สวัสดีค่ะ เราอายุ17ปี
วันที่ 5 ช่วงหัวค่ำเราทะเลาะกับแม่จนมีการลงไม้ลงมือ....
เรากำลังอาบให้หลานพร้อมคุยกันแฟนทางโทรศัพท์ใส่หูฟัง แล้วแม่กับพี่สาวเรียกใช่เราพร้อมกัน เราก็ตอบว่าอะไรแฟนคิดว่าเราใส่อารมณ์ แฟนเลยด่าเรา เราเลยพูดว่า
อะไรกูกำลังจะคุยกับแม่ ( เรากับแฟนปกติคุยกุด่ากันประจำ ) แม่ก็คิดว่าทะเลาะกันแม่ก็ด่าเราว่า เป็น
อะไรอีสัสทะเลาะอยู่ได้ทุกวัน จะไปไหน ไปไกลๆ เราเลยเดินไปข้างบ้าน ตัดสายแฟนแล้วโทรหาเพื่อน แล้วเล่าให้ฟันว่าแม่ด่าเราแบบนี้ๆ พี่สาวก็เดินมาบอกว่าเราไปขึ้นเสียงกับแม่ก่อนทำไม เราก็บอกขึ้นเสียงอะไรคุยอยู่กะแฟนยังไม่ทันขึ้นเสียงกับแม่เลย จากเสียงเริ่มดังขึ้นแม่เดินมาพาไปพี่สาวไปหน้าบ้านแล้วพูดใส่เราว่าไม่ต้องพูดกลับมันพูดกับมันเหมือนพูดกับ
เราก็พุดว่าเราผิดอะไร แม่หันมาจิกผมแล้วตบๆเราก็เราแขนกันหน้า พอเขาตบเราไม่ได้เขาก็กัดหัวเราเราก็พลักเขาออกแล้วเราร้องและกรี๊ดแล้วพุดโอ้ยเจ้บ พอ หยุดแต่แม่และพี่สาวเขาไปได้ยินว่ากุเจ็บ เขาก็ยิ่งตบตีทุบหนักขึ้น พี่สาวก็เราร่มฟาดเรา แม่จำเรากดลงพื้นแล้วด่าเราไล่เรา พุดว่าอย่าไปมากใช่ไหม พอเราจะพุดในความรุสึกเรา จะอธิบาย แค่อาปากเขาตบๆจนเราไม่ได้พุด เราร้องจนตะคิวกินท้อง พอป้าข้างบ้านมาห้ามเราถึงจะได้พุดความรุสึกเราว่า แม่เคยฟังบ้างไหม เวลาเป็นอะไร แม่ก็จะเออกุผิดเอง แล้วก็จะกราบตีนเรา ป้าเราบอกไม่ต้องเดียวลูกจะบาปเรา พอแยกกันพี่สาวบ้านเขาไป แม่ขี่รถออกไปข้างนอกสักพักใหญ่ พอเขากลับมาเขานั่งในก่อนยังออกมา แล้วก็ตะโกนออกมาว่า แล้วแต่เทอโทรหามันเอง มันอยากออกเรื้องของมัน มันมีผัวแล้ว เราคิดว่าเขาคุยกับพ่อความจริงคือไม่ ที่อยู่ของพ่อฝนตกหนักคุยกับใครไม่ได้ แล้วเราตัดสินใจว่าจะออกไปข้างนอกเพราะเรื่องลงไม้ลงมือมันเปนมานาน ครั้งก่อนๆเราโดนค้อนตีหัว อะโลมิเมียนติดขา หม้อตีปาก บ้างเรื่องเราผิดแต่ขึ้นชื่อว่าแม่จะต้องทำขนานนี้ไหม พอทุกอย่างเงียบลงแม่โพสลงเฟสขอโทษกับสิ่งที่รุนแรง แต่เขาไม่พุดกับเรา
เช้าวันที่6 เขาโพสรูปเราแล้วพิมว่าลูกสาวคนเล็กงอล
แต่เขาก็ยังไม่คุยกับเรา และยังเปิดเพลงมอสร้องไห้ครึ่งวันเต้มๆ วันนั้นทั้งวันเราไม่คุยกับแม่เลย แต่พ่อกับน้าแท้ๆโทรหาเลื้อยๆ เราพยายามบอกพ่อว่าเราเหนื่อย เราไม่อยากมารับมือรับเท้ารับอารมแม่แล้ว เราทนไม่ไหว แล้วสุดท้ายพ่อก็พูดว่าอดทนน่ะลูก ถ้ารักพ่อ ถึงหัวค่ำพ่อบอกให้ไปขอโทษแม่เพราะเราเป็นลูก ซึ่งๆพ่อเข้าใจว่าเรากะแม่ดีกันเพราะแม่โทไปบอกว่าเขากำลังออกไปหาอะไรให้เรากิน ความจิงคือไม่จิง เรากินกับข้าวของเหมือนวาน แม่เอาเก็บตัวในห้อง
วันนี้เราก็ต่างคนต่างอยู่ แล้วพ่อก็ไม่คุยกับเราเพราะเราหลับแล้วเขาโทรมาเขาก็ถามทำไรกินข้าวยังเราก็ตอบไปเราไม่รุหรอกว่าน้ำเสียงเปนไงแต่พ่อก็มาว่าพุดกับพ่อไม่ต้องมาพุดหวนๆก็ได้พ่อไม่ได้มาทะเลาะด้วย ถ้าเป็นแบบนี้พ่อจะไม่โทมาอีก เอาก็งงแล้วร้องให้ถอดหายใจ เขาก็บอกโอเคๆ ตัดสายทิ้งไป
#เราอยุกะแม่สองคนที่บ้านมา6ปี เวลาเป็นอะไร เจออะไรหรือทะเลาะกับแม่เราไม่เคยบอกแม่เพราะพอเราปรึกษาเราจะเจอคำตอบว่า แค่นี้ยังเรื่องเล็ก เราเป็นเด็ก เราจึงไม่เคยบอกแม่ว่าเจออะไรเราจะไปยอกพี่แต่คำตอบคืออดทน
#เราอยากไปอยู่ข้างที่ๆสบายใจไม่อึดอัดไม่กดดัน
อยากย้ายจิงๆ มันไม่ไหว
หนูผิดอะไร....ข้อคำแนะนำชี้ทาง
วันที่ 5 ช่วงหัวค่ำเราทะเลาะกับแม่จนมีการลงไม้ลงมือ....
เรากำลังอาบให้หลานพร้อมคุยกันแฟนทางโทรศัพท์ใส่หูฟัง แล้วแม่กับพี่สาวเรียกใช่เราพร้อมกัน เราก็ตอบว่าอะไรแฟนคิดว่าเราใส่อารมณ์ แฟนเลยด่าเรา เราเลยพูดว่า อะไรกูกำลังจะคุยกับแม่ ( เรากับแฟนปกติคุยกุด่ากันประจำ ) แม่ก็คิดว่าทะเลาะกันแม่ก็ด่าเราว่า เป็น อะไรอีสัสทะเลาะอยู่ได้ทุกวัน จะไปไหน ไปไกลๆ เราเลยเดินไปข้างบ้าน ตัดสายแฟนแล้วโทรหาเพื่อน แล้วเล่าให้ฟันว่าแม่ด่าเราแบบนี้ๆ พี่สาวก็เดินมาบอกว่าเราไปขึ้นเสียงกับแม่ก่อนทำไม เราก็บอกขึ้นเสียงอะไรคุยอยู่กะแฟนยังไม่ทันขึ้นเสียงกับแม่เลย จากเสียงเริ่มดังขึ้นแม่เดินมาพาไปพี่สาวไปหน้าบ้านแล้วพูดใส่เราว่าไม่ต้องพูดกลับมันพูดกับมันเหมือนพูดกับ เราก็พุดว่าเราผิดอะไร แม่หันมาจิกผมแล้วตบๆเราก็เราแขนกันหน้า พอเขาตบเราไม่ได้เขาก็กัดหัวเราเราก็พลักเขาออกแล้วเราร้องและกรี๊ดแล้วพุดโอ้ยเจ้บ พอ หยุดแต่แม่และพี่สาวเขาไปได้ยินว่ากุเจ็บ เขาก็ยิ่งตบตีทุบหนักขึ้น พี่สาวก็เราร่มฟาดเรา แม่จำเรากดลงพื้นแล้วด่าเราไล่เรา พุดว่าอย่าไปมากใช่ไหม พอเราจะพุดในความรุสึกเรา จะอธิบาย แค่อาปากเขาตบๆจนเราไม่ได้พุด เราร้องจนตะคิวกินท้อง พอป้าข้างบ้านมาห้ามเราถึงจะได้พุดความรุสึกเราว่า แม่เคยฟังบ้างไหม เวลาเป็นอะไร แม่ก็จะเออกุผิดเอง แล้วก็จะกราบตีนเรา ป้าเราบอกไม่ต้องเดียวลูกจะบาปเรา พอแยกกันพี่สาวบ้านเขาไป แม่ขี่รถออกไปข้างนอกสักพักใหญ่ พอเขากลับมาเขานั่งในก่อนยังออกมา แล้วก็ตะโกนออกมาว่า แล้วแต่เทอโทรหามันเอง มันอยากออกเรื้องของมัน มันมีผัวแล้ว เราคิดว่าเขาคุยกับพ่อความจริงคือไม่ ที่อยู่ของพ่อฝนตกหนักคุยกับใครไม่ได้ แล้วเราตัดสินใจว่าจะออกไปข้างนอกเพราะเรื่องลงไม้ลงมือมันเปนมานาน ครั้งก่อนๆเราโดนค้อนตีหัว อะโลมิเมียนติดขา หม้อตีปาก บ้างเรื่องเราผิดแต่ขึ้นชื่อว่าแม่จะต้องทำขนานนี้ไหม พอทุกอย่างเงียบลงแม่โพสลงเฟสขอโทษกับสิ่งที่รุนแรง แต่เขาไม่พุดกับเรา
เช้าวันที่6 เขาโพสรูปเราแล้วพิมว่าลูกสาวคนเล็กงอล
แต่เขาก็ยังไม่คุยกับเรา และยังเปิดเพลงมอสร้องไห้ครึ่งวันเต้มๆ วันนั้นทั้งวันเราไม่คุยกับแม่เลย แต่พ่อกับน้าแท้ๆโทรหาเลื้อยๆ เราพยายามบอกพ่อว่าเราเหนื่อย เราไม่อยากมารับมือรับเท้ารับอารมแม่แล้ว เราทนไม่ไหว แล้วสุดท้ายพ่อก็พูดว่าอดทนน่ะลูก ถ้ารักพ่อ ถึงหัวค่ำพ่อบอกให้ไปขอโทษแม่เพราะเราเป็นลูก ซึ่งๆพ่อเข้าใจว่าเรากะแม่ดีกันเพราะแม่โทไปบอกว่าเขากำลังออกไปหาอะไรให้เรากิน ความจิงคือไม่จิง เรากินกับข้าวของเหมือนวาน แม่เอาเก็บตัวในห้อง
วันนี้เราก็ต่างคนต่างอยู่ แล้วพ่อก็ไม่คุยกับเราเพราะเราหลับแล้วเขาโทรมาเขาก็ถามทำไรกินข้าวยังเราก็ตอบไปเราไม่รุหรอกว่าน้ำเสียงเปนไงแต่พ่อก็มาว่าพุดกับพ่อไม่ต้องมาพุดหวนๆก็ได้พ่อไม่ได้มาทะเลาะด้วย ถ้าเป็นแบบนี้พ่อจะไม่โทมาอีก เอาก็งงแล้วร้องให้ถอดหายใจ เขาก็บอกโอเคๆ ตัดสายทิ้งไป
#เราอยุกะแม่สองคนที่บ้านมา6ปี เวลาเป็นอะไร เจออะไรหรือทะเลาะกับแม่เราไม่เคยบอกแม่เพราะพอเราปรึกษาเราจะเจอคำตอบว่า แค่นี้ยังเรื่องเล็ก เราเป็นเด็ก เราจึงไม่เคยบอกแม่ว่าเจออะไรเราจะไปยอกพี่แต่คำตอบคืออดทน
#เราอยากไปอยู่ข้างที่ๆสบายใจไม่อึดอัดไม่กดดัน
อยากย้ายจิงๆ มันไม่ไหว