เนี่ย มันเป็นเรื่องปกติที่เด็กจะมีความรักกันใช่มั้ยครับ คือผมรัก ผญ. คนนึงแล้วคบมาถึง ม.3 เองคือมันอาจจะไม่ยาวมาก แต่ผมรู้สึกดีมาก เพราะ เธอเป็นคนที่นิสัยดีบ้างพูดคุยถูกคอบ้างและเป็นห่วงกันตลอด แต่ต้องบอกก่อน ผมเป็นคนที่ปากไม่ตรงกับใจอ่ะครับ และขี้อายมากด้วยครับ คือเวลาทำอะไรผมชอบอายชอบไม่กล้าแสดงออก และทำเป็นหยิ่ง ทำเป็นเข้ม ทั้งที่ก็รู้ว่าเป็นแฟนกัน แน่ๆผมดูเป็นไม่กล้าแสดงออกเมื่อเทียบกับเพื่อนอ่ะครับ เอาจริงๆในใจผมก็ไม่อยากให้เป็นอย่างงั้นแต่เป็นมันเป็นรักแรก และเชื่อเลยว่า เป็นรักแรกที่ห่วยมาก คือแบบเอาง่ายๆไม่ Perfect เลย เป็นความผิดแฟนหรอ ไม่ใช่ครับเป็นความผิดผมเอง คือ อยู่ใกล้กันต่อหน้าเพื่อน ก็เขิน อายไม่กล้าเข้าใกล้แฟน มีหลบหน้าบ้าง คือตอนนั้นผมอยู่ ม.ต้นด้วย พอจะขึ้น ม.ปลาย เราก็เลิกกันแล้วครับ และอยู่คนล่ะ รร เลย แฟนเก่าย้าย รร ไป ต่างจังหวัดครับ แต่ผมก็คิดถึงแฟนเก่าตลอดเวลานะ มาถึงตอนนี้คือ ม.6 จะเข้ามหาลัยแล้วครับ แต่เอาไงได้ ม.ปลายผมไม่มีแฟนเลย คือแบบตั้งแต่เลิกกับแฟนเก่ามา ก็ไม่อยากมีใครเลยอ่ะครับ แต่เพื่อนทั้งกลุ่มมีแฟนและเลิกกันไปบ้าง แต่ผมไม่มีเลย ตั้งแต่ขึ้น ม.ปลายมา ผมเลยอยากถามว่า ผมควรจะทักแฟนเก่าไปดีมั้ย ครับ?
คือเขาไม่ได้กดไลท์ในเฟส และอันฟอลไอจีไปแล้วครับตั้งแต่ ม.ต้นแล้ว
อันนี้แสดงว่าเขาไม่สนใจแล้วใช่มั้ยครับ?

แฟนเก่าเคยมีแฟนหลังจากผมเลิกไปเเล้วเลิกไปแล้วครับ ตั้งแต่ ม.ต้น

คือผมอยากบอกให้เธอรู้อ่ะครับ ว่าที่ผ่านมาผมขอโทษที่ทำตัวไม่ได้ดั่งใจ ทำตัวเหลวไหล ทำตัวในแบบที่เธอหวังไม่ได้ แต่ก็อยากทำตัวให้ดีอีกครั้ง  ไม่รู้ว่าแฟนเก่าจะสนหรือไม่สนอ่ะครับ